125-ٵن
«مەيىرىمدىلەر باقىتتى!»
(ماتاي 5:7)
1. قانداي مەيىرىمدى اكەمىز،
كۇندە مۇنى ٴبىز سەزەمىز!
پارىز ەمەس قوي، سوندا دا،
كەنەلتەدى ول باتاعا.
جانىڭ كۇيزەلسە، دەمەيدى،
اۋىر حالگە جول بەرمەيدى.
ٵلسىز پەندەمىز، سوندىقتان
قاتال بولمايدى جاراتقان.
2. كۇنا جاساپ، وكىنەرمىز،
راقىم تىلەپ، وتىنەرمىز.
قۇداي كەشكەنىن قالاساق،
يسا ٴسوزى بىزگە ساباق:
«كەشىپ ٴجۇرمىز عوي وزگەنى،
كەششى، اكە، سەن دە ٴبىزدى».
دۇعا ەتىپ ٴبىز وسىلاي،
ٵر كەز تاتۋلىق ساقتاعاي.
3. بولسا اشىق الاقانىڭ،
كۇتپەي باسقانىڭ ماقتاۋىن،
باقىت سيلايسىڭ وزگەگە،
سەزىنىپ مۇنى وزىڭ دە.
بولسىن جاقسىلىق قۇپيا،
قالماس ەشبىرى تاسادا.
نۇرىن ەحوبا توگەدى،
تاسىپ اكەلىك مەيىرى.
(مات. 6:2—4، 12—14 قاراڭىز.)