اباديا
1 اباديانىڭ* العان ايانى.
الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا*
ەدومعا قاتىستى مىنانى ايتادى+:
«ٴبىز ەحوبادان حابار الدىق،
حالىقتاردىڭ اراسىنا ەلشى جىبەرىلىپ:
—تۇرىڭدار، ونىمەن شايقاسۋعا دايىندالايىق،— دەپ جار سالىندى»+.
2 «مىنە، سەنى حالىقتاردىڭ اراسىندا ماڭىزسىز ەتتىم.
سەن ابدەن جەككورىنىشتى بولدىڭ+.
3 جۇرەگىڭنىڭ مەنمەندىگى سەنى الدادى+،
جارتاستاردىڭ اراسىن پانالاعان،
بيىك جەردى مەكەندەگەن سەن جۇرەگىڭدە:
—كىم مەنى جەرگە قۇلاتادى؟— دەيسىڭ.
4 بۇركىتتەي بيىك شىڭدى مەكەن قىلساڭ دا*،
ۇياڭدى جۇلدىزدار اراسىنا سالساڭ دا،
سەنى سول جەردەن قۇلاتامىن»،— دەيدى ەحوبا.
5 «ەگەر ۇرى تۇسسە، ٴتۇن جامىلىپ توناۋشى كەلسە،
ولار قالاعانىن عانا الىپ كەتپەۋشى مە ەدى؟!
ەگەر ٴجۇزىم جيناۋشىلار كەلسە،
ارتىنان ماساق قالدىرماۋشى ما ەدى+؟!
(ال سەن مۇلدەم قۇرىپ جوق بولاسىڭ!*)
6 ەساۋدىڭ تىنتىلمەگەن جەرى قالمادى-اۋ!
جاسىرىلعان قازىنالارى تۇگەل تابىلىپ، تونالدى-اۋ!
7 وداقتاستارىڭنىڭ ٴبارى سەنى الداپ كەتتى.
ولار سەنى شەگاراعا دەيىن قۋىپ شىقتى.
وزىڭمەن تاتۋ بولعاندار ساعان وكتەمدىك ەتتى.
داستارقانىڭنان نان جەگەندەر اياعىڭا تور قۇردى،
ٴبىراق مۇنى ەش اڭعارمادىڭ.
8 سول كۇنى،— دەيدى ەحوبا،
—مەن مىندەتتى تۇردە ەدومنىڭ دانىشپاندارىن قۇرتامىن+،
ەساۋدىڭ تاۋلى ٶڭىرىنىڭ پارىقتى ادامدارىن جويامىن.
9 ۋا، تەمان قالاسى+، جاۋىنگەرلەرىڭنىڭ زارەسى ۇشادى+،
ويتكەنى ەساۋدىڭ تاۋلى وڭىرىندە بىردە-ٴبىر ادام قالماي، قىرىلادى+.
10 سەن باۋىرىڭ جاقىپقا جاساعان زورلىعىڭ ٷشىن+ ماسقاراعا قالاسىڭ+،
ٴسۇيتىپ، ٴبىرجولا قۇرىپ كەتەسىڭ+.
11 سەن قول قۋسىرىپ قاراپ تۇرعان كۇنى،
بوتەندەر ونىڭ اسكەرىن ايداپ اكەتكەن كۇنى+،
جاتجەرلىكتەر قاقپاسىنان كىرىپ،
يەرۋساليم ٷشىن جەرەبە تاستاعاندا+،
سەن سولاردىڭ ٴبىرى سياقتى بولدىڭ.
12 باۋىرىڭنىڭ باسىنا كۇن تۋىپ، باقىتسىزدىققا ۇشىراعاندا، تابالاماۋىڭ كەرەك ەدى+.
ياھۋدا حالقى قىرىلىپ جاتقان كۇنى قۋانباۋىڭ كەرەك ەدى+.
ول قاسىرەتكە دۋشار بولعان كۇنى ماقتانباۋىڭ كەرەك ەدى.
13 حالقىم اپاتقا ۇشىراعان كۇنى قاقپاسىنان باسا-كوكتەپ كىرمەۋىڭ كەرەك ەدى+.
اپاتقا ۇشىراعان كۇنى قاسىرەتىن كورىپ، تابالاماۋىڭ كەرەك ەدى.
اپات كۇنى ونىڭ بايلىعىنا قول سالماۋىڭ كەرەك ەدى+.
14 جان ساۋعالاپ قاشقاندارىن ٶلتىرۋ ٷشىن، جول توراپتارىندا تۇرماۋىڭ كەرەك ەدى+.
قاسىرەت كۇنى امان قالعاندارىن جاۋ قولىنا ۇستاپ بەرمەۋىڭ كەرەك ەدى+.
15 ەحوبانىڭ بارلىق حالىقتارعا قارسى شىعاتىن كۇنى جاقىن+.
سەن نە ىستەگەن بولساڭ، ساعان دا ٴدال سولاي ىستەلەدى+.
باسقالارعا جاساعانىڭ ٶز باسىڭا كەلتىرىلەدى.
16 مەنىڭ كيەلى تاۋىمدا شاراپتى قالاي ىشكەن بولساڭ،
تۋرا سولاي بارلىق حالىقتار قاھارىمدى شاراپ سياقتى ۇزدىكسىز ىشەدى+.
ولار قاھارىمدى مىندەتتى تۇردە ٸشىپ، قىلعىتا جۇتادى.
ٴسۇيتىپ، بۇرىن ەشقاشان بولماعانداي قۇرىپ كەتەدى.
جاقىپتىڭ ٷيى وزىنە تيەسىلىنىڭ ٴبارىن قايتا يەمدەنەدى+.
18 جاقىپتىڭ ٷيى وتتاي،
ٴجۇسىپتىڭ ٷيى جالىنداي،
ال ەساۋدىڭ ٷيى سابانداي بولادى.
ولار ونى ورتەپ، جالماپ قويادى،
ەساۋدىڭ ۇيىنەن ەشكىم امان قالمايدى+.
ويتكەنى مۇنى ايتقان — ەحوبانىڭ ٶزى.
19 ولار نەگەۆ پەن ەساۋدىڭ تاۋلى ٶڭىرىن،
شەفەلا مەن فىلىستىرلەردىڭ جەرىن يەمدەنەدى+.
ولار ەفرەم مەن ساماريا جەرىنە+،
ال بەنيامين عالاقاتقا يەلىك ەتەدى.
20 وسى قورعاننان+ جەر اۋدارىلعان يسرايل حالقى
قاناحاننان سارەپتاعا+ دەيىنگى ولكەنى يەمدەنەدى.
يەرۋساليمنەن سەفارادقا جەر اۋدارىلعاندار
نەگەۆتىڭ قالالارىنا يەلىك ەتەدى+.
21 قۇتقارۋشىلار سيون تاۋىنا شىعىپ،
ەساۋدىڭ تاۋلى وڭىرىنە سوت جۇرگىزەدى+.
پاتشالىق ەحوبانىكى بولادى+».