يشايا
33 ەي، ٶزى ٵلى جويىلماعان قىرىپ-جويۋشى+،
وزىنە ٵلى وپاسىزدىق جاسالماعان وپاسىز، سەن قاسىرەتكە قالاسىڭ!
قىرىپ-جويىپ بىتكەنىڭدە، ٶزىڭ دە جويىلاسىڭ+.
وپاسىزدىق جاساپ بىتكەنىڭدە، وزىڭە دە وپاسىزدىق جاسالادى.
2 ۋا، ەحوبا، ىقىلاسىڭدى تۇسىرە كورشى+،
ٴبىز ساعان ٷمىت ارتامىز.
3 كۇركىرەگەن داۋسىڭنان حالىقتار قاشا جونەلەدى،
تۇرەگەلگەنىڭدە، ۇلتتار بىتىراپ كەتەدى+.
4 حالقىڭنىڭ ولجاسى وبىر شەگىرتكەلەر جالماعانداي تالان-تاراجعا سالىنادى؛
جۇرت وعان ٷيىرلى شەگىرتكەدەي لاپ قويادى.
5 ەحوبا اسقاقتايدى،
سەبەبى زاڭعار كوكتە مەكەندەيدى.
ول سيوندا ادىلدىك ورناتادى.
6 قۇداي سەنىڭ زامانىڭدا تۇراقتىلىق سيلايدى،
ونىڭ قازىناسى*: زور قۇتقارىلۋ+، دانالىق، ٴبىلىم جانە ەحوبادان قورقۋ+.
7 مىنە، ولاردىڭ باتىرلارى كوشەدە ايقايلاپ جاتىر،
ٴبىتىم جاساسۋعا جىبەرىلگەن حابارشىلارى زار يلەپ جاتىر.
8 داڭعىل جولدار بوس قالدى،
جولداردا ەشقانداي جولاۋشى جوق.
جاۋ كەلىسىمدى بۇزدى،
قالالاردى مەنسىنبەدى.
ول ەشكىمدى ادام قۇرلى كورمەيدى+.
9 ەل زار يلەپ جوقتاپ جاتىر*، ابدەن تيتىقتادى.
ليۆان ماسقارا بولدى+، قۇرىپ كەتتى.
سارون قۇلا تۇزگە ۇقسادى،
باشان مەن كارميل جاپىراقتارىن تاستادى+.
10 ەحوبا بىلاي دەيدى: «ەندى مەن تۇرەگەلەمىن،
ەندى مەن اسقاقتايمىن+، داڭقىمدى اسىرامىن.
11 سەندەر قۋراعان شوپكە جۇكتى بولىپ، دۇنيەگە سابان اكەلەسىڭدەر.
ٶز پيعىلدارىڭ وت ىسپەتتى سەندەردى جالماپ قويادى+.
12 حالىقتار كۇيدىرىلگەن اكتاستاي بولادى.
ولار شاۋىپ تاستالعان تىكەندەي، وتقا جاعىلادى+.
13 ەي، الىستاعىلار، مەنىڭ نە ىستەيتىنىمدى تىڭداڭدار!
ەي، جاقىنداعىلار، مەنىڭ قۇدىرەتىمدى مويىنداڭدار!
14 سيونداعى كۇناكارلاردى ۇرەي بيلەدى+،
قۇدايدان بەزگەندەر دىردەك قاعىپ:
—ارامىزدا كىم جالمايتىن وتتىڭ جانىندا ٶمىر سۇرە الادى+؟
كىم سونبەيتىن وتتىڭ قاسىندا ٶمىر سۇرە الادى؟— دەيدى.
15 مۇنى ادىلدىك جولىنان تايمايتىن+،
تۋرالىقتى ايتاتىن+،
ارام پايدادان باس تارتاتىن،
پارا الۋ ٷشىن قولىن سوزبايتىن+،
قانتوگىس جايلى اڭگىمەنى تىڭداماي، قۇلاعىن بىتەيتىن،
جامان نارسەنى كورمەۋ ٷشىن كوزىن جۇماتىن ادام ىستەي الادى.
16 ول بيىك تاۋلاردا ٶمىر سۇرەدى،
جارتاستاعى قامالدى وزىنە پانا ەتەدى،
ول جەيتىن نانسىز قالمايدى،
ىشەتىن سۋى ەش سارقىلمايدى+».
17 سەنىڭ كوزدەرىڭ ٴسان-سالتاناتقا كەنەلگەن پاتشانى،
شالعايداعى ەلدى كورەتىن بولادى،
18 سەن بويىڭدا ۇرەي تۋدىرعان جايتتى ەسكە الىپ:
«حاتشى قايدا؟
الىم تولەيتىن ادام قايدا+؟
مۇنارالاردى سانايتىن ادام قايدا؟»— دەيسىڭ.
19 سەن بۇدان بىلاي تىلدەرى تۇسىنىكسىز،
سوزدەرىن ۇعىنۋ قيىن، ورەسكەل حالىقتى كورمەيسىڭ+.
20 مەيرامدارىمىزدى تويلايتىن سيون قالاسىنا قاراشى+!
سەن يەرۋساليمدى، جايباراقاتتىق ورناعان مەكەندى،
ەشقاشان قوزعالمايتىن شاتىردى ٶز كوزىڭمەن كورەسىڭ+.
ونىڭ قازىقتارى ەشقاشان سۋىرىلمايدى،
جىپتەرىنىڭ ەشقايسىسى ۇزىلمەيدى.
21 ايبىندى قۇداي ەحوبا ٴبىز ٷشىن
وزەندەرى مەن شالقار سالالارى بار ولكە ىسپەتتى بولادى.
ول جەردەن بىردە-ٴبىر اسكەري كەمە كەرۋەنى دە،
ەشقانداي الىپ كەمەلەر دە ٴجۇزىپ وتپەيدى.
ٴبىزدى قۇتقاراتىن — سول+.
23 جاۋ كەمەلەرىنىڭ ارقاندارى بوساپ كەتەدى،
دىڭگەكتەرىن دە مىقتاپ ۇستاي المايدى، جەلكەندەرى دە جايىلماي قالادى.
سول كەزدە اعىل-تەگىل ولجا بولىسكە تۇسەدى؛
ٴتىپتى اقساقتار دا مول ۇلەس الادى+.
24 ەشكىم*: «مەن ناۋقاسپىن»،— دەمەيتىن بولادى+.
ەل تۇرعىندارىنىڭ كۇنالارى كەشىرىلەدى+.