پاتشالار 1-جازبا
2 ٴداۋىتتىڭ كوز جۇماتىن كەزى جاقىنداعاندا، ۇلى سۇلەيمەنگە مىنانى وسيەت ەتتى: 2 «كوپ ۇزاماي مەن كوز جۇمامىن. ال سەن بەرىك+ ٵرى باتىل بول+! 3 قۇدايىڭ ەحوباعا مويىنسۇنىپ، مۇسا زاڭىندا جازىلعاندارعا ساي، ونىڭ جولدارىمەن ٴجۇر، جارلىقتارى مەن بۇيرىقتارىن، شەشىمدەرى مەن ەسكەرتۋلەرىن ۇستان+. سوندا قايدا بارساڭ دا، نە ىستەسەڭ دە ٸسىڭ العا باسادى*. 4 سونداي-اق ەحوبا «ەگەر ۇلدارىڭ قادامدارىنا مۇقيات بولىپ، بار جۇرەگىمەن، جان-تانىمەن الدىمدا ادال جۇرسە+، يسرايل تاعىنان سەنىڭ ۇرپاعىڭ تۇسپەيدى» دەگەن ۋادەسىن جۇزەگە اسىرادى+».
5 بۇدان كەيىن مىناداي نۇسقاۋ بەردى: «سارۇيانىڭ ۇلى جوعابتىڭ ماعان نە ىستەگەنىن ٶزىڭ دە جاقسى بىلەسىڭ. ول يسرايلدىڭ ەكى قولباسشىسى نەر ۇلى ابىنەر+ مەن ەتەر ۇلى عاماسانى+ ٶلتىردى. ەل امان، جۇرت تىنىشتا بەلىندەگى بەلبەۋى مەن اياعىنداعى ساندالىن سوعىستا توگىلۋى ٴتيىس قانعا مالدى+. 6 دانالىقپەن ارەكەت ەتىپ، ونىڭ قىراۋ شالعان باسىنىڭ تىنىشتىقپەن كورگە* كىرۋىنە جول بەرمە+!
7 ال عالاقاتتىق بارزيلايدىڭ+ ۇلدارىنا اينىماس سۇيىسپەنشىلىك تانىتىپ، داستارقانىڭنان تاماق جەيتىندەردىڭ قاتارىنا قوس. ويتكەنى اعاڭ ابەسسالومنان باسساۋعالاپ قاشقانىمدا+، ولار مەنى قاجەتىممەن قامتاماسىز ەتكەن ەدى+.
8 سەنىڭ ىرگەڭدە بەنيامين رۋىنان شىققان باحۋريمدىك گەرا ۇلى شيمەي تۇرادى. مەن ماحانايمگە بەتتەگەن كۇنى+ ول مەنى اۋىر سوزدەرمەن قارعاعان بولاتىن+. ٴبىراق ول مەنى قارسى الۋ ٷشىن يوردانعا كەلگەندە، مەن وعان «سەنى سەمسەرمەن ولتىرمەيمىن» دەپ، ەحوبانىڭ اتىمەن انت ەتكەن ەدىم+. 9 ەندى ونى جازاسىز قالدىرما+. سەن دانا ادامسىڭ عوي، وعان نە ىستەۋ كەرەكتىگىن بىلەسىڭ. شيمەيدىڭ قىراۋ شالعان باسى كورگە* قانعا مالىنىپ كىرسىن+!»
10 بۇدان كەيىن ٴداۋىت كوز جۇمىپ، سۇيەگى ٴداۋىتتىڭ قالاسىنا قويىلدى+. 11 ول 40 جىل بويى يسرايلدە پاتشالىق قۇردى: حەبروندا+ 7 جىل، يەرۋساليمدە 33 جىل بيلىك ەتتى+.
12 بۇدان كەيىن سۇلەيمەن اكەسى ٴداۋىتتىڭ تاعىنا وتىردى. ونىڭ پاتشالىعى نىعايعان ۇستىنە نىعايا بەردى+.
13 بىردە حاگيتتىڭ ۇلى ادونياح سۇلەيمەننىڭ اناسى بارسابياعا كەلدى. ول: «نەگە كەلدىڭ، امانشىلىق پا؟»— دەپ سۇرادى. ادونياح: «ٴيا، امانشىلىق،— دەدى دە،— 14 سىزگە ايتار ٴسوزىم بار»،— دەپ قوستى. بارسابيا: «ايتا بەر»،— دەدى. 15 سوندا ادونياح مىنانى ايتتى: «ٶزىڭىز بىلەتىندەي، پاتشالىق بيلىك ماعان بەرىلۋى كەرەك ەدى، ٵرى بۇكىل يسرايل دە مەنى پاتشا بولادى دەپ كۇتتى+. ٴبىراق ەحوبانىڭ قالاۋى بويىنشا، پاتشالىق بيلىك ىنىمە ٶتتى+. 16 ەندى سىزگە ٴبىر ٶتىنىشىم بار، بەتىمدى قايتارماساڭىز ەكەن». بارسابيا وعان: «ايتا بەر»،— دەدى. 17 ادونياح: «سۇلەيمەن پاتشامەن سويلەسىڭىزشى، ول ٴسىزدىڭ بەتىڭىزدى قايتارمايدى عوي. شۋنەمدىك ٵبيشانى+ ماعان ايەلدىككە بەرسىن»،— دەپ ٶتىنىشىن ٴبىلدىردى. 18 بۇعان بارسابيا: «جارايدى، پاتشامەن سەن جايلى سويلەسىپ كورەيىن»،— دەپ جاۋاپ بەردى.
19 بارسابيا ادونياحتىڭ ٶتىنىشىن ايتۋ ٷشىن سۇلەيمەن پاتشاعا كەلگەندە، پاتشا ورنىنان تۇرا سالا، اناسىن قارسى الىپ، تاعزىم ەتتى. سوسىن تاعىنا وتىردى دا، اناسىنا ارناپ وڭ جاعىنا تاق قويعىزدى. 20 سودان اناسى وعان: «ساعان ايتار كىشكەنتاي ٶتىنىشىم بار ەدى، قولىمدى قاعا كورمە»،— دەدى. پاتشا وعان: «اناشىم، ايتا بەرىڭىز. ٴسىزدىڭ بەتىڭىزدى قايتارماسپىن»،— دەپ جاۋاپ بەردى. 21 اناسى بولسا: «شۋنەمدىك ٵبيشا اعاڭ ادونياحقا ايەلدىككە بەرىلسە ەكەن»،— دەپ ٶتىنىشىن ٴبىلدىردى. 22 سۇلەيمەن پاتشانىڭ اناسىنا بەرگەن جاۋابى مىناۋ بولدى: «نەگە ادونياح ٷشىن شۋنەمدىك ٵبيشانى عانا سۇرايسىز؟ ول ٷشىن پاتشالىق بيلىكتى دە سۇراڭىز+، ول مەنىڭ اعام عوي+! ونى ٴدىني قىزمەتكەر ٵبياتار مەن سارۇيانىڭ ۇلى جوعاب+ تا قولداپ وتىر ەمەس پە؟!»
23 وسىنى ايتقان سوڭ، سۇلەيمەن پاتشا ەحوبانىڭ اتىمەن انت ەتىپ، بىلاي دەدى: «ادونياح وسىنى سۇراعانى ٷشىن جانىنان* ايىرىلماسا، قۇداي مەنى جازالاعان ۇستىنە جازالاسىن! 24 مەنى اكەم ٴداۋىتتىڭ تاعىنا نىق وتىرعىزىپ+، ٶز ۋادەسىنە ساي، ٷيىمدى* دە نىق تۇرعىزعان ٴتىرى قۇداي ەحوبانىڭ+ الدىندا شىن ايتامىن*، ادونياح بۇگىن جەر قۇشادى+!» 25 ارتىنشا سۇلەيمەن پاتشا ەحوداي ۇلى بەناياحتى+ جىبەردى دە، ول بارىپ، ادونياحتى ٶلتىرىپ تاستادى.
26 ال ٴدىني قىزمەتكەر ٵبياتارعا+ پاتشا بىلاي دەدى: «اناتوتتاعى+ ٶز جەرىڭىزگە بارىڭىز! ولىمگە لايىق بولساڭىز دا، بۇگىن ٴسىزدى ولتىرمەي-اق قويايىن. سەبەبى ٴسىز اكەم ٴداۋىتتىڭ الدىندا الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبانىڭ ساندىعىن كوتەرىپ ٴجۇرىپ+، اكەم كورگەن قيىندىقتىڭ ٴبارىن ونىمەن بىرگە كوردىڭىز+». 27 وسىلاي ەحوبانىڭ ەليدىڭ اۋلەتىنە قاتىستى شيلودا+ ايتقان سوزدەرى ورىندالۋ ٷشىن+، سۇلەيمەن ٵبياتاردى ەحوبانىڭ الدىندا ٴدىني قىزمەتكەرلىكتەن شەتتەتتى.
28 بۇل تۋرالى جوعابقا حابار جەتكەندە، ول ەحوبانىڭ شاتىرىنا قاشىپ بارىپ+، قۇرباندىق وشاعىنىڭ مۇيىزدەرىنەن قاتىپ ۇستاپ الدى. (جوعاب كەزىندە ابەسسالومدى قولداماعان+ بولاتىن، ٴبىراق ەندى ادونياحتىڭ جاعىنا شىعىپ كەتكەن ەدى+.) 29 سۇلەيمەن پاتشاعا «جوعاب ەحوبانىڭ شاتىرىنا قاشىپ كەتىپتى. سول جەردە قۇرباندىق وشاعىنىڭ جانىندا تۇر ەكەن» دەگەن حابار جەتتى. سوندا پاتشا ەحوداي ۇلى بەناياحقا: «بار دا، ونى ٶلتىرىپ تاستا!»— دەپ بۇيىردى. 30 بەناياح ەحوبانىڭ شاتىرىنا بارىپ، جوعابقا: «پاتشا ساعان «شىق!» دەپ بۇيىرىپ جاتىر»،— دەدى. ٴبىراق ول: «جوق! مەن وسى جەردە ولەمىن»،— دەپ جاۋاپ بەردى. بەناياح پاتشاعا قايتا ورالىپ، جوعابتىڭ نە دەگەنىن ايتىپ كەلدى. 31 پاتشانىڭ جاۋابى مىناۋ بولدى: «ايتقانىن ىستە: ونى سول جەردە ٶلتىر دە، سۇيەگىن قابىرگە قوي! وسىلاي مەنى دە، اكەمنىڭ اۋلەتىن دە جوعابتىڭ سەبەپسىز توككەن قانىنان تازارت+. 32 قان توككەنى ٷشىن ەحوبا ونى جاۋاپقا تارتادى. ول اكەم داۋىتكە بىلدىرمەي، وزىنەن ٵدىل ٵرى ىزگى ەكى كىسىنى — يسرايل اسكەرىنىڭ قولباسشىسى نەر ۇلى ابىنەر+ مەن ياھۋدا اسكەرىنىڭ قولباسشىسى ەتەر ۇلى عاماسانى+ سەمسەرمەن ٶلتىردى. 33 وسى ەكەۋىنىڭ قانى ماڭگى باقي جوعاب پەن ونىڭ ٷرىم-بۇتاعىنىڭ موينىندا بولسىن+. ال داۋىتكە، ونىڭ ٷرىم-بۇتاعىنا، ٷي ٸشى مەن تاعىنا ەحوبا ماڭگىگە تىنىشتىق سيلاسىن!» 34 سودان ەحوداي ۇلى بەناياح باردى دا، جوعابتى ٶلتىرىپ تاستادى. ونىڭ سۇيەگى يەن دالاداعى ٷيىنىڭ جانىنا قويىلدى. 35 پاتشا جوعابتىڭ ورنىنا قولباسشى ەتىپ ەحوداي ۇلى بەناياحتى+، ال ٵبياتاردىڭ ورنىنا ٴدىني قىزمەتكەر سادىقتى+ قويدى.
36 بۇدان كەيىن پاتشا شيمەيدى+ شاقىرتىپ الىپ، مىنانى ايتتى: «وزىڭە يەرۋساليمدە ٷي سوعىپ ال دا، سول جەردە تۇر. قالادان اتتاپ باسۋشى بولما! 37 ٴبىلىپ قوي، قالادان شىعىپ، قيدرون اڭعارىنان+ وتكەن كۇنى مىندەتتى تۇردە ولەسىڭ. ال توگىلگەن قانىڭ ٶز موينىڭدا بولادى». 38 شيمەي: «ايتقانىڭىز بولسىن! قىزمەتشىڭىز پاتشا يەمنىڭ ٴسوزىن ەكى ەتپەي ورىندايدى»،— دەدى. سودان ول يەرۋساليمدە ٴبىرتالاي ۋاقىت تۇردى.
39 ٷش جىلدان كەيىن شيمەيدىڭ ەكى قۇلى عات پاتشاسى ماعاق ۇلى احيشكە+ قاشىپ كەتتى. ول «قۇلدارىڭ عاتتا ٴجۇر!» دەگەندى ەستىپ، 40 دەرەۋ ەسەگىن ەرتتەپ ٴمىندى دە، عات پاتشاسى احيشكە قۇلدارىن ىزدەپ باردى. قۇلدارىن تاۋىپ قايتا ورالعاندا، 41 سۇلەيمەنگە «شيمەي يەرۋساليمنەن شىعىپ، عاتقا بارىپ كەلىپتى» دەگەن حابار جەتتى. 42 سوندا پاتشا شيمەيدى شاقىرتىپ الىپ: «ەحوبانىڭ اتىمەن انت ەتىپ، ساعان «ٴبىلىپ قوي، قالادان اتتاپ باسقان كۇنى مىندەتتى تۇردە ولەسىڭ» دەپ ەسكەرتكەنىمدە، «ايتقانىڭىز بولسىن، امىرىڭىزگە قۇلدىق» دەمەپ پە ەدىڭ+؟ 43 وندا نەگە ەحوبانىڭ الدىندا بەرگەن انتىڭدى بۇزىپ، بۇيرىعىمدى ورىندامادىڭ؟»— دەدى. 44 سوسىن مىنانى ايتتى: «اكەم داۋىتكە جاساعان بار زۇلىمدىعىڭدى ٶزىڭ جاقسى بىلەسىڭ+. ەحوبا سونى ٶز باسىڭا كەلتىرمەك+. 45 ال سۇلەيمەن پاتشا جارىلقانادى+، ٴداۋىتتىڭ تاعى دا ەحوبانىڭ الدىندا ماڭگى مىزعىماي تۇرادى». 46 وسىدان كەيىن پاتشا ەحوداي ۇلى بەناياحقا بۇيرىق بەردى دە، ول شيمەيدى ٶلتىرىپ تاستادى+.
سۇلەيمەن بيلىك ەتىپ وتىرعاندا، ونىڭ پاتشالىعى مىزعىماي تۇردى+.