Çaxê em meriyara derheqa Yehowa xeber didin, carna ji bo vê yekê ewana dikarin qerfê xwe me bikin yan jî ser me hêrs kevin. Û ev yek dikare ser me usa hukum be, wekî em îda nexwazin derheqa Yehowa xeber din. Tevî te qe tiştên usa qewimiye?— Kitêba Pîroz gilî dike derheqa xortekî, yê ku Yehowa hez dikir, lê hindik mabû ewî xwe ker kira. Navê wî Yêremya bû. Dixwazî hê zêde derheqa wî pêbihesî? Werê em binihêrin.

Çaxê Yêremya hê gelek cahil bû, Yehowa gote wî, ku ew gerekê meriyara elam ke, wekî şixulên xweyî xirab bihêlin. Yêremyara çetin bû evê yekê bike, û ew tirsiya. Ewî gote Yehowa: “Ez nizanim çi û ça bêjim. Ne ez hê gelek cahil im”. Lê Yehowa gotê: ‘Netirse. Ezê alî te bikim’”.

Paşî wê yekê Yêremya destpêkir bêje meriya, ku hergê ewana şixulên xweyî xirab nehêlin û neyêne guhastinê, wê bêne cezakirinê. Tu ça difikirî, meriva guh dane Yêremya û şixulên xirab hîştin?— Na. Wana destpêkir qerfê xwe wî bikin û ser wî hêrs kevin. Hineka jî hela hê jî dixwestin wî bikujin! Lê gelo hingê Yêremya çi ser xwe texmîn kir, ça difikirî?— Ew tirsiya û got: “Ezê îda derheqa Yehowa tu car xeber nedim”. Lê bi rastî, ewî xwe ker kir?— Na, ewî xwe ker nekir. Yêremya gelek Yehowa hez dikir, lema jî nikaribû xwe ker kira û derheqa Yehowa xeber neda. Yêremya şixulê xwe neda sekinandinê û destê xwe danexist, lema jî Yehowa ew da bawerkirinê, ku wê wî xilaz ke.

Mesele, carekê hine merivên xirab Yêremya girtin û avîtine çela kûr, ya ku bi heriyê tije bû. Wêderê Yêremya bê nan-av hîştin. Ew mêrên xirab dixwestin wekî Yêremya çelêda bimire. Lê bi alîkariya Yehowa ew xilaz bû!

Tu çi dersê dikarî ji Yêremya hîn bî?— Rast e carna ew ditirsiya jî, lê yeke nedisekinî û timê derheqa Yehowa xeber dida. Çaxê tu jî meriyara derheqa Yehowa xeber dî, diqewime ewana qerfê xwe te bikin, yan jî ser te hêrs kevin. Ji bo vê yekê dibeke tu destpêkî bitirsî û tevîhev bî. Lê çi jî hebe tu car nesekine û derheqa Yehowa timê meriyara xeber de. Çawa ku Yehowa alî Yêremya kir, wê alî te jî bike.

Hêsa ye her gav gura dê-bavê xwe bikî?— Carna hêsa nîne. Lê ça tu difikirî, Îsa gura kê dikir?—Ewî gura Yehowa û dê-bavê xwe dikir. Mesele, Îsa dikare alî te bike, wekî tu hela hê hingê jî gura dê-bavê xwe bikî, çaxê ev yek hêsa nîne. Werê em hê zêde derheqa vê yekê pêbihesin.

Heta ku Îsa ser erdê bihata bûyînê, ew tevî Bavê xwe Yehowa, li ezmana bû. Lê ser erdê jî dê-bavê wî hebûn. Navên wan Ûsiv û Meryem bû. Lê tu zanî ewana çawa bûne dê-bavê Îsa?—

Yehowa emirê Îsa ji ezmana hilda û derbazî zikê Meryemê kir. Usa Îsa ser erdê hate bûyînê. Ev yek keremet bû! Çawa ku zar zikê diya xweda mezin dibin, usa jî Îsa zikê Meryemda mezin dibû. Neh meh derbaz bûn, û Îsa hate bûyînê. Usa Meryemê û Ûsiv bûne dê-bavê Îsa.

Çaxê Îsa 12 salî bû, ewî tiştekî usa kir, ya ku da kifşê, wekî ew gelek Bavê xwe Yehowa hez dike. Ev yek qewimî wî çaxî, gava Îsa û malbeta wî rê ketin, seva ku herin Orşelîmê. Ewana diçûne Orşelîmê seva ku li wir Yehowa bihebînin. Lê çaxê ewana vedigeriyane malê, Ûsiv û Meryemê tu cîkî nikaribûn Îsa bidîtana. Zanî Îsa kîderê bû?—

Ûsiv û Meryem gelek lez diketin çaxê ji Orşelîmê vedigeriyane mal. Û çaxê Îsa unda kirin, destpêkirin hemû ciya wî bigerin. Ewana gelek ber xwe diketin, çimkî nikaribûn ew bidîtana. Lê sê roj şûnda, wana Îsa paristgehêda dît! Ça tu difikirî, Îsa çira paristgehêda bû?— Çimkî wêderê ewî dikaribû hê zêde derheqa Bavê xwe Yehowa pêbihesiya. Îsa gelek Yehowa hez dikir û dixwest pêbihesiya ku ça dikaribû dilê wî şa kira. Hela hê çaxê Îsa mezin bû jî, ewî her gav gura Yehowa dikir. Îsara timê hêsa nîbû gura Bavê xwe bike, lê yeke ew gura wîda bû. Hela hê hingê jî ew guhdar bû, gava gerekê biçerçiriya. Lê Îsa gura Ûsiv û Meryemê jî dikir?— Belê. Kitêba Pîrozda nivîsar e, wekî Îsa gura wan jî dikir.

Tu ji mesela Îsa çi dikarî hîn bî?— Tu gerekê gura dê-bavê xwe bikî, hela hê hingê jî çaxê tera hêsa nîne. Tuyê gura dê-bavê xwe bikî?—