NEMA TÎTORA
1 Ez Pawlos, xulamê Xwedê û şandiyê Îsa Mesîh me. Bawerî û xizmetiya min li gora baweriya bijartiyên Xwedê ye. Him jî bawerî û xizmetiya min li gora zanebûna rast e, ku aminiya hindava Xwedêva girêdayî ye 2 û ser hîmê gumana jîyîna heta-hetayê ye. Xwedayê ku nikare derewa bike, hê dewrên berêda ev guman soz daye. 3 (Lê ewî wedê xweyî kifşkirîda, xebera xwe bi saya belakirina mizgîniyê eyan kiriye, mizgîniya ku ewî tesmîlî min kiriye. Ev yek li gora temiya Xilazkarê me Xwedê bû.) 4 Ez vê nemê Tîtora dinivîsim, yê ku heval-bawermendê min e û ça kurê minî helal e:
Bira kerema mezin û edilaya Bavê me Xwedê û Xilazkarê me Mesîh Îsa ser te be!
5 Min tu Kirêtayêda hîştî, wekî tiştên ku gerekê bêne rastkirinê, rast kî û çawa min temî li te kiribû, her bajarekîda rûspiya kifş kî. 6 Rûspî gerekê yekî usa be, ku tu kes nikaribe wî neheq derxe, û tenê mêrê jinekê be. Usa jî zarên wî gerekê bawermend bin û ça kesên bi rabûn-rûniştina necayîz û miqabil neyêne neheqkirinê. 7 Çimkî berpirsiyar çawa xizmetkarê Xwedê, gerekê yekî usa be ku tu kes nikaribe wî neheq derxe. Ew gerekê serhişk* nîbe, zû hêrs nekeve, bi zêdeyî îçke venexwe, zordar nîbe* û pey keda heram nekeve. 8 Lê ew gerekê mêvanhez be, qenciyê hez bike, aqilda giran be, merivekî rast be, amin be û xwegirtî be. 9 Gava ew hîn dike, gerekê xwe li xebera Xwedê bigire, wekî bikaribe bi saya hînkirina rast* him dil bide, him jî şaşiyên miqabila bide rûyê wan.
10 Çimkî gelek kes miqabil, zimandirêj û derewîn in, îlahî ewên ku piştgirên sinetkirinê ne. 11 Merivên usa gerekê bidine kerkirinê, çimkî ewana mala xirab dikin, tiştên ku gerekê neyêne hînkirinê, hîn dikin, û vê yekê bona kara xweye heram dikin. 12 Merivekî Kirêtî, yê ku xût pêxemberekî wan bû, usa got: “Kirêtî her gav derewa dikin, ewana mîna heywanên beyaniye xof in û pirxurên tembel in”.
13 Ev gilî rast in. Lema jî sert wana şîret ke, wekî baweriyêda saxlem bin, 14 û guh nedine çîrokên Cihûya û temiyên wan meriva, yên ku pişta xwe didine rastiyê. 15 Bona merivên paqij her tişt paqij e. Lê bona merivên nepaqij û bêbawer, tu tişt paqij nîne, çimkî him hişê wan, him jî îsafa wan herimî ye. 16 Ewana ber meriva dibêjin ku Xwedê nas dikin, lê bi kirên xwe, wî înkar dikin, çimkî ewana heram û neguhdar in, û her kirineke qencra bêkêr in.
2 Lê tu berdewam ke li gora hînkirina rast* xeber de. 2 Bira mêrên emirda mezin her tiştîda xwegirtî, maqûl, aqilda giran, baweriyêda qewî, bi sebir û bi hezkirinê bin. 3 Bi wî cûreyî, bira rabûn-rûniştina jinên emirda mezin jî layîq be, buxdanbêj nîbin û pey şeravê nekevin,* lê bira tiştên qenc hîn kin, 4 wekî jinên cahil şîret kin, ku ewana mêrên xwe û zarên xwe hez bikin, 5 aqilda giran bin, nav-namûs bin, şixulên malê bikin, heyf bin û gura mêrê xweda bin, wekî xebera Xwedê neyê bêhurmetkirinê.
6 Usa jî xorta şîret ke, wekî aqilda giran bin, 7 û tu bi kirên xweye qenc her tiştîda bibe meseleke baş. Bi helaliyê û maqûliyê hîn ke.* 8 Bira xeberdana te kêrhatî be,* wekî lome lê neyê kirinê. Hingê kesên ku miqabilî me radibin wê şermî bin, çimkî wê nikaribin tiştekî xirab ser me bêjin. 9 Bira xulam her tiştîda gura axayên xweda bin, xîret kin ku wana xweş bên, miqabilî gotinên wan ranebin 10 û tu tiştî ji wan nedizin, lê wanra bidine kifşê ku ewana bi rastî kesên bi îtbar in. Bi vî cûreyî, ewana wê hînkirinên Xilazkarê me Xwedê her aliyava bixemilînin.
11 Çimkî kerema Xwedêye mezin bona xilazbûna hemû meriva xuya bû. 12 Ev kerema wîye mezin me hîn dike, ku em xirabiyê û xwestinên vê dinyayê înkar kin, vê dinyayêda aqilda giran bin, merivne rast bin û xizmetiya Xwedêda amin bimînin. 13 Û em hîviya vê yekê ne, ku gumana meye pir baş bê sêrî, û Xwedayê meyî mezin û Xilazkarê me Îsa Mesîh rûmetêda xuya bin. 14 Mesîh emirê xwe bona me da, wekî me ji her cûre neheqiyê xilaz ke û bona xwe cimetekê paqij ke, ku bibe ya wî. Ev cimeta wîye mexsûs e, kîjan ku bi dil û can qenciyê dike.
15 Her gav van tişta hîn ke, şîret ke û temiya bide, û vê yekê li gora hukumê ku tera hatiye dayînê, bike. Bira tu kes xwe ser tera negire.
3 Berdewam ke bike bîra xûşk-bira ku gura serwêr û hukumetada bin, guhdariya wan bikin û bona her şixulê qenc hazir bin. 2 Bira ewana ser tu kesî xirab xeber nedin û şerûd nîbin, lê bira maqûl bin û tevî hemû meriva nerm bin. 3 Çimkî berê em jî bêfem û neguhdar bûn, dihatine xapandinê û em xulamên cûre-cûre kêf û xwestina bûn. Usa jî me xirabî û hevsûdî dikir, em merivne mirdar bûn û me hevdu nefret dikir.
4 Lê Xilazkarê me Xwedê însanetêra qencî û hezkirina xwe nîşan kiriye. 5 Ewî em xilaz kirin, ne ku bona kirên meyî rast, lê ji bo rema xwe. Ewî em paqij kirin, wekî em jîyîna nû bistînin, û ewî em bi saya ruhê xweyî pîroz nû kirin, bi vî cûreyî em xilaz kirin. 6 Ewî pê Xilazkarê me Îsa Mesîh, ev ruh bi merdanî ser meda barand, 7 wekî em pê kerema wîye mezin rast bêne hesabê û paşê li gora gumana jîyîna heta-hetayê bibine xweyê war.
8 Ev gotin bi îtbar in, û ez dixwazim ku tu her gav besa van bikî, wekî kesên ku baweriya xwe Xwedê anîne, hiş-aqilê xwe bidine ser vê yekê ku kirên qenc bikin. Ev tişt bona meriva qenc û kêrhatî ne.
9 Lê tu xwe ji dew-dozên bêfemî, ji lêkolîna derheqa rikinyata, ji hevrikiyê û ji şer-dewên derheqa Qanûnê dûr bigire, çimkî ew pûç û vala ne. 10 Merivê ku hînkirinên qelp bela dike, carekê şîret ke, cara duda jî, û hergê ew guh nede te paşê wî înkar ke. 11 Çimkî tu zanî wekî yê usa ji riya rast derketiye, gune dike, û ew xwexa dîwanê ser xweda tîne.
12 Gava ez Artemas û Tixîko bişînim bal te, her tiştî bike, wekî bêyî Nîkopolîsê bal min, çimkî min safî kiriye ku ez zivistanê wêderê derbaz kim. 13 Zênasê qanûnzanra û Apolosra çi lazim e bide wan, wekî rêwîtiya xweda kêmasiya tiştekî nevînin. 14 Bira birên me jî hîn bin qenciyê bikin û gava hewcetiya mezin hebe, alîkariyê bidin, wekî xizmetiya wan bêber nîbe.
15 Hemûyên ku tevî min in, te silav dikin. Aliyê minda kesên ku me hez dikin û baweriyêda nin, silav ke.
Bira kerema mezin ser we hemûya be!
Yan “berzeq”.
Yan “meriva nekute”.
Yan “saxlem; kêrhatî”.
Yan “saxlem; kêrhatî”.
Raste-rast “nebine xulamên şeravê”.
Yan dibeke “bi nêteke baş hîn ke”.
Yan “saxlem be”.