يشايا
43 ال ەندى، ۋا، جاقىپ، سەنى جاراتقان ەحوبا،
ۋا، يسرايل، سەنى قالىپتاستىرعان قۇداي مىنانى ايتادى+:
«قورىقپا، مەن قۇنىڭدى وتەپ الدىم+.
اتىڭدى اتاپ شاقىردىم.
سەن مەنىكىسىڭ.
2 سۋدان وتكەنىڭدە، مەن سەنىمەن بىرگە بولامىن+،
وزەندەردەن وتكەنىڭدە، سۋ استىندا قالمايسىڭ+.
وت اراسىنان وتكەنىڭدە، كۇيمەيسىڭ،
سەنى جالىن دا شارپىمايدى.
3 ويتكەنى مەن سەنىڭ قۇدايىڭ ەحوبامىن،
يسرايلدىڭ كيەلى قۇدايىمىن، سەنىڭ قۇتقارۋشىڭمىن.
مەن مىسىردى سەن ٷشىن تولەم رەتىندە ۇسىندىم،
ورنىڭا ەفيوپيا مەن سەبانى بەردىم.
4 سەن ماعان قىمباتسىڭ، قادىرلىسىڭ+.
سوندىقتان مەن سەنى جاقسى كورەمىن+.
سەنىڭ ورنىڭا حالىقتاردى،
ٶمىرىڭ ٷشىن ۇلتتاردى بەرەمىن.
5 قورىقپا، سەبەبى مەن قاسىڭدامىن+.
ۇرپاقتارىڭدى كۇنشىعىستان الىپ كەلەمىن،
سەندەردى كۇنباتىستان جيناپ الامىن+.
6 مەن سولتۇستىككە: —جىبەر!— دەيمىن+،
وڭتۇستىككە: —جولدارىنان قالدىرما!
ۇلدارىمدى شالعايدان، قىزدارىمدى جەردىڭ قيىر شەتىنەن اكەلىڭدەر+،
7 مەنىڭ ەسىمىممەن اتالاتىنداردىڭ ٴبارىن+،
ۇلىلىعىمدى پاش ەتسىن دەپ جاراتقان ٵربىر جاندى،
ٶزىم قالىپتاستىرىپ، ٶزىم جاراتقانداردى+ الىپ كەلىڭدەر،— دەيمىن.
8 كوزدەرى بار بولسا دا، سوقىر،
قۇلاقتارى بار بولسا دا، ساڭىراۋ ادامداردى+ اكەلىڭدەر.
9 ۇلتتاردىڭ ٴبارى باس قوسسىن،
حالىقتار بىرگە جينالسىن+.
كانە، قايسىسى مىنانى ايتا الادى؟
قايسىسى العاشقى جايتتاردى ايتىپ بەرە الادى+؟*
تۋرالىقتارىن دالەلدەيتىن كۋالارىن شاقىرسىن،
ولار تىڭداپ: —بۇل — شىندىق!— دەسىن+».
10 «سەندەر مەنىڭ كۋاگەرلەرىمسىڭدەر+،— دەيدى ەحوبا.
—ٴيا، سەن ٶزىم تاڭداعان قىزمەتشىمسىڭ+.
سەندەردى مەنى تانىپ-ٴبىلسىن، ماعان سەنسىن،
ەشقاشان وزگەرمەيتىنىمدى+ ٴتۇسىنسىن دەپ تاڭداپ الدىم.
ماعان دەيىن ەشقانداي قۇداي بولماعان،
مەنەن كەيىن دە بولعان جوق+.
11 مەن، مەن ەحوبامىن+. مەنەن باسقا قۇتقارۋشى جوق+.
12 ارالارىڭدا ەشبىر بوتەن قۇداي بولماي تۇرىپ+،
مەن قۇتقاراتىنىمدى ايتتىم، سولاي ەتتىم دە، ٵرى مۇنى كەڭ تارالاتىنداي ەتتىم.
سەندەر مەنىڭ كۋاگەرلەرىمسىڭدەر،— دەيدى ەحوبا،— ال مەن قۇدايمىن+.
13 مەن ەشقاشان وزگەرمەيمىن+.
مەنىڭ قولىمداعىنى ەشكىم تارتىپ الا المايدى+.
مەن ىسكە كىرىسسەم، كىم ماعان توسقاۋىل بولا الادى+؟!»
14 قۇندارىڭدى وتەۋشى+، يسرايلدىڭ كيەلى قۇدايى ەحوبا+ مىنانى ايتادى:
«سەندەر ٷشىن مەن ولاردى بابىلعا اتتاندىرامىن دا،
قاقپا اتاۋلىنى تاس-تالقان قىلامىن+،
سوندا كەمەلەرىندەگى حالدەيلەر قينالا ايعايلايدى+.
15 مەن كيەلى قۇدايلارىڭ ەحوبامىن+، يسرايلدىڭ جاراتۋشىسى+ ٵرى سەندەردىڭ پاتشالارىڭمىن+».
16 تەڭىز سۋلارىنان وتەتىن،
ٴتىپتى بۋىرقانعان سۋلاردان وتەتىن جول سالعان ەحوبا+ بىلاي دەيدى،
17 سوعىس اربالارى مەن اتتاردى شىعاراتىن+،
اسكەرمەن قوسا مىقتى ساربازداردى الىپ شىعاتىن قۇداي مىنانى ايتادى:
«ولار سۇلايدى دا، قايتىپ تۇرمايدى+.
جويىلىپ كەتەدى، جانىپ بىتكەن بىلتەدەي وشەدى.
18 بۇرىنعى جايتتاردى ەسكە الماڭدار،
وتكەندى ويلاپ ٶمىر سۇرمەڭدەر.
19 مىنە، مەن ٴبىر جاڭا نارسە جاساپ جاتىرمىن+.
ول قازىردىڭ وزىندە جۇزەگە اسۋدا.
سەندەر ونى بايقامادىڭدار ما؟
20 دالانىڭ جابايى اڭدارى مەنى ماداقتايدى،
شيبورىلەر مەن تۇيەقۇستار داڭقتايدى.
ويتكەنى مەن ٴشول دالادا سۋ شىعارىپ،
قۋاڭ دالادا وزەندەر اعىزدىم+.
مەن مۇنى تاڭداپ العان حالقىم+ سۋ ٸشسىن،
21 ٶزىم ٷشىن جاراتقان حالقىم
داڭقىمدى جاريا ەتسىن دەپ ىستەدىم+.
22 ٴبىراق سەن مەنى شاقىرمادىڭ، ەي، جاقىپ+.
ويتكەنى سەن مەنەن شارشاعان ەكەنسىڭ، ەي، يسرايل+.
23 تۇگەل ورتەلەتىن قۇرباندىققا ماعان ارناپ قوي شالمادىڭ،
قۇرباندىقتارىڭمەن ماداقتامادىڭ دا.
مەن سەنى سي-تارتۋ اكەلۋگە ماجبۇرلەمەدىم،
لادان تۇتەتۋىڭدى تالاپ ەتىپ، مەزى دە قىلمادىم+.
24 سەن ماعان حوش ٴيىستى قامىس ساتىپ الۋ ٷشىن اقشا جۇمسامادىڭ،
قۇرباندىقتارىڭنىڭ مايىنا دا تويدىرمادىڭ+.
قايتا، موينىما كۇنالارىڭنىڭ جۇگىن ارتتىڭ،
زاڭسىزدىقتارىڭمەن مەزى قىلدىڭ+.
26 كانە، ەسىمە سالشى؛ سوتتا ماسەلەمىزدى تالقىعا سالايىق.
تۋرالىعىڭدى دالەلدەۋ ٷشىن، ٶز پىكىرىڭدى ايت.
28 سوندىقتان مەن عيباداتحانا باسشىلارىن ارامدايمىن،
جاقىپتىڭ كوزىن قۇرتامىن،
يسرايلدى جۇرتتىڭ كەلەكە-مازاعىنا قالدىرامىن+.