ٴزابۇر
ٴداۋىتتىڭ جىرى.
35 ۋا، ەحوبا، قارسىلاستارىما قارسى شىعىپ، مۇددەمدى قورعاشى+،
ماعان قارسى كۇرەسىپ جاتقاندارمەن ٶزىڭ كۇرەسشى+.
3 نايزاڭ مەن ايبالتاڭدى مەنى قۋدالاۋشىلارعا+ قارسى كوتەرشى.
ماعان: «مەن سەنىڭ قۇتقارۋشىڭمىن!»— دەي كورشى+.
4 جانىمدى اڭدىپ جۇرگەندەر ۇياتقا قالىپ، جەر بولسىنشى+.
مەنى قۇرتۋعا ارەكەتتەنىپ جۇرگەندەر ماسقارا بولىپ كەرى شەگىنسىنشى.
5 ولار جەل ۇشىرعان قاۋىزداي بولسا ەكەن،
ەحوبانىڭ پەرىشتەسى ولاردى قۋىپ جىبەرسە ەكەن+.
6 ەحوبانىڭ پەرىشتەسى سوڭدارىنا تۇسكەندە،
جولدارى قاراڭعى ٵرى تايعاق بولسىن.
7 ويتكەنى ولار ەش سەبەپسىز ماعان تور قۇردى،
ەش سەبەپسىز ور قازدى.
8 ولار كۇتپەگەن جەردەن پالەگە ۇشىراسىن،
ماعان قۇرعان تورعا وزدەرى ٴتۇسسىن،
سوعان قۇلاپ، قۇرىپ جوق بولسىن+.
9 ال مەنىڭ جانىم ەحوبانى ويلاپ قۋانادى،
ونىڭ قۇتقارعانىنا شاتتانادى.
10 مەن بار جۇرەگىممەن بىلاي دەيمىن:
«ۋا، ەحوبا، ساعان تەڭ كەلەر كىم بار؟!
سەن قورعانسىز بەيشارانى كۇشتىدەن قۇتقاردىڭ+،
دارمەنسىز ٵرى جارلى ادامدى توناۋشىسىنان اراشالادىڭ+».
11 قاتىگەز كۋاگەرلەر العا شىعادى+،
مەن بىلمەيتىن جايتتاردى سۇراستىرادى.
12 جاقسىلىعىما جاماندىقپەن قايتارادى+،
مەنى جاقىنىنان ايىرىلعان ادامداي كۇيدە قالدىرادى.
13 ال ولار ناۋقاستانىپ جاتقاندا، مەن ازالى كيىم كيىپ ٴجۇرىپ ەم،
جانىمدى قيناپ ورازا تۇتىپ ەم؛
سوندا ايتقان دۇعالارىم جاۋاپسىز قايتاتىن.
14 دوسىمدى، تۋعان باۋىرىمدى جوقتاعانداي، قابىرعام قايىسۋشى ەدى،
اناسىن جوقتاعان ادامداي قايعىدان بۇگىلۋشى ەم.
15 ال مەن سۇرىنگەندە، ولار قۋاندى، بىرگە باس قوستى،
تۇتقيىلدان مەنى سۇلاتىپ سالۋعا جينالدى؛
ولار مەنى جۇلىپ جەدى، ٷنسىز قالمادى.
17 ۋا، ەحوبا، قاشانعى قاراپ وتىرا بەرەسىڭ+؟
18 سوندا مەن ۇلكەن قاۋىمدا ساعان العىس ايتامىن+،
ۇلى جاماعات اراسىندا ماداقتايمىن.
19 سەبەپسىز جاۋلاسىپ جۇرگەندەرگە مەنى تابالاتىپ قويماشى،
سەبەپسىز جەك كورەتىندەردىڭ+ كوزدەرىن قىسىپ، زىمياندىق ويلاۋىنا+ جول بەرمەشى.
20 ويتكەنى ولار تاتۋلىق ٴسوزىن ايتپايدى،
قايتا، ەلدەگى تاتۋ جۇرتقا قارسى زىمياندىق ويلايدى+.
21 مەنى ايىپتاۋ ٷشىن اۋىزدارىن ارانداي اشىپ:
«ٵ، بالەم، ٴبىز مۇنى كوردىك!»— دەيدى.
22 بۇنى ٶزىڭ كورىپ تۇرسىڭ عوي، ۋا، ەحوبا! ٷنسىز قالماشى+.
ۋا، ەحوبا، مەنەن الشاق تۇرماشى+.
23 ويانشى، مەنى قورعاۋعا تۇرەگەلشى،
ۋا، قۇدايىم ەحوبا، سوت ىسىندە مۇددەمدى قورعاشى.
24 مەنى ٶز ادىلدىگىڭە ساي سوتتاشى+، ۋا، قۇدايىم ەحوبا!
ولارعا مەنى تابالاتىپ قويماشى.
25 ولار ەشقاشان: «قۇپ بولدى، دەگەنىمىزگە جەتتىك!»— دەمەسىن.
ەشقاشان: «ٴبىز ونى تىرىدەي جۇتتىق!»— دەپ جۇرمەسىن+.
26 باسىما تۇسكەن قاسىرەتىم ٷشىن مەنى تابالاعانداردىڭ
ٴبارى دە ۇياتقا قالسىن، ماسقارا بولسىن.
مەنى مەنسىنبەگەندەر ۇياتقا قالىپ، ساقتارى سىنسىن.
27 ال ادىلدىگىمە قۋاناتىندار شاتتانا داۋىستاسىن،
ارقاشان بىلاي دەيتىن بولسىن:
«لايىم قىزمەتشىسىنىڭ تاتۋلىقتا ٶمىر سۇرگەنىنە قۋاناتىن ەحوبا ماراپاتتالسىن!»+