Spartin

a Em gişk gunekar in, lema jî em carna dilê xûşk û bira bi gotin yan kirinên xwe dêşînin. Heger tiştekî usa diqewime, gelo em her tiştî dikin ku vê problêmê safî kin? Gelo em zû baxşandinê dixwazin? Yan em difikirin ku heger kesek ji me xeyîdiye, eva problêma wî ye? Gelo em seva gotin yan kirên kesên din zû dixeyîdin? Gelo em dibêjin ku ev yek ne destê meda ye, yan jî gelo em qebûl dikin ku gerekê em ser xwe bixebitin?