37-تاراۋ
ەحوبا سامۋيلمەن سويلەستى
باس ٴدىني قىزمەتكەر ەليدىڭ ەكى ۇلى كيەلى شاتىردا ٴدىني قىزمەتكەر ەدى. ولاردىڭ اتتارى وپني جانە پىنەحەس. بۇل ەكەۋى ەحوبانىڭ زاڭدارىن ورىندامايتىن، ٵرى حالىققا جاماندىق ىستەيتىن. يسرايلدىكتەر ەحوباعا قۇرباندىق شالعاندا، وپني مەن پىنەحەس ەتتىڭ ەڭ جاقسىسىن وزدەرىنە الاتىن. ەلي بالالارىنىڭ نە ىستەپ جۇرگەنى تۋرالى ەستىدى، ٴبىراق ولاردى تۇزەتپەدى. ەحوبا بۇعان كوز جۇمىپ وتىرا بەردى مە؟
سامۋيل وپني مەن پىنەحەستەن الدەقايدا كىشى بولسا دا، ولارعا ەلىكتەگەن جوق. ەحوبا ٴسامۋيلدى جاقسى كورەتىن. ٴبىر كۇنى سامۋيل ۇيىقتاپ جاتقاندا، ونى ٴبىر داۋىس شاقىرادى. ول ورنىنان تۇرىپ، ەليگە جۇگىرىپ بارادى دا: «مەن مۇندامىن!»— دەيدى. ٴبىراق ەلي وعان: «مەن سەنى شاقىرعان جوقپىن. ورنىڭا بارىپ جاتا عوي»،— دەپ جاۋاپ بەرەدى. سامۋيل سولاي ەتەدى. وسىنداي جاعداي تاعى قايتالانادى. سامۋيل داۋىستى ٷشىنشى رەت ەستىگەندە، ەلي ونى شاقىرىپ جاتقان ەحوبا ەكەنىن تۇسىنەدى. ٴسۇيتىپ، وعان داۋىستى تاعى ەستىگەندە «ايتا بەر، ەحوبا، قىزمەتشىڭ تىڭداپ تۇر» دەۋ كەرەك ەكەنىن ايتادى.
سامۋيل توسەگىنە بارىپ جاتادى. سوندا ول تاعى دا «سامۋيل! سامۋيل!» دەگەن داۋىستى ەستيدى. ول: «ايتا بەر، قىزمەتشىڭ تىڭداپ تۇر»،— دەپ جاۋاپ بەرەدى. ەحوبا وعان مىنانى ايتادى: «ەليگە ايت، مەن ونىڭ ٶزىن دە، ٷي ٸشىن دە جازالايمىن. ول ۇلدارىنىڭ كيەلى شاتىردا جاماندىق ىستەپ جۇرگەنىن بىلسە دە، ولاردى تۇزەتپەدى». كەلەسى كۇنى سامۋيل ادەتتەگىدەي كيەلى شاتىردىڭ ەسىكتەرىن اشادى. ٴبىراق ول ەحوبانىڭ سوزدەرىن باس ٴدىني قىزمەتكەرگە ايتۋعا قورقادى. سوندا ەليدىڭ ٶزى ودان: «بالام، ەحوبا ساعان نە ايتتى؟ مەنەن ەشتەڭە جاسىرما»،— دەيدى. سامۋيل بولسا ەليگە ەستىگەندەرىنىڭ ٴبارىن ايتىپ بەرەدى.
سامۋيل ٶسىپ ەر جەتكەندە، ەحوبا ٵرى قاراي دا وعان كومەكتەسىپ جۇرەدى. سودان بۇكىل يسرايل ەحوبانىڭ ٴسامۋيلدى پايعامبار ٵرى بي ەتىپ تاڭداعانىنا كۋا بولادى.
«جاستىق شاعىڭدا ۇلى جاراتۋشىڭدى ەستە ۇستا!» (ۋاعىزداۋشى 12:1).