ٴزابۇر
بەنياميندىك قۇشتىڭ سوزدەرىنە قاتىستى ٴداۋىتتىڭ ەحوباعا ايتقان جوقتاۋى*.
2 ايتپەسە ولار مەنى ارىستانداي پارشالايدى+،
الىپ كەتەدى دە، قۇتقاراتىن ەشكىم بولمايدى.
3 ۋا، ەحوبا قۇدايىم، ەگەر بىرەۋگە جاماندىق جاساسام،
ادىلەتسىزدىككە بارىپ،
4 جاقسىلىق جاساعانعا جاماندىقپەن قايتارسام+،
نە جاۋىمدى ەش سەبەپسىز تالان-تاراجعا سالسام*،
5 دۇشپانىم وكشەلەي قۋىپ، جانىمدى ۋىسىنا ٴتۇسىرسىن،
مەنى* جەرگە تاستاپ، تاپتاسىن،
ابىرويدان جۇرداي قىلسىن. (سەلا)
6 ۋا، ەحوبا، قاھارلانا كوتەرىلشى!
7 حالىقتار اينالاڭا جينالسىن،
سەن ولاردى تاعىڭدا وتىرىپ سوتتايسىڭ.
8 حالىقتارعا ۇكىمدى ەحوبا شىعارادى+.
ۋا، ەحوبا، مەنى ادىلدىگىم مەن مىنسىزدىگىمە قاراي سوتتاشى+.
9 زۇلىمنىڭ سۇمدىعىن توقتاتشى،
ال ٵدىلدى امان ساقتاي كورشى+.
ويتكەنى سەن ادامنىڭ جۇرەگى مەن كوڭىل تۇبىندەگى وي-سەزىمىن* تەكسەرەتىن+ ٵدىل قۇدايسىڭ+.
10 قۇداي — مەنىڭ قالقانىم+، اقجۇرەك جانداردىڭ قۇتقارۋشىسى+.
11 قۇداي — ٵدىل تورەشى+،
ول ۇكىمدەرىن كۇن سايىن جاريا ەتەدى.
13 جويقىن قارۋ-جاراعىن قامدايدى،
وتتى جەبەلەرىن دە ٵزىر ۇستايدى+.
14 مىنە، الدەكىم زۇلىمدىققا جۇكتى بولادى،
بويىنا جاماندىق ٴبىتىپ، ول وتىرىك تۋادى+.
15 ور قازىپ، ونى تەرەڭدەتەدى،
ٴبىراق قازعان ورىنا ٶزى تۇسەدى+.
16 ويلاعان جاماندىعى ٶز باسىنا كەلەدى+،
جاۋىزدىعى قارا باسىنا كورىنەدى.