ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. گيتتيت*. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
8 ۋا، ەحوبا يەمىز، جەرجۇزىندە ەسىمىڭ نەتكەن ۇلى!
كوكتەن دە جوعارى جايدىڭ سالتاناتىڭدى+!*
2 سەن بالالار مەن سابيلەردىڭ اۋزىمەن+ كۇشىڭدى پاش ەتتىڭ،
مۇنى دۇشپاندارىڭ ٷشىن ىستەدىڭ،
جاۋىڭ مەن كەكشىلدىڭ ٷنىن ٶشىرۋ ٷشىن ىستەدىڭ.
3 مەن كوككە، سەنىڭ قولىڭنان شىققان تۋىندىلارعا،
ٶزىڭ جاراتقان اي مەن جۇلدىزدارعا كوز سالعانىمدا+،
مىناداي سۇراقتار تۋادى ويىمدا:
4 سەن ۇمىتپايتىنداي پەندە كىم سونشا؟
قامىن ويلايتىنداي ادام بالاسى كىم+؟
5 سەن ونى پەرىشتەلەردەن* ٴسال تومەن قويدىڭ،
ۇلىلىق پەن سالتاناتتى ٴتاج ەتىپ كيگىزدىڭ.
6 قولىڭنان شىققان كۇللى جاراتىلىستى سونىڭ بيلىگىنە تاپسىردىڭ+،
ٴبارىن دە اياعىنىڭ استىنا سالىپ بەردىڭ:
7 ۇساق مالدى دا، ٸرى قارانى دا،
دالاداعى جابايى اڭداردى دا+،
8 اۋەدەگى قۇستار مەن تەڭىزدەگى بالىقتاردى دا،
تەڭىز اعىسىمەن جۇزەتىن كۇللى تىرشىلىك اتاۋلىنى دا.
9 ۋا، ەحوبا يەمىز، جەرجۇزىندە ەسىمىڭ نەتكەن ۇلى!