13-تاراۋ
جاقىپ پەن ەساۋ تاتۋلاستى
ەحوبا جاقىپقا ىبىرايىم مەن ىسقاقتى قالاي قورعاسا، ونى دا سولاي قورعاۋدى ۋادە ەتتى. جاقىپ حاران دەگەن جەردە تۇرىپ جاتتى. ول سول جەردە ۇيلەنىپ، كوپ بالالى ٵرى وتە باي بولدى.
ٴبىراز جىل وتكەننەن كەيىن ەحوبا وعان: «ٶز ەلىڭە قايتا ورال»،— دەدى. ٴسۇيتىپ، جاقىپ پەن وتباسى ۇزاق جولعا شىقتى. ولار جولدا كەلە جاتقاندا، جاقىپتىڭ قىزمەتشىلەرى: «اعاڭىز ەساۋ كەلە جاتىر. قاسىندا 400 ادامى بار!»— دەپ حابارلادى. جاقىپ وزىنە دە، وتباسىنا دا جاماندىق جاساي ما دەپ، اعاسىنان قورىقتى. سوندىقتان ەحوباعا: «مەنى اعامنان ساقتاي كورشى»،— دەپ دۇعا ەتتى. كەلەسى كۇنى ول اعاسى ەساۋعا سيلىق جاساپ، كوپ قوي-ەشكى، سيىر، تۇيە، ەسەك جىبەردى.
سول ٴتۇنى جاقىپ جالعىز قالعاندا، ٴبىر پەرىشتەنى كوردى! پەرىشتە ونىمەن كۇرەسە كەتتى. وسىلاي ولار تاڭ اتقانشا كۇرەستى. جاقىپ جامباسىن اۋىرتىپ السا دا، ەش بەرىلمەدى. سوندا پەرىشتە وعان: «مەنى جىبەر»،— دەدى. ٴبىراق ەحوبانىڭ قورعايتىنىنا كوز جەتكىزۋ ٷشىن جاقىپ: «باتاڭدى بەرمەيىنشە، جىبەرمەيمىن»،— دەدى.
وسىدان كەيىن پەرىشتە وعان باتاسىن بەردى. ەندى جاقىپ ەساۋدىڭ وعان جاماندىق جاسامايتىنىنا سەنىمدى بولدى.
تاڭەرتەڭ جاقىپ الىستان اعاسى ەساۋ مەن قاسىنداعى 400 ادامدى كوردى. ول وتباسىنىڭ الدىنا ٴتۇستى دە، اعاسىنىڭ الدىندا جەتى رەت باس ٴيدى. ەساۋ بولسا جۇگىرىپ كەلىپ، ٸنىسىن قۇشاقتاي الدى. سوسىن ەكەۋى دە جىلاپ، ولار وسىلاي تاتۋلاستى. سەنىڭشە، جاقىپتىڭ نە ىستەگەنى ەحوباعا ۇنادى ما؟
بۇدان كەيىن ەساۋ ۇيىنە قايتتى، ال جاقىپ ساپارىن جالعاستىردى. جاقىپتىڭ 12 ۇلى بولدى. ولاردىڭ اتتارى مىناداي: رۋبەن، شيمون، لەۋى، ياھۋدا، دان، نافتاليم، عاد، اشير، يساحار، زابۋلون، ٴجۇسىپ، بەنيامين. جاقىپتىڭ ٴجۇسىپ دەگەن بالاسى ارقىلى ەحوبا ٶزىنىڭ حالقىن اشتىقتان امان الىپ قالدى. قالاي ەكەنىن بىلەسىڭ بە؟ بۇنى كەلەسى تاراۋدان كورەيىك.
«جاۋلارىڭدى ۇدايى جاقسى كورىڭدەر جانە وزدەرىڭدى قۋدالاعاندار ٷشىن دۇعا ەتە بەرىڭدەر. وسىلايشا كوكتەگى اكەلەرىڭنىڭ بالالارى بولاسىڭدار» (ماتاي 5:44، 45).