4-E′

Qewimandinên Ferz Emirê Îsada ser Erdê—Xizmetiya Îsaye Paşin Orşelîmêda (Para 2)

Ya Neşirkirî

WEDE	CÎ	QEWIMANDIN	METTA	MARQOS	LÛQA	YÛHENNA
14 Nîsanê	Orşelîm	Îsa eyan dike ku Cihûda nemam e, û wî berdide	26:21-25	14:18-21	22:21-23	13:21-30
		Şîva Xudan saz dike (1 Kr. 11:23-25)	26:26-29	14:22-25	22:19, 20, 24-30
		Pêxembertiyê dike ku Petrûsê wî înkar ke û şandî wê bela bin	26:31-35	14:27-31	22:31-38	13:31-38
		Soz dide derheqa piştovanekî din, mesela kola tiriyêye rast; qanûna hiz- kirinê dide; duakirina paşin tevî şandiya				14:1–17:26
	Gêtşemanî	Keser û berxweketina baxçêda; nemamiya û girtina Îsa	26:30, 36-56	14:26, 32-52	22:39-53	18:1-12
	Orşelîm	Henan pirsa dide; Qeyafa sûcdar dike, Civîna Giregira; Petrûs Îsa înkar dike	26:57–27:1	14:53–15:1	22:54-71	18:13-27
		Cihûdayê nemam xwe darda dike (Kr.Şn. 1:18, 19)	27:3-10
		Ber Pîlato disene, paşê ber Hêrodes, paşê dîsa ber Pîlato	27:2, 11-14	15:1-5	23:1-12	18:28-38
		Pîlato dixwaze Îsa aza ke, lê Cihû azakirina Barabas dixwazin; elamkirina derheqa mixkirina Îsa ser stûnê	27:15-30	15:6-19	23:13-25	18:39–19:16
(n. siheta 15:00, Înî)	Golgota	Li ser stûna cefayê dimire	27:31-56	15:20-41	23:26-49	19:16-30
(n. siheta 15:00, Înî)	Orşelîm	Ji stûnê dadixin û defin dikin	27:57-61	15:42-47	23:50-56	19:31-42
15 Nîsanê	Orşelîm	Kahîn û Fêrisî kevirê tirbê mor kirin û eskerê nobedar dane ber	27:62-66
16 Nîsanê	Orşelîm û nêzîkî wî; Emwas	Îsa ji mirinê rabû; pênc cara ewî xwe nîşanî şagirta kir	28:1-15	16:1-8	24:1-49	20:1-25
Paşî 16 Nîsanê	Orşelîm; Celîl	Hê gelek car xwe şagirtara eyan dike (1 Kr. 15:5-7; Kr.Şn. 1:3-8); şîret dike; temiyê dide ku şagirta hazir kin	28:16-20			20:26–21:25
25 Îyar	Çiyayê Zeytûnê, nêzîkî Beytanyayê	Îsa paşî rabûna ji miriya, roja 40-î hildikişe ezmana (Kr.Şn. 1:9-12)			24:50-53