مۇسانىڭ 5-جازباسى
5 سوسىن مۇسا بۇكىل يسرايل قاۋىمىن جيناپ، بىلاي دەدى: «ۋا، يسرايل، مەن بۇگىن جاريالاپ وتىرعان نۇسقاۋلارعا جانە شەشىمدەرگە قۇلاق سال! ولاردى ٴبىلىپ الىپ، ۇقىپتىلىقپەن ورىندا. 2 ەحوبا قۇدايىمىز حوريبتە بىزبەن كەلىسىم جاسادى+. 3 ەحوبا بۇل كەلىسىمدى اتا-بابالارىمىزبەن ەمەس، قازىر وسىندا تۇرعان بىزبەن جاسادى. 4 ەحوبا وتتىڭ ىشىنەن ساعان تىكەلەي* ٴتىل قاتتى+. 5 مەن ەحوبانىڭ ايتقاندارىن جەتكىزۋ ٷشىن ەحوبا مەن سەنىڭ اراڭدا تۇردىم+، سەبەبى سەن وتتان قورقىپ، تاۋعا شىقپادىڭ+. سوندا ول بىلاي دەگەن ەدى:
6 «مەن سەنى مىسىر ەلىنەن، قۇلدىق ۇيىنەن، الىپ شىققان ەحوبا قۇدايىڭمىن+. 7 مەنەن باسقا قۇدايلارىڭ بولماسىن+.
8 اسپانداعى، جەردەگى نە سۋداعى ەش نارسەنىڭ قاشالعان ٴمۇسىنىن نە بەينەسىن جاساما+. 9 ولارعا باس ٴيىپ تابىنبا، قۇلشىلىق تا ەتپە+. ويتكەنى مەن، ەحوبا قۇدايىڭ، وزىمە قالتقىسىز بەرىلۋدى تالاپ ەتەتىن* قۇدايمىن+. مەنى جەك كورەتىندەردىڭ كۇنالارىنىڭ سالدارىن ۇلدارىنا، نەمەرەلەرى مەن شوبەرەلەرىنە تارتقىزامىن+. 10 ال مەنى جاقسى كورىپ، زاڭدارىمدى ورىندايتىندارعا مىڭىنشى ۇرپاعىنا دەيىن اينىماس سۇيىسپەنشىلىك تانىتامىن.
11 ەحوبا قۇدايىڭنىڭ ەسىمىن ورىنسىز اۋزىڭا الما+. ەحوبا ٶز اتىن ورىنسىز قولداناتىن ادامدى جازاسىز قالدىرمايدى+.
12 ەحوبا قۇدايىڭ بۇيىرعانداي، دەمالىس كۇنىن ۇستانىپ، ونى كيەلى تۇت+. 13 التى كۇن ەڭبەكتەنىپ، بارلىق جۇمىسىڭدى جاسا+. 14 ال جەتىنشى كۇن — ەحوبا قۇدايىڭا ارنالعان دەمالىس كۇنى+. سول كۇنى ٶزىڭ دە، ۇل-قىزىڭ دا، قۇل-كۇڭىڭ دە، بۇقاڭ دا، ەسەگىڭ دە، باسقا مالىڭ دا، قالالارىڭدا تۇراتىن جاتجەرلىك+ تە ەشقانداي جۇمىس ىستەمەسىن+. بۇل كۇنى ٶزىڭ دەمالعانداي، قۇل-كۇڭىڭ دە دەمالسىن+. 15 ٶزىڭنىڭ مىسىر ەلىندە قۇلدىقتا بولعانىڭدى، ەحوبا قۇدايىڭ قۋاتتى دا قۇدىرەتتى قولىمەن سەنى سول جەردەن الىپ شىققانىن ۇمىتپا+. سول ٷشىن ەحوبا قۇدايىڭ دەمالىس كۇنىن ۇستانۋدى بۇيىردى.
16 ەحوبا قۇدايىڭ وزىڭە بۇيىرعانداي، اكە-شەشەڭدى قۇرمەتتە+. سوندا ەحوبا قۇدايىڭ ساعان بەرەتىن جەردە ۇزاق عۇمىر كەشىپ، وركەندەيتىن بولاسىڭ+.
17 كىسى ولتىرمە+.
18 نەكە ادالدىعىن بۇزبا+.
19 ۇرلىق جاساما+.
20 بىرەۋ جايلى جالعان كۋالىك بەرمە+.
21 بىرەۋدىڭ ايەلىن قۇمارتپا+. ونىڭ ٷيىن، تانابىن، قۇلىن، كۇڭىن، بۇقا نە ەسەگىن ياكي باسقا دا نارسەسىن قالاۋشى بولما+».
22 ەحوبا تاۋ ەتەگىنە جينالعان سەندەرگە بۇل زاڭداردى وتتىڭ، بۇلت پەن قاراڭعىلىقتىڭ+ ىشىنەن قاتتى داۋىسپەن ايتقان ەدى. ولارعا باسقا ەشتەڭە قوسقان جوق. سوسىن وسى زاڭداردى ەكى تاس تاقتاشاعا جازىپ، ماعان بەردى+.
23 تاۋ وت بولىپ جانىپ، قاراڭعىلىقتىڭ ىشىنەن داۋىستى ەستىگەندە+، كۇللى رۋباسىلارىڭ مەن اقساقالدارىڭ ماعان كەلىپ: 24 —ەحوبا قۇدايىمىز بىزگە ٶزىنىڭ سالتاناتى مەن ۇلىلىعىن كورسەتتى، ونىڭ وت ىشىنەن شىققان داۋسىن ەستىدىك+. بۇگىن قۇداي اداممەن سويلەسكەندە، ادامنىڭ ٴتىرى قالا الاتىنىن كوردىك+. 25 ٴبىزدىڭ ولگىمىز كەلمەيدى، مىنا عالامات وت ٴبىزدى جالماپ قويادى عوي. ەگەر ەحوبا قۇدايىمىزدىڭ داۋسىن بۇدان ٵرى ەستىسەك، ٴتىرى قالماسىمىز انىق. 26 ٴبىز سياقتى وتتىڭ ىشىنەن ٴتىرى قۇدايدىڭ داۋسىن ەستىپ، امان قالعان ادام بالاسى بار ما؟ 27 ەحوبا قۇدايىمىزدى ٶزىڭ بارىپ تىڭداشى. سوسىن ەحوبا قۇدايىمىزدىڭ ايتقاندارىن بىزگە تۇگەل جەتكىزەسىڭ. ال ٴبىز ولاردى تىڭداپ، ورىندايمىز،— دەدى+.
28 بۇل سوزدەرىڭ ەحوبانىڭ قۇلاعىنا جەتتى. سوندا ەحوبا ماعان: —حالىقتىڭ ساعان نە دەگەنىن ەستىدىم. ايتقاندارىنىڭ ٴبارى دۇرىس+. 29 ولاردىڭ جۇرەكتەرىندە ارقاشان مەنەن قورقىپ+، بارلىق زاڭىمدى ۇستانىپ جۇرۋگە دەگەن نيەت بولسا عوي+. سوندا وزدەرى دە، بالالارى دا ماڭگى باقي مۇنىڭ يگىلىگىن كورەر ەدى+. 30 بار دا، ولارعا: «شاتىرلارىڭا قايتىڭدار»،— دەپ ايت. 31 ال ٶزىڭ مەنىڭ قاسىمدا قال، مەن ساعان ولارعا ۇيرەتۋىڭ كەرەك زاڭداردى، نۇسقاۋلار مەن شەشىمدەرىمدى ايتامىن. مۇنىڭ ٴبارىن ولار مەن يەلىككە بەرگەلى جاتقان جەردە ۇستانسىن،— دەدى. 32 سەندەر ەحوبا قۇدايلارىڭ قالاي بۇيىرسا، ٴبارىن تاپ سولاي ورىنداڭدار+. وڭعا دا، سولعا دا بۇرىلماي+، 33 ەحوبا قۇدايلارىڭ وزدەرىڭە نۇسقاعان جولمەن جۇرىڭدەر+. سوندا امان بولىپ، يەلىككە الاتىن جەردە وركەندەپ، ۇزاق عۇمىر كەشەتىن بولاسىڭدار+.