Hela dîna xwe bide şikil. Tu gedê biçûk divînî? Tê kifşê wekî ew tenê ye û ditirse, usa nîne? Lê te tirs û tenêbûn ser xwe texmîn kiriye?— Her kes ji me, carna ev yek ser xwe texmîn dike. Kitêba Pîrozda jî tê gilîkirinê derheqa hevalên Yehowa, yên ku tenê mane û tirsiyane. Yek ji wan meriya Êlyas bû. Werê em derheqa wî pêbihesin.

Hê gelek sal pêşiya bûyîna Îsa, Êlyas Îsraêlêda dijît. Ahab padşê Îsraêlê, Xwedayê rast dêmek Yehowa nediheband. Ew û kulfeta wî Îzabêl, serê xwe ber xwedanê qelp Bael, datanîn. Lema gelek merî jî Îsraêlêda destpêkirin Bael bihebînin. Jin-padşa Îzabêl zulmkar bû, û dixwest wan hemû meriya bikuşta, yên ku Yehowa dihebandin. Û ewê dixwest Êlyas jî bikuşta! Lê tu zanî Êlyas çi kir?—

Êlyas revî! Ew çû kûraya beriyê û şkeftêda xwe veşart. Ça tu difikirî ew çira revî?— Belê, ew tirsiya. Lê Êlyas gerekê netirsiya. Çira? Çimkî ewî zanibû, wekî Yehowa dikaribû alî wî bikira. Hê pêşiya wê yekê, Yehowa qewata xwe Êlyasra nîşan kir. Carekê Yehowa agir ji ezman barand, û bi vê yekê caba duayê Êlyas da. Lema niha jî Yehowa dikaribû alî wî bikira!

Çaxê Êlyas şkeftêda bû, Yehowa tevî wî xeber da û ji wî pirsî: “Tu vira çi dikî?” Êlyas caba xwe da: “Tenê ez mame ji wan meriya, yên ku tera xizmet dike. Û ez ditirsim, çimkî min dixwazin bikujin”. Êlyas difikirî, wekî hemû xizmetkarên Yehowa îda hatine kuştinê. Lê Yehowa gote Êlyas: “Na, ev usa nîne. Xêncî te dîsa 7 000 meriyên din jî hene, yên ku minra xizmet dikin û min dihebînin. Mêrxas be. Cem min dîsa gelek şixul seva te heye ku bikî!” Ça tu difikirî, Êlyas şa bû çaxê derheqa vê yekê bihîst?—

Ji mesela Êlyas tu çi dikarî hîn bî?— Tu car netirse û nefikire wekî tu tenê yî. Hevalên te hene, yên ku te û Yehowa hez dikin. Xêncî wê yekê, qewata Yehowa zef e, û ewê hertim alî te bike! Belê, Yehowa wê timê tevî te be û piştovanê te bike! Ji bo vê yekê tu bextewar û şa yî?—

Ça tu difikirî, çetin e bikî ew çi ku rast e?— Gelek meriv difikirin, wekî çetin e. Mesele, Kitêba Pîrozda tê gilîkirinê derheqa gedekî, kîjanîra gelek çetin bû tiştên rast bike. Navê wî Yoşiya bû. Lê hevalên Yoşiyayî baş hebûn, û ewana alî wî dikirin. Werê em hê zêde derheqa Yoşiya û hevalên wî pêbihesin.

Bavê Yoşiya, Amon bû. Amon padşê Cihûdayê bû. Amon yekî gelek zulm bû û serê xwe ber pûta datanî. Çaxê Amon mir, kurê wî Yoşiya bû padşê Cihûdayê. Lê hingê Yoşiya heyşt salî bû! Ça tu difikirî, Yoşiya jî mîna bavê xwe yekî zulm bû?— Na, ew yekî usa nîbû!

Rast e Yoşiya hê zar bû, lê yeke ewî dixwest gura Yehowa bike. Lema jî Yoşiya hevalên usa xwera dijbart, yên ku Yehowa hez dikirin. Wana alî Yoşiya dikir, wekî ew yek bikira, çi ku rast bû. Lê gelo hevalên wî kî bûn?

Yek ji wan Sêfanya pêxember bû. Sêfanya elamî merivên Cihûdayê dikir, wekî serê xwe ber pûta daneynin, yan na, wê tiştekî xirab bê serê wan. Yoşiya guh da Sêfanya û serê xwe ber Yehowa datanî, ne ku ber pûta.

Lê hevalê Yoşiyayî din jî, Yêremya bû. Yêremya û Yoşiya, emirda weke hev bûn. Ewana usa jî nêzîkî hev diman û tevayî mezin dibûn. Bi rastî jî ewana hevalên gelek baş bûn. Çimkî çaxê Yoşiya mir, Yêremya kilam ser wî nivîsî derheqa wê yekê, ku çiqas dilê wî ser Yoşiya dişewite. Yêremya û Yoşiya alî hev dikirin, wekî vê yekê bikin, çi ku rast e. Wana usa jî gura Yehowa dikir.

Tu çi dikarî ji Yoşiya hîn bî?— Rast e Yoşiya hê biçûk bû, lê yeke ewî dixwest tiştên rast bike. Ewî usa jî zanibû, wekî tevî wan meriya gerekê hevaltiyê bike, yên ku Yehowa hez dikin. Tu jî hevalên usa xwera bijbêre, yên ku Yehowa hez dikin û dikarin alî te bikin, wekî tiştên rast bikî!