ຂ່າວຄາວສະບັບທີໜຶ່ງ
29 ກະສັດດາວິດເວົ້າກັບທຸກຄົນທີ່ລາວເອີ້ນມາວ່າ: “ພະເຈົ້າໄດ້ເລືອກໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງຂ້ອຍ+ ແຕ່ລາວຍັງນ້ອຍແລະບໍ່ມີປະສົບການ.+ ວຽກນີ້ເປັນວຽກທີ່ໃຫຍ່ຫຼາຍ ຍ້ອນເປັນການສ້າງວິຫານໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ+ ບໍ່ແມ່ນສ້າງໃຫ້ມະນຸດ. 2 ຂ້ອຍໄດ້ພະຍາຍາມກຽມທຸກຢ່າງເພື່ອສ້າງວິຫານພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍໄດ້ກຽມເງິນ ຄຳ ທອງແດງ ເຫຼັກ+ ໄມ້+ ຫີນໂອນິກ ຫີນພິເສດທີ່ຕິດໃສ່ປູນໄດ້ ຫີນກ້ອນນ້ອຍໆທີ່ເອົາມາເຮັດເປັນລວດລາຍໄດ້ ເພັດນິນຈິນດາທຸກຊະນິດ ແລະຫີນອ່ອນຈຳນວນຫຼາຍ. 3 ຍ້ອນຂ້ອຍຮັກວິຫານພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍຫຼາຍ+ ຂ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ກຽມສິ່ງຕ່າງໆໄວ້ເພື່ອສ້າງວິຫານທີ່ບໍລິສຸດຫຼັງນີ້ ແຕ່ຂ້ອຍຈະບໍລິຈາກເງິນຄຳທີ່ເປັນຂອງຂ້ອຍເອງ+ໃຫ້ວິຫານພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍນຳ. 4 ຂ້ອຍຈະເອົາຄຳຈາກໂອຟີ+ໜັກ 3.000 ຕະລັນ* ແລະເງິນແທ້ໜັກ 7.000 ຕະລັນ*ໃຫ້ເພື່ອໂອບຝາຂອງຫ້ອງຕ່າງໆໃນວິຫານ 5 ແລະເພື່ອເຮັດເຄື່ອງໃຊ້ທີ່ເປັນເງິນເປັນຄຳກັບເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງທີ່ພວກຊ່າງຈະເຮັດ. ຕອນນີ້ມີໃຜອີກບໍທີ່ຢາກບໍລິຈາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາ?”+
6 ພວກຫົວໜ້າໃນຈຸ້ມເຈື້ອຕ່າງໆ ພວກຫົວໜ້າຕະກູນຕ່າງໆຂອງອິດສະຣາເອນ ພວກຫົວໜ້າກອງພັນ ພວກຫົວໜ້າກອງຮ້ອຍ+ ແລະພວກຫົວໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງວຽກຕ່າງໆຂອງກະສັດ+ກໍເອົາຊັບສິນຂອງເຂົາເຈົ້າມາບໍລິຈາກດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈ. 7 ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍລິຈາກໃຫ້ວິຫານຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ມີ: ຄຳໜັກ 5.000 ຕະລັນ* ຫຼຽນດາຣິກ 10.000 ຫຼຽນ* ເງິນໜັກ 10.000 ຕະລັນ* ທອງແດງໜັກ 18.000 ຕະລັນ* ແລະເຫຼັກໜັກ 100.000 ຕະລັນ.* 8 ຜູ້ທີ່ມີເພັດນິນຈິນດາກໍເອົາມາບໍລິຈາກໃຫ້ຄັງຊັບສິນໃນວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຢຮີເອນ+ລູກຫຼານຂອງເກໂຊນ+ເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງຄັງຊັບສິນນີ້. 9 ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ບໍລິຈາກສິ່ງຂອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ.+ ກະສັດດາວິດກໍມີຄວາມສຸກຫຼາຍຄືກັນ.
10 ດາວິດສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາຕໍ່ໜ້າທຸກຄົນທີ່ລາວເອີ້ນມາວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນທີ່ເປັນປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາໄດ້ຮັບການສັນລະເສີນຕະຫຼອດໄປ. 11 ພະເຢໂຫວາ ພະອົງຍິ່ງໃຫຍ່+ ມີລິດເດດ+ ມີກຽດຕິຍົດແລະສະຫງ່າລາສີ+ ຍ້ອນວ່າທຸກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນແລະຢູ່ໃນໂລກເປັນຂອງພະອົງ.+ ພະເຢໂຫວາ ພະອົງເປັນກະສັດ+ແລະຢູ່ເໜືອທຸກຄົນ. 12 ຄວາມຮັ່ງມີແລະກຽດຕິຍົດມາຈາກພະອົງ.+ ພະອົງປົກຄອງທຸກສິ່ງ.+ ພະອົງມີພະລັງອຳນາດ.+ ພະອົງສາມາດເຮັດໃຫ້ໃຜກໍໄດ້ຍິ່ງໃຫຍ່+ແລະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.+ 13 ພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ຕອນນີ້ພວກເຮົາຂໍຂອບໃຈແລະຂໍສັນລະເສີນຊື່ທີ່ມີກຽດຂອງພະອົງ.
14 ລູກກັບປະຊາຊົນຂອງລູກບໍ່ມີຄວາມສຳຄັນຫຍັງເລີຍ. ພວກເຮົາຊິເອົາສິ່ງຂອງທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພະອົງໄດ້ແນວໃດ ເພາະວ່າທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງກໍເປັນຂອງພະອົງຢູ່ແລ້ວ. ອັນໃດກໍຕາມທີ່ພວກເຮົາເອົາມາໃຫ້ກໍມາຈາກພະອົງ. 15 ສຳລັບພະອົງແລ້ວ ພວກເຮົາເປັນຄືກັບຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຍ້າຍມາຢູ່ຊົ່ວຄາວ ແລະປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາກໍເປັນແບບນັ້ນຄືກັນ.+ ຊີວິດຂອງພວກເຮົາເປັນຄືກັບເງົາ+ທີ່ຢູ່ໄດ້ບໍ່ດົນ. 16 ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາ ສິ່ງຂອງທີ່ມີຄ່າທັງໝົດນີ້ທີ່ພວກເຮົາໄດ້ກຽມໄວ້ສ້າງວິຫານເພື່ອສັນລະເສີນຊື່ທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະອົງກໍມາຈາກພະອົງ. ທັງໝົດນີ້ເປັນຂອງພະອົງ. 17 ພະເຈົ້າຂອງລູກ ລູກຮູ້ດີວ່າພະອົງກວດເບິ່ງຫົວໃຈ+ແລະພໍໃຈຄົນທີ່ສັດຊື່.+ ລູກຂໍມອບສິ່ງຂອງທັງໝົດນີ້ໃຫ້ພະອົງຈາກໃຈ ແລະລູກດີໃຈຫຼາຍທີ່ເຫັນປະຊາຊົນຂອງພະອົງທີ່ຢູ່ນີ້ເອົາສິ່ງຂອງມາມອບໃຫ້ພະອົງດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈ. 18 ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມ ອີຊາກ ແລະອິດສະຣາເອນທີ່ເປັນປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາ ຂໍພະອົງຊ່ວຍປະຊາຊົນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ມີນ້ຳໃຈທີ່ຈະໃຫ້ດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈແບບນີ້ຕະຫຼອດໄປ ແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັບໃຊ້ພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ.+ 19 ຂໍພະອົງຊ່ວຍໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລູກໃຫ້ເຊື່ອຟັງພະອົງດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ.+ ຂໍພະອົງຊ່ວຍລາວໃຫ້ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງ+ ຂໍ້ເຕືອນໃຈ ແລະກົດໝາຍຂອງພະອົງ. ຂໍພະອົງຊ່ວຍລາວໃຫ້ສ້າງວິຫານທີ່ລູກໄດ້ກຽມທຸກຢ່າງໄວ້ແລ້ວ.”+
20 ຈາກນັ້ນ ດາວິດກໍເວົ້າກັບທຸກຄົນທີ່ລາວເອີ້ນມາວ່າ: “ຕອນນີ້ ຂໍໃຫ້ສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.” ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຂົາເຈົ້າແລະໝູບໜ້າລົງເພື່ອສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະກະສັດ. 21 ເຂົາເຈົ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍແທ້ຫຼາຍວ່າ ແລະເຜົາເຄື່ອງບູຊາ+ໃຫ້ພະເຢໂຫວາຈົນຮອດມື້ຕໍ່ໄປ. ເຄື່ອງບູຊາເຫຼົ່ານັ້ນມີ: ງົວໂຕຜູ້ 1.000 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 1.000 ໂຕ ແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ 1.000 ໂຕ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ຕ້ອງເອົາມາພ້ອມກັບສັດເຫຼົ່ານັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າເຜົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ແທນພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນ.+ 22 ໃນມື້ນັ້ນເຂົາເຈົ້າກິນແລະດື່ມຢ່າງມີຄວາມສຸກຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງດາວິດເປັນເທື່ອທີ 2 ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ+ ແລະໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຊາໂດກໃຫ້ເປັນປະໂລຫິດ.+ 23 ໂຊໂລໂມນນັ່ງເທິງບັນລັງກະສັດທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້+ແທນດາວິດພໍ່ຂອງລາວ. ໂຊໂລໂມນປະສົບຜົນສຳເລັດຫຼາຍຢ່າງແລະພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນກໍເຊື່ອຟັງລາວ. 24 ພວກເຈົ້ານາຍ+ ພວກທະຫານທີ່ເກັ່ງໆ+ ແລະພວກລູກຊາຍທຸກຄົນຂອງກະສັດດາວິດ+ກໍຍອມໃຫ້ໂຊໂລໂມນເປັນກະສັດປົກຄອງເຂົາເຈົ້າ. 25 ພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍໂຊໂລໂມນໃຫ້ເປັນກະສັດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າກະສັດທຸກອົງທີ່ປົກຄອງກ່ອນລາວ.+
26 ດາວິດລູກຊາຍຂອງເຢຊີເປັນກະສັດປົກຄອງທົ່ວອິດສະຣາເອນ. 27 ດາວິດປົກຄອງອິດສະຣາເອນລວມທັງໝົດ 40 ປີ. ລາວປົກຄອງຢູ່ເມືອງເຮັບໂຣນ 7 ປີ+ ແລະຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ 33 ປີ.+ 28 ດາວິດຕາຍຕອນທີ່ເຖົ້າຫຼາຍແລ້ວ.+ ລາວມີຄວາມສຸກຫຼາຍ ຮັ່ງຫຼາຍ ແລະໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖືຫຼາຍ. ຫຼັງຈາກທີ່ລາວຕາຍ ໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລາວກໍເປັນກະສັດແທນ.+ 29 ຊາມູເອນຜູ້ເຫັນນິມິດ ຜູ້ພະຍາກອນນາທານ+ ແລະຄາດ+ຜູ້ເຫັນນິມິດໄດ້ຂຽນປະຫວັດທັງໝົດຂອງກະສັດດາວິດ. 30 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂຽນກ່ຽວກັບການປົກຄອງຂອງດາວິດ ຄວາມສຳເລັດຂອງລາວ ແລະສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອິດສະຣາເອນກັບປະເທດທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງໃນສະໄໝຂອງລາວ.