ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
11 مەن ەحوبانى پانالايمىن+.
ەندەشە، بىلاي دەۋگە قالاي ٴداتىڭ بارادى:
«كانە، قۇستاي ۇشىپ تاۋىڭا قاش!
2 قاراشى، زۇلىم جان ساداعىن ٴيىپ، جەبەسىن تارتۋدا،
اقجۇرەك ادامدى قاراڭعى جەردەن دايىن تۇر اتۋعا.
3 ادىلەتتىلىكتىڭ ىرگەسى قيراسا،
ٵدىل ادامنىڭ قولىنان نە كەلەدى؟»
ونىڭ كوزى ٴبارىن كورەدى، قىراعى كوزىمەن ادام بالاسىن تەكسەرەدى+.