ٴزابۇر
ל [لامەد]
10 ۋا، ەحوبا، نەگە سونشا الىستاسىڭ؟
قيىن شاقتاردا نەگە جاسىرىناسىڭ+؟
נ [نۋن]
ەحوبانىڭ ابىرويىن اياقاستى قىلادى.
4 زۇلىم تاكاپپارلانىپ قۇدايدى ىزدەمەيدى،
جاتسا دا، تۇرسا دا: «قۇداي جوق!»— دەيدى+.
ول جاۋلارىنىڭ ٴبارىن مازاق ەتەدى،
6 ىشتەي: «مەنى ەشكىم شايقالتا المايدى،
ۇرپاقتان ۇرپاققا پالە دە جولامايدى»،— دەيدى+.
פ [پە]
7 اۋزى تولعان قارعىس، وتىرىك پەن قوقان-لوقى+،
تەك قايعى مەن قاسىرەت اكەلەدى ايتقان ٴسوزى+.
8 اۋىل سىرتىندا تاسالانىپ تورۋىلداپ وتىرادى،
تاسادا وتىرىپ، كىناسىز ادامدى مەرت قىلادى+.
ע [اين]
بەيباق جەمتىگىنە كوزىن قادايدى+،
9 اپانىنداعى ارىستانداي توسقاۋىلدا وتىرادى+،
قورعانسىز جاندى ۇستاپ الۋ ٷشىن كۇتىپ جاتادى.
تورىن تارتىپ، ونى قارمايدى+.
10 جەمتىگى مىسى قۇرىپ، جەرگە جىعىلادى،
بەيشارالار زۇلىمنىڭ تىرناعىنا ىلىگەدى.
11 زۇلىم ىشتەي: «قۇداي ىستەرىمدى ۇمىتتى+.
ول ٴجۇزىن تەرىس بۇردى، ەشتەڭەنى اڭعارمايدى»،— دەيدى+.
ק [كوف]
12 كوتەرىلشى، ەحوبا+! ۋا، قۇداي، قولىڭدى اسقاقتاتشى+.
دارمەنسىز جانداردى ۇمىت قالدىرماشى+.
13 نەگە زۇلىم ادام قۇدايدى قادىرلەمەيدى؟
ىشتەي: «ول جاۋاپقا تارتپايدى»،— دەيدى.
ר [رەش]
14 ٴبىراق سەن قايعىنى دا، قاسىرەتتى دە كورەسىڭ.
ٴبارىن باقىلاپ، ماسەلەنى ٶز قولىڭا الاسىڭ+.
ש [شين]
15 زۇلىم دا زالىم ادامنىڭ قولىن سىندىرشى+،
سوندا ونىڭ زۇلىم ٸسىن ىزدەگەنىڭدە، بىردە-ٴبىرىن تاپپايسىڭ.
16 ەحوبا — ماڭگىلىك پاتشا+.
حالىقتار جەر بەتىنەن قۇرىپ كەتتى+.
ת [تاۆ]