ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. نەحيلوت*. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
5 ۋا، ەحوبا، سوزدەرىمە قۇلاق سالشى+،
كۇرسىنىسىمە دەن قويشى!
2 كومەك سۇراپ زارلاعان ۇنىمە نازار اۋدارشى،
ۋا، پاتشام! ۋا، قۇدايىم! مەن وزىڭە سيىنامىن!
3 تاڭ سارىدەن سەن مەنى ەستيسىڭ، ۋا، ەحوبا+!
تاڭ اتا ساعان ۋايىمىمدى ارتامىن دا+، تاعاتسىزدانا كۇتەمىن.
4 ويتكەنى سەن زۇلىمدىقتى جاراتپايتىن قۇدايسىڭ+؛
جامان ادام سەنىڭ تۇراعىڭدا قالا المايدى+.
5 الدىڭدا مەنمەن ادام تۇرا المايدى،
زۇلىمدىق جاساۋشىلاردىڭ ٴبارىن جەك كورەسىڭ+؛
6 سەن وتىرىك سويلەيتىندەردىڭ كوزىن قۇرتاسىڭ+.
ەحوباعا قاتىگەزدەر مەن وتىرىكشىلەر جەككورىنىشتى+.
7 اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىڭ زور بولعاندىقتان+، مەن سەنىڭ ۇيىڭە كىرەمىن+،
قاستەرلى قورقىنىشپەن كيەلى عيباداتحاناڭا قاراپ باس يەمىن+.
8 جاۋلارىم انتالاپ تۇر: ۋا، ەحوبا، مەنى ٵدىل جولىڭمەن جەتەلەشى،
جولىڭدا سۇرىنبەي جۇرۋگە كومەكتەسشى+.
9 ويتكەنى ولاردىڭ اۋىزدارىنان سەنۋگە تۇراتىن ٴسوز شىقپايدى،
ىشتەرى تولعان زۇلىمدىق،
كومەيلەرى — اشىق تۇرعان كور،
تىلدەرىنىڭ ۇشتارىندا تەك جاعىمپازدىق+.
10 ٴبىراق قۇداي ولاردى كىنالى دەپ تابادى،
وزدەرى قازعان ورعا وزدەرى قۇلايدى+.
ولار قىلمىستارىنىڭ كوپتىگىنەن قۇرىپ جوق بولسىن،
ويتكەنى ساعان قارسى بۇلىك شىعاردى.
11 ال سەنى پانا ەتكەندەردىڭ ٴبارى قۋانادى+،
ٵردايىم شاتتانا ٵن سالادى.
سەن ولاردى جاماندىقتان قورعايسىڭ،
ەسىمىڭدى سۇيەتىندەر ٶزىڭدى ويلاپ قۋانادى.
12 ويتكەنى، ۋا، ەحوبا، سەن ٵدىل جاندى جارىلقايسىڭ،
ۇلكەن قالقانمەن قورعاعانداي، ىقىلاسىڭمەن قورشايسىڭ+.