Tîmotêyo Dixwest Alî Meriva Bike

Tîmotêyo xortekî cahil bû û ewî bi şabûn alî meriva dikir. Ew dikete rê û diçû gelek ciya, seva ku alî meriva bike. Û ji bo vê yekê emirê wî gelek hewas derbaz dibû. Tu dixwazî derheqa emirê Tîmotêyo hê zêde pêbihesî?—

Tîmotêyo şeherê Lîstrayêda mezin dibû. Çaxê ew hê zar bû, pîrika wî Loyîs û diya wî Eynikê, derheqa Yehowa ew hîn dikirin. Çaxê Tîmotêyo mezin bû, ewî xwest alî meriva bike, wekî ewana derheqa Yehowa pêbihesin.

Çaxê Tîmotêyo hê gelek cahil bû, Pawlos ew teglîf kir ku ew tevî wî bikeve rêwîtiyê û cûre-cûre ciyada xizmet bikin. Tîmotêyo got: “Belê!” Ça tê kifşê, Tîmotêyo hazir bû tevî Pawlos biçûya û alî meriva bikira.

Tîmotêyo tevî Pawlos rê ket û çû Makedonyayê li şeherê Têsalonîkê. Seva bigihîştana wî ciyî, ewana gelek rê çûn û paşê jî pê qeyîkê çûn. Çaxê ewana gihîştine cî, destpêkirin alî gelek meriva bikin, wekî derheqa Yehowa pêbihesin. Lê hine merî gelek ser wan hêrs ketibûn, û dixwestin ziyanê jî bidana wan. Lema jî Pawlos û Tîmotêyo ji vî şeherî derketin û çûn ciyên din xizmet bikin.

Çend meh derbaz bûn û Pawlos gote Tîmotêyo, ku ew vegere şeherê Têsalonîkê û pêbihese, wekî halê bira wêderê çawa ne. Bi rastî jî mêrxasî lazim bû, wekî dîsa herî wî şeherî, kîderê ku dixwazin ziyanê bidine te! Lê yeke Tîmotêyo çû vî şeherî, çimkî ew ber xwe diket seva wan bira, yên ku vî şeherîda dijîtin. Çaxê Tîmotêyo ji Têsalonîkê vegeriya, ewî mizgînî Pawlosra anî. Dêmek halê wan bira, yên ku Têsalonîkêda bûn, baş bû!

Tîmotêyo gelek sal tevî Pawlos şixulkarî dikir. Carekê Pawlos nivîsî, ku Tîmotêyo merîkî gelek baş bû, kîjanî ku ewî dikaribû bişanda ciya, wekî alî civata bike. Tîmotêyo Yehowa û meriv hez dikirin.

Lê tu meriva hez dikî, û dixwazî alî wan bikî ku derheqa Yehowa pêbihesin?— Hergê tu usa bikî, wê emirê te jî mîna yê Tîmotêyo gelek bi şabûn û hewas be!