يشايا
49 ارالدار، مەنى تىڭداڭدار!
شالعايداعى ۇلتتار، قۇلاق سالىڭدار+!
ٵلى تۋىلماي تۇرعانىمدا، ەحوبا مەنى شاقىردى+.
انا قۇرساعىندا جاتقانىمدا، ەسىمىمدى اتادى.
2 ٴتىلىمدى وتكىر سەمسەردەي ەتتى.
مەنى الاقانىمەن قالقالادى+.
وتكىر جەبەدەي قىلدى، قورامساعىندا ساقتادى.
3 ول ماعان: «ۋا، يسرايل، سەن مەنىڭ قىزمەتشىمسىڭ+.
سەن ارقىلى ۇلىلىعىمدى پاش ەتەمىن+»،— دەدى.
4 ال مەن: «بوسقا ەڭبەك ەتتىم.
كۇشىمدى تەككە، بەكەرشىلىككە جۇمسادىم.
5 ال ەندى ەحوبا، مەنى انا قۇرساعىندا قالىپتاستىرىپ، وزىنە قىزمەتشى ەتكەن قۇداي،
جاقىپتى وعان قايتارىپ اكەلۋىم كەرەكتىگىن ايتتى.
وسىلاي يسرايل ونىڭ الدىنا جينالماق+.
سوندا ەحوبانىڭ الدىندا مەنىڭ داڭقىم ارتادى،
قۇدايىم كۇش-قۋاتىمنىڭ قاينارى بولادى.
6 ول ماعان بىلاي دەدى:
«سەن جاقىپتىڭ رۋلارىن قايتا كۇشەيتىپ،
يسرايلدىڭ امان قالعاندارىن قايتا اكەلەتىن قىزمەتشىم عانا ەمەسسىڭ.
قۇتقارۋىم جەردىڭ قيىر شەتىنە دەيىن جەتۋ ٷشىن+، مەن سەنى ۇلتتارعا نۇر رەتىندە بەردىم+».
7 يسرايلدىڭ قۇنىن وتەۋشى كيەلى قۇداي ەحوبا+ ابدەن جەكسۇرىن بولعان+، حالىق جەك كورگەن كىسىگە، بيلەۋشىلەردىڭ قىزمەتشىسىنە بىلاي دەيدى:
«پاتشالار كورىپ، ورىندارىنان تۇرەگەلەدى،
بەكزادالار باس ٴيىپ، تاعزىم ەتەدى،
ولار مۇنى سەنى تاڭداپ العان+ ادال ەحوبا+ ٷشىن،
يسرايلدىڭ كيەلى قۇدايى ٷشىن ىستەيدى».
8 ەحوبا مىنانى ايتادى:
«ىقىلاسىمدى تۇسىرەتىن كەزدە مەن ساعان جاۋاپ بەردىم+،
قۇتقاراتىن كۇنىم كەلگەندە، كومەكتەستىم+.
مەن سەنى قورعاپ ٴجۇردىم.
مۇنى سەنى حالىقتارعا كەلىسىم ەتىپ بەرۋ ٷشىن+،
ەلدى قالپىنا كەلتىرۋ ٷشىن،
قاڭىراپ بوس قالعان جەردى حالقىما ۇلەس ەتۋ ٷشىن+،
9 تۇتقىندا وتىرعاندارعا «شىعىڭدار!»+،
تۇنەكتەگىلەرگە+ «كورىنىڭدەر!» دەۋ ٷشىن ىستەدىم.
ولار جول بويىندا جايىلاتىن بولادى،
تاقىر جولداردىڭ بويىنان* جايىلىم تابادى.
11 مەن بۇكىل تاۋلارىمدى جولعا اينالدىرامىن،
داڭعىل جولدارىمدى بيىك ەتىپ سالامىن+.
12 قاراڭدارشى! ولار الىستان كەلە جاتىر+،
سولتۇستىك پەن باتىستان،
سينيم جەرىنەن كەلە جاتىر+».
13 ەي، كوك، قۋانا داۋىستا! جەر، سەن دە شاتتان+!
تاۋلار قۋانا ايعاي سالسىن+!
14 ٴبىراق سيون: «ەحوبا مەنى تاستاپ كەتتى+.
ەحوبا مەنى ۇمىتتى»،— دەي بەردى+.
15 ايەل ەمىزۋلى بالاسىن ۇمىتا ما؟
قۇرساعىنان شىققان ۇلىن ايايدى ەمەس پە؟!
ٴتىپتى ايەل ٶز بالاسىن ۇمىتىپ كەتسە دە، مەن سەنى ەشقاشان ۇمىتپايمىن+.
16 مىنە، الاقاندارىما ەسىمىڭدى ويىپ جازىپ الدىم.
سەنىڭ قابىرعالارىڭ ارقاشان كوز الدىمدا.
17 ۇلدارىڭ قاۋىرت قايتىپ كەلەدى.
سەنى تالقانداپ، بوس قالدىرعاندار قاسىڭنان كەتەدى.
18 اينالاڭا كوز جۇگىرتىپ قاراشى.
ولاردىڭ ٴبارى جينالىپ، ساعان كەلە جاتىر+.
ەحوبا بىلاي دەيدى: «ٶز اتىممەن انت ەتەمىن*،
سەن ولارمەن اشەكەي ىسپەتتى بەزەنەسىڭ،
قالىڭدىقتاي ساندەنىپ، القا ىسپەتتى تاعاسىڭ.
19 كەزىندە تاس-تالقان بولىپ، قاڭىراپ قالعان جەرىڭ+
20 بالالارىڭنان ايىرىلعاندا تۋعان ۇلدارىڭ ساعان:
—مىنا ورىن ٴبىز ٷشىن تىم تار،
بىزگە مەكەن ەتەتىن جەر بەر،— دەيتىن بولادى+.
21 سوندا سەن: —ماعان بەرىلگەن مىنا بالالاردىڭ اكەسى كىم؟
مەن بالالارىنان ايىرىلعان، بەدەۋ ايەل ەمەس پە ەدىم؟
جەر اۋدارىلىپ، تۇتقىنعا الىنعان ەدىم عوي،
ولاردى باعىپ-قاعىپ وسىرگەن كىم+؟
22 الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى:
«مىنە، مەن ۇلتتارعا قارسى قولىمدى سوزامىن،
حالىقتارعا بەلگى بولۋ ٷشىن تۋىمدى كوتەرەمىن+.
ولار سەنىڭ ۇلدارىڭدى باۋىرىنا باسىپ،
قىزدارىڭدى يىقتارىنا كوتەرىپ الىپ كەلەدى+.
23 سەنى پاتشالار باعىپ-قاعىپ+،
پاتشايىمدار ەمىزەتىن بولادى.
سوندا مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى بىلەتىن بولاسىڭ.
ماعان ٷمىت ارتقاندار ەش ۇياتقا قالمايدى+».
24 مىقتىنىڭ قولىنان تۇتقىندارىن تارتىپ الۋ مۇمكىن بە؟
وزبىر بيلەۋشىنىڭ تۇتقىندارىن بوساتىپ جىبەرۋ مۇمكىن بە؟
25 ٴبىراق ەحوبا مىنانى ايتادى:
«ٴتىپتى مىقتىنىڭ قولىنداعى تۇتقىندار تارتىپ الىنادى+،
وزبىر بيلەۋشىنىڭ تۇتقىندارى بوساتىلادى+.
ساعان قارسى شىققاندارعا ٶزىم قارسى شىعىپ+،
ۇلدارىڭدى امان الىپ قالامىن.
26 سەنى جابىرلەگەندەرگە ٶز تاندەرىن جەگىزەمىن،
ولار ٴتاتتى شاراپ ىشكەندەي، ٶز قاندارىن ٸشىپ ماس بولادى.