ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ەحوبانىڭ قىزمەتشىسى ٴداۋىتتىڭ ٵنى. ول بۇل ٵندى ەحوبا ونى ساۋلدىڭ جانە بار جاۋىنىڭ قولىنان قۇتقارعان كۇنى ەحوباعا ارناپ ايتقان. ول بىلاي دەدى+:
18 مەن سەنى جاقسى كورەمىن، ۋا، ەحوبا، مەنىڭ كۇش-قۋاتىم+.
2 ەحوبا — اسقار تاۋىم ٵرى قورعانىم، مەنىڭ قۇتقارۋشىم+.
3 ماداققا لايىق ەحوباعا سيىنامىن،
سوندا جاۋلارىمنان قۇتقارىلامىن+.
6 بويىمدى قايعى مەڭدەگەندە، ەحوباعا جۇگىندىم،
قۇدايىما جالبارىنا سيىندىم.
7 جەر شايقالدى، ٴدۇمپىدى+،
تاۋلاردىڭ ىرگەسى دە دىرىلدەدى،
سەبەبى قۇداي قاھارىنا ٴمىندى+.
12 الدىندا ونىڭ كەرەمەت جارىق بولدى،
ونداعى بۇلتتاردان بۇرشاق پەن قىزعان شوق شاشىرادى.
13 سوسىن ەحوبا كوكتەن كۇن كۇركىرەتتى+،
اللا تاعالا داۋسىن گۇرىلدەتتى+،
سوندا بۇرشاق پەن قىزعان شوق نوسەرلەدى.
14 جەبەلەرىن اتقىلاپ، جاۋلارىن جان-جاققا بىتىراتتى+،
نايزاعاي ويناتىپ، ابدەن ابدىراتتى+.
15 وزەندەردىڭ ٴتۇبى كورىندى+؛
ۋا، ەحوبا، سەنىڭ سوگىسىڭنەن،
تاناۋىڭنىڭ ەكپىندى لەبىنەن،
جەردىڭ نەگىزدەرى جالاڭاشتاندى+.
16 ول كوكتەن قولىن سوزدى،
مەنى ۇستاپ، تەرەڭ سۋدان شىعارىپ الدى+.
17 كۇشى باسىم جاۋىمنان،
مەنى جەك كورەتىن مىقتى دۇشپاندارىمنان قۇتقاردى+.
18 باقىتسىزدىققا ۇشىراعانىمدا، ولار قارسى شىعىپ ەدى+،
ٴبىراق ەحوبا ماعان تىرەك بولدى.
19 ول مەنى قاۋىپسىز جەرگە اكەلدى،
ماعان كوڭىلى تولعاندىقتان ازات ەتتى+.
21 سەبەبى مەن ەحوبانىڭ جولىمەن ٴجۇردىم،
قۇدايىمنان بەزىپ زۇلىمدىق تا جاسامادىم.
22 بارلىق شەشىمدەرى كوز الدىمدا،
قۇرمەت تۇتامىن جارلىقتارىن دا.
24 لايىم ەحوبا ادىلدىگىمە قاراي قارىمتامدى بەرسىن+،
الدىندا كىناراتسىز جۇرگەنىمە قاراي ەسەمدى قايتارسىن+.
28 ويتكەنى، ۋا، ەحوبا، شىراعىمدى جاعاتىن سەنسىڭ،
ۋا، قۇدايىم، تۇنەگىمدى جارقىراتاتىن دا ٶزىڭسىڭ+.
29 سەنىڭ كومەگىڭمەن ٴبىر توپ قاراقشىعا دا قارسى تۇرامىن+،
قۇدايىمنىڭ كۇشىمەن دۋالعا دا شىعامىن+.
ول — ٶزىن پانالاعاندار ٷشىن قالقان+.
31 ەحوبادان باسقا قۇداي بار ما+؟!
قۇدايىمىزدان باسقا جارتاس بار ما+؟!
33 اياعىمدى مارالدىكىندەي جۇيرىك ەتەدى،
بيىك جەرلەرگە نىق تۇرعىزادى+.
34 قولىمدى ۇيرەتەدى شايقاسۋعا،
سوندا يە الامىن مىس ساداقتى دا.
35 سەن مەنى قالقان بوپ قۇتقاراسىڭ+،
وڭ قولىڭمەن دەمەيسىڭ،
كىشىپەيىلدىلىگىڭ مەرەيىمدى وسىرەدى+.
36 قادام باسار جولىمدى كەڭەيتەسىڭ،
اياعىم ەش تايمايدى+.
37 جاۋلارىمنىڭ سوڭىنا ٴتۇسىپ، قۋىپ جەتەمىن،
ولاردى تۇگەل جويماي قايتپايمىن.
38 ەندى قايتىپ باس كوتەرمەيتىندەي ەتىپ تالقاندايمىن+،
ولاردى اياعىمنىڭ استىنا جىعامىن.
39 سەن ماعان شايقاسۋعا كۇش سيلايسىڭ،
دۇشپاندارىمدى اياعىما جىعاسىڭ+.
41 ولار كومەك سۇراپ ايعايلايدى، ٴبىراق ەشكىم قۇتقارمايدى،
ٴتىپتى ەحوباعا جالبارىنادى، ٴبىراق ودان ەش جاۋاپ المايدى.
42 مەن ولاردى جەل كوتەرگەن توزاڭداي ۇنتاقتايمىن،
كوشەدەگى بالشىقتاي لاقتىرىپ تاستايمىن.
43 سەن مەنى كىنالاتىپ قويمايسىڭ ٶز حالقىما+،
باسشى ەتىپ تاعايىندايسىڭ ۇلتتارعا+،
ماعان قىزمەت ەتەدى ٶزىم بىلمەگەن حالىق تا+.
44 مەن تۋرالى ەستىگەننەن-اق مويىنسۇناتىن بولادى،
جاتجەرلىكتەر ماعان كەلىپ جاعىمپازدانادى+.
45 جاتجەرلىكتەر باتىلدىقتان جۇرداي بولادى،
دىرىلدەپ قامالدارىنان شىعادى.
46 ەحوبا — ٴتىرى قۇداي! جارتاسىم ماداقتالسىن+!
قۇتقارۋشى قۇدايىم داڭقتالسىن+!
47 شىنايى قۇداي مەن ٷشىن كەك الادى+،
حالىقتاردى ماعان باعىندىرادى.
48 ول مەنى اشۋلى جاۋلارىمنان قۇتقارادى.
ۋا، قۇداي، ماعان شابۋىلداعانداردان سەن مەنى جوعارى قوياسىڭ+،
زۇلىم ادامنان امان ساقتاپ قالاسىڭ.