مۇسانىڭ 1-جازباسى
21 ەحوبا ٶزى ايتقانداي، ساراعا نازار اۋداردى. ەحوبا بەرگەن ۋادەسىن+ ورىنداپ، 2 سارا جۇكتى بولدى+. ٴسۇيتىپ، قۇداي ۋادە ەتكەن ۋاقىتتا ەگدە جاستاعى ىبىرايىمعا ۇل سيلادى+. 3 ىبىرايىم سارا تۋعان بالانىڭ ەسىمىن ىسقاق*+ دەپ قويدى. 4 قۇداي وزىنە بۇيىرعانداي، ول ونى سەگىزىنشى كۇنى سۇندەتتەدى+. 5 ىسقاق تۋىلعاندا، ىبىرايىم 100 جاستا ەدى. 6 سارا: «قۇداي ماعان كۇلكى سيلادى، مۇنى ەستىگەندەردىڭ ٴبارى مەنىمەن بىرگە كۇلەتىن* بولادى»،— دەدى. 7 سوسىن بىلاي دەپ قوستى: «ىبىرايىمنىڭ ايەلى سارا بالا ەمىزەدى دەپ كىم ويلاعان؟! مىنە، قارتايعان شاعىندا مەن وعان ۇل تاۋىپ بەردىم».
8 بالا ٶسىپ، ەمشەكتەن شىعاراتىن كەز كەلدى. ىسقاق ەمشەكتەن شىققان كۇنى ىبىرايىم ۇلكەن توي جاسادى. 9 بىردە سارا مىسىرلىق اجاردىڭ+ ىبىرايىمعا تۋىپ بەرگەن ۇلىنىڭ ىسقاقتى كەلەكە-مازاق ەتىپ+ جۇرگەنىن بايقادى. 10 سوندا ول ىبىرايىمعا: «مىنا كۇڭدى ۇلىمەن بىرگە قۋىپ جىبەر، كۇڭنىڭ ۇلى مەنىڭ ۇلىم ىسقاقپەن بىرگە مۇراگەر بولمايدى+!»— دەدى. 11 الايدا ۇلىنا قاتىستى بۇل سوزگە ىبىرايىمنىڭ كوڭىلى ٴتۇسىپ كەتتى+. 12 سوندا قۇداي وعان بىلاي دەدى: «سارانىڭ بالاڭ مەن كۇڭىڭ تۋرالى ايتقانىنا كوڭىلىڭ تۇسپەسىن. ونىڭ سوزىنە قۇلاق اس، سەبەبى ساعان ۋادە ەتىلگەن ۇرپاق ىسقاقتان شىعادى+. 13 ال كۇڭنىڭ ۇلىنا+ كەلسەك، ودان دا حالىق تاراتامىن+، ويتكەنى ول دا سەنىڭ ۇرپاعىڭ».
14 سودان ىبىرايىم تاڭەرتەڭ ەرتە تۇرىپ، نان جانە سۋ قۇيىلعان مەس الىپ، اجاردىڭ يىعىنا ارتىپ بەردى دە، ونى بالاسىمەن بىرگە شىعارىپ سالدى+. اجار جولعا شىققان سوڭ، بەر-شەباداعى+ ٴشولدى كەزىپ ٴجۇردى. 15 مەستەگى سۋ تاۋسىلعاندا، ول بالاسىن ٴبىر بۇتانىڭ تۇبىنە قالدىردى دا، 16 ٶزى ىشتەي: «بالانىڭ ولگەنىن كورە المايمىن»،— دەپ، بالاسىنان وق جەتەر جەرگە بارىپ وتىردى. سول جەردە وتىرىپ، داۋىس كوتەرىپ، جىلاپ جىبەردى.
17 قۇداي بالانىڭ داۋسىن ەستىدى+. سوندا قۇدايدىڭ پەرىشتەسى كوكتەن اجارعا داۋىستاپ+: «اجار، نەگە جىلاپ وتىرسىڭ؟ قورىقپا، انا جەردە جاتقان بالانىڭ داۋسى قۇدايدىڭ قۇلاعىنا جەتتى. 18 بار دا، بالانى قولىڭمەن دەمەپ، ورنىنان تۇرعىز، مەن ودان ۇلى حالىق شىعارامىن+»،— دەدى. 19 قۇداي اجاردىڭ كوزىن اشىپ، ول ٴبىر قۇدىقتى كوردى. سونىڭ قاسىنا بارىپ، مەستى سۋعا تولتىردى دا، بالاعا ىشكىزدى. 20 قۇداي بالاعا+ جار بولىپ ٴجۇردى. ول ەسەيىپ، ٴشول دالانى مەكەندەپ، ساداقشى بولدى. 21 ىسماعۇل پاران شولىندە+ تۇرىپ جاتتى، اناسى وعان مىسىر ەلىنەن ايەل الىپ بەردى.
22 سول كەزدە ابۋمالىك قولباسشىسى پيحولمەن كەلىپ، ىبىرايىمعا مىنانى ايتتى: «قۇدايدىڭ سىزگە بارلىق ىستە باتاسىن بەرىپ جاتقانىن كوردىك+. 23 سوندىقتان ماعان دا، ۇلدارىم مەن ٷرىم-بۇتاعىما دا ەشقانداي ارامدىق جاسامايمىن دەپ وسى جەردە قۇداي الدىندا انت ەتىڭىز. سونداي-اق مەن سىزگە كورسەتكەندەي، ٴسىز دە ماعان جانە ٶزىڭىز جاتجەرلىك بولىپ تۇرىپ جاتقان وسى جەردىڭ حالقىنا اينىماس سۇيىسپەنشىلىك كورسەتەمىن دەپ انت ەتىڭىز+». 24 سوندا ىبىرايىم: «انت ەتەمىن»،— دەدى.
25 كەيىن ىبىرايىم ابۋمالىككە قىزمەتشىلەرى كۇشپەن تارتىپ العان قۇدىعى جايلى ايتىپ، نارازىلىق بىلدىرگەندە+، 26 ول: «مۇنى كىم ىستەگەنىن بىلمەيمىن. بۇل تۋرالى ٴسىز ماعان ايتقان جوقسىز عوي، ەستىپ تۇرعانىم وسى»،— دەپ جاۋاپ بەردى. 27 سوندا ىبىرايىم قويى مەن ٸرى قاراسىنان مال تاڭداپ الىپ، ابۋمالىككە بەرىپ، ەكەۋارا كەلىسىم جاساستى. 28 ول جەتى ۇرعاشى توقتىنى الىپ، ٶز الدىنا بولەك قويدى. 29 ابۋمالىك سوندا: «مىنا جەتى توقتىنى نەگە بولەك قويدىڭىز؟»— دەپ سۇرادى. 30 ول: «وسى قۇدىقتى مەنىڭ قازعاندىعىمنىڭ كۋاسى رەتىندە جەتى توقتىنى مەنىڭ قولىمنان الىڭىز»،— دەدى. 31 سول سەبەپتەن ول بۇل جەردى بەر-شەبا*+ دەپ اتادى، ويتكەنى وسىندا ەكەۋى دە انت بەرگەن ەدى. 32 ەكەۋى بەر-شەبادا كەلىسىم جاساسقان+ سوڭ، ابۋمالىك قولباسشىسى پيحولمەن فىلىستىرلەر+ جەرىنە قايتىپ كەتتى. 33 بۇدان كەيىن ىبىرايىم بەر-شەبادا جىڭعىل اعاشىن ەگىپ، سول جەردە ماڭگى ٴتىرى قۇداي+ ەحوبانىڭ ەسىمىن ماداقتادى+. 34 سودان ول فىلىستىرلەر جەرىندە جاتجەرلىك رەتىندە ۇزاق ۋاقىت تۇردى+.