پاتشالار 2-جازبا
20 سول كۇندەرى ەزەكيا ناۋقاستانىپ، ٶلىم اۋزىندا جاتتى+. سوندا وعان اموس ۇلى يشايا پايعامبار كەلىپ: «ەحوبا ساعان مىنانى ايتادى: —ٷي ىشىڭە نۇسقاۋلار بەر، سەبەبى سەن ايىقپايسىڭ، كوز جۇماسىڭ»،— دەدى+. 2 مۇنى ەستىگەن ەزەكيا بەتىن قابىرعاعا قاراي بۇرىپ، ەحوباعا دۇعا ەتتى. ول: 3 «ۋا، ەحوبا، جالىنامىن، ادالدىعىمنان تايماي، بار جۇرەگىممەن بەرىلە قىزمەت ەتىپ، ساعان ۇنامدىنى ىستەپ كەلگەنىمدى ەسىڭە الا كورشى»+،— دەدى دە، وكسىپ قويا بەردى.
4 يشايا پاتشا سارايىنىڭ ورتاڭعى اۋلاسىنا جەتپەي جاتىپ، ەحوبا وعان ٴسوزىن ارناپ بىلاي دەدى+: 5 «قايتا ورال دا، حالقىمنىڭ كوسەمى ەزەكياعا مىنانى ايت: —ارعى اتاڭ ٴداۋىتتىڭ قۇدايى ەحوبا ساعان بىلاي دەيدى: «ايتقان دۇعاڭ قۇلاعىما جەتتى، كوز جاسىڭدى دا كوردىم+. مەن سەنى ساۋىقتىرامىن+. ٷش كۇننەن كەيىن سەن ەحوبانىڭ ۇيىنە باراسىڭ+. 6 مەن سەنىڭ ٶمىرىڭدى تاعى 15-جىلعا ۇزارتامىن. ٶزىڭدى دە، مىنا قالانى دا اسسيريا پاتشاسىنىڭ قولىنان قۇتقارامىن+. بۇل قالانى ٶز ەسىمىم ٷشىن جانە قىزمەتشىم ٴداۋىت ٷشىن قورعايمىن+».
7 بۇدان كەيىن يشايا: «كەپكەن ىنجىردەن كۇلشە جاساپ اكەلىڭدەر»،— دەدى. ولار كۇلشە جاساپ اكەلىپ، شيقاننىڭ ۇستىنە قويىپ، تاڭىپ تاستادى. سوندا پاتشا بىرتە-بىرتە ايىعا باستادى+.
8 ەزەكيا يشايادان: «ەحوبانىڭ مەنى ايىقتىرىپ، ٷش كۇننەن كەيىن ەحوبانىڭ ۇيىنە باراتىنىم قانداي بەلگىدەن كورىنەدى+؟»— دەپ سۇرادى. 9 ول: «ەحوبا ۋادەسىندە تۇراتىنىنىڭ دالەلى رەتىندە ەحوبانىڭ ٶزى ساعان بەلگى بەرەدى: باسپالداققا* ٴتۇسىپ تۇرعان كولەڭكە ون باسقىشقا ىلگەرى جىلجىسىن با، الدە كەرى مە؟»+— دەپ سۇرادى. 10 بۇعان ەزەكيا: «كولەڭكەنىڭ ىلگەرى جىلجۋى وڭاي عوي. ول كەرى جىلجىسىن»،— دەدى. 11 سوندا يشايا ەحوباعا دۇعا ەتىپ ەدى، ول احاز باسپالداعىنا ٴتۇسىپ تۇرعان كولەڭكەنى ون باسقىشقا كەرى جىلجىتتى+.
12 سول كۇندەرى بابىل پاتشاسى بالادان ۇلى بەروداح-بالادان ەزەكيانىڭ اۋىرعانىن ەستىپ، وعان حاتتار مەن سي-تارتۋ جىبەردى+. 13 ەزەكيا كەلگەن كىسىلەردى قۇشاق جايا قارسى الىپ، ولارعا قازىنا قويماسىنداعى التىن-كۇمىسىن، بالزام مەن باسقا دا قۇندى مايىن، كۇللى قارۋ-جاراعىن — بار قازىناسىن+ كورسەتتى. ولارعا ٶز سارايى مەن پاتشالىعىندا كورسەتپەگەن ەشتەڭەسى قالمادى.
14 بۇدان كەيىن ەزەكيا پاتشاعا يشايا پايعامبار كەلىپ: «الگى كىسىلەر نە دەدى؟ ولار قايدان كەلدى؟»— دەپ سۇرادى. پاتشا: «ولار شالعايداعى بابىل ەلىنەن كەلدى»،— دەپ جاۋاپ قاتتى+. 15 سوندا پايعامبار: «ولار سارايىڭنان نە كوردى؟»— دەگەن سۇراق قويدى. ەزەكيا بولسا: «سارايىمداعىنىڭ ٴبارىن كوردى. قازىنامدا ولارعا كورسەتپەگەن ەشتەڭەم قالمادى»،— دەپ جاۋاپ بەردى.
16 بۇعان يشايا بىلاي دەدى: «ەحوبا مىنانى ايتادى+: 17 —سارايىڭداعى زاتتاردىڭ ٴبارى، بابالارىڭنىڭ وسى كۇنگە دەيىن جيعان-تەرگەنى دە تۇگەل بابىلعا اكەتىلەتىن كۇن كەلەدى+. مۇندا ەشتەڭە دە قالمايدى،— دەيدى ەحوبا،— 18 وزىڭنەن تۋىلاتىن ۇلدارىڭنىڭ كەيبىرى تۇتقىنعا اكەتىلىپ+، بابىل پاتشاسىنىڭ سارايىندا قىزمەت ەتەتىن بولادى+».
19 سوندا ەزەكيا وعان: «ەحوبانىڭ سەن ارقىلى ايتقان ٴسوزى دۇرىس+،— دەدى دە: —مەنىڭ زامانىمدا تىنىشتىق پەن تۇراقتىلىق بولسا، مۇنىڭ يگى بولعانى»،— دەپ قوستى+.
20 ەزەكيانىڭ باسقا دا ىستەرى مەن قۇدىرەتى، قالاي توعان+ جاساپ، كارىز ارقىلى قالاعا سۋ تارتقانى+ جايىندا ياھۋدا پاتشالارىنىڭ تاريحى باياندالعان كىتاپتا جازىلعان. 21 اقىرىندا ەزەكيا اتا-بابالارىنا قوسىلدى دا+، ورنىنا ۇلى ماناسا+ پاتشا بولدى+.