يشايا
25 ۋا، ەحوبا، سەن مەنىڭ قۇدايىمسىڭ!
ٶزىڭدى اسقاقتاتا دارىپتەيمىن، ەسىمىڭدى ماداقتايمىن.
ويتكەنى سەن كەرەمەت ىستەر جاسادىڭ+،
ولاردى ەجەلدەن نيەت ەتكەن ەدىڭ+،
ادالدىقپەن+ جۇزەگە اسىردىڭ.
2 سەن قالانى ٴبىر توبە تاسقا اينالدىردىڭ،
بەكىنىستى شاھاردى كۇل-تالقان ەتتىڭ.
بوتەندەردىڭ قالاسى قالا بولۋدان قالدى،
ول ەندى ەشقاشان قايتا سالىنبايدى.
3 سوندىقتان سەنى مىقتى حالىق داڭقتايدى،
قاتىگەز ۇلتتاردىڭ قالاسى سەنەن قورقاتىن بولادى+.
4 سەن بەيشارالار ٷشىن قامال،
قاسىرەت شەككەن جارلىلار ٷشىن قورعان بولدىڭ+.
جاڭبىردان باسساۋعالايتىن پانا،
اپتاپ ىستىقتان تىعىلاتىن سايا بولدىڭ+.
وزبىرلاردىڭ دەمى قابىرعاعا سوققان داۋىلداي،
5 قۋاڭ جەردىڭ اپتابىنداي بولعاندا،
سەن قۇدايدان بەزگەندەردىڭ شۋلاعان ٷنىن باساسىڭ.
بۇلت كولەڭكەسىنىڭ اپتاپ ىستىقتى باساتىنىنداي،
وزبىرلاردىڭ ٵنى تىيىلادى.
6 اسكەرباسى ەحوبا وسى تاۋدا+ كۇللى حالىقتار ٷشىن باي داستارقان جايىپ+،
جاقسى شاراپ قويىپ توي جاسايدى.
جىلىك مايىنا تولى باي داستارقان جايىپ،
تاڭداۋلى، سۇزىلگەن شاراپ قويىپ توي جاسايدى.
7 وسى تاۋدا ول بارلىق حالىقتاردى جاۋىپ تۇرعان جامىلعىنى،
كۇللى ۇلتتاردى بۇركەپ تۇرعان جابۋدى الىپ تاستايدى.
بۇكىل جەر بەتىندە حالقىن ماسقارادان ارىلتادى،
ويتكەنى مۇنى ايتقان — ەحوبانىڭ ٶزى.
9 سول كۇنى ولار بىلاي دەيدى:
«مىنە، بۇل — ٴبىزدىڭ قۇدايىمىز+!
بۇل — ەحوبا!
ٴبىز سوعان ٷمىت ارتامىز.
كانە، قۇتقارعانى ٷشىن قۋانىپ-شاتتانايىق+».
10 ويتكەنى ەحوبانىڭ قولى وسى تاۋدىڭ ۇستىندە بولادى+،
مواب بولسا كوڭگە قوسىپ تاپتالعان سابانداي،
تۇرعان جەرىندە تاپتالادى+.
11 ٴجۇزۋشى قولىن قالاي سەرمەسە،
قۇداي دا وعان قاراي قولىن سولاي سەرمەيدى.
قولىنىڭ ەپتى قيمىلىمەن ونىڭ كوكىرەگىن باسادى+.
12 ول بەكىنىستى قالانى قورشاعان بيىك دۋالدارىمەن قوسا قيراتادى،
جەرگە اتىپ ۇرىپ، جەرمەن-جەكسەن قىلادى.