24-ٵن
ەحوبانىڭ تاۋىنا كەلىڭدەر!
(يشايا 2:2—4)
1. كوز سال اسقار تاۋعا
زاڭعار كوككە ۇمتىلعان.
تاۋى بۇل قۇدايدىڭ
كيەلى، اسقاقتاعان.
بارلىق حالىق تاۋعا
بارا جاتىر اعىلىپ.
«كانە، كەلىڭدەر!» دەپ
ٴبارىن تالماي شاقىرىپ.
ازعانا حالىقتان
تارادى مىقتى حالىق ەندى.
كۇن سايىن كوبەيىپ،
قۇدايدىڭ نۇرىنا كەنەلدى.
شىندىق جولىن تاڭداپ،
سان مىڭ جۇرت اعىلۋدا.
ماڭگى ادال بولار،
نىق تۇرىپ تۋرا جولدا.
2. كەزەك كۇتتىرمەيدى
قۇدايدىڭ ٸسى بۇگىن.
ۋاعىز ايتىپ قامتيمىز
جەردىڭ ٵر تۇكپىرىن.
كوكتەن جۇرگىزۋدە
بيلىگىن يسا ٴماسىح.
ٶزىن جاقتاعانعا
جول سىلتەۋگە ول اسىق.
كۇن ساناپ وسۋدە
قاتارى ۇلى جاماعاتتىڭ.
قوسامىز زور ۇلەس،
ٷمىتىن جالعاپ ادامزاتتىڭ.
ٴبارىن زور داۋىسپەن
تالمايىق شاقىرۋدان.
كەلسىن بيىك تاۋعا جۇرت
ٴتۇرلى ۇلت پەن رۋدان.
(ٴزاب. 43:3؛ 99:9؛ يشايا 60:22؛ ەل. ٸس. 16:5 قاراڭىز.)