ٵيۇپ
7 پەندەنىڭ جەر بەتىندەگى ٶمىرى مەحناتقا تولى،
كۇندەرى جالشىنىڭ كۇندەرىندەي ەمەس پە+؟
2 ول كولەڭكەنى اڭساعان قۇلعا،
جالاقىسىن كۇتكەن جالشىعا ۇقسايدى+.
3 مەنىڭ دە ۇلەسىمە تۇككە تۇرعىسىز ايلار،
قاسىرەتكە تولى تۇندەر ٴتيدى+.
4 جاتاردا: —قاشان تۇرار ەكەنمىن؟— دەپ ويلايمىن+،
ٴتۇن ۇزاققا سوزىلىپ، تاڭ اتقانشا دوڭبەكشىپ شىعامىن.
7 ۋا، قۇدايىم، ٶمىرىمنىڭ نەبارى جەل ەكەنىن ۇمىتپاشى+!
ەندى قايتىپ مەن يگىلىك كورمەسپىن.
8 مەنى كورىپ تۇرعان كوزدەر ەندى قايتىپ كورمەيدى،
سەن مەنى ىزدەيسىڭ، ٴبىراق مەن جوق بولامىن+.
10 ول ۇيىنە قايتىپ ورالمايدى،
ٶز تۇراعىنان بۇدان بىلاي كورىنبەيدى+.
11 سوندىقتان اۋزىما ەرىك بەرەمىن،
وزەگىم ورتەنە سويلەيمىن،
جان دۇنيەمدەگى شەرىمدى توگەمىن+.
12 كۇزەتتىرىپ قوياتىنداي، مەن تەڭىزبىن بە؟
الدە تەڭىز قۇبىجىعىمىن با؟
13 توسەگىم مەنى جۇباتسىن،
جاتاتىن ورنىم ازابىمدى جەڭىلدەتسىن دەپ ەدىم،
14 سەن بولساڭ تۇستەر كورسەتىپ قورقىتىپ،
اياندار بەرىپ شوشىتتىڭ.
15 سوندا مەن ٶز تانىمنەن جەرىپ،
بۋىنىپ ٶلۋدى ارتىق كوردىم+.
16 ومىردەن جيرەنەمىن+، بۇدان ٵرى ٴتىرى جۇرگىم كەلمەيدى.
مەنى جايىما قالدىرا كور، سەبەبى كۇندەرىم نەبارى بۋ عوي+!
17 جۇمىر باستى پەندەگە بولا الەككە تۇسەسىڭ بە؟
ول نازار سالۋىڭا تۇرا ما+؟
18 نەسىنە ونى تاڭ اتقان سايىن تەكسەرىپ،
ٵر ٴسات سايىن سىنايسىڭ+؟
19 تىم قۇرىسا سىلەكەيىمدى جۇتىپ العانشا، نازارىڭدى تايدىرىپ،
ٴبىر ساتكە جايىما قالدىرماس پا ەكەنسىڭ+؟
20 كۇنا جاساسام، ساعان قانداي زيان كەلتىرەر ەدىم، ۋا، ادامزاتتىڭ باقىلاۋشىسى+؟
نەگە مەنى وزىڭە نىسانا ەتىپ الدىڭ؟
مەن ساعان اۋىرتپالىق ٴتۇسىردىم بە؟
21 نەگە زاڭسىزدىعىمدى كەشىرىپ،
قاتەلىگىمە عاپۋ ەتپەيسىڭ؟
كوپ ۇزاماي جەر قوينىنا كىرەرمىن+،
سوندا مەنى ىزدەيسىڭ، ٴبىراق مەن جوق بولامىن».