ປັນຍາຈານ
3 ມີເວລາກຳນົດໄວ້ສຳລັບທຸກສິ່ງ.
ມີເວລາສຳລັບທຸກຢ່າງທີ່ຢູ່ໃຕ້ຟ້າເຊິ່ງກໍຄື:
2 ເວລາເກີດແລະເວລາຕາຍ
ເວລາປູກແລະເວລາຫຼົກສິ່ງທີ່ປູກໄວ້
3 ເວລາຂ້າແລະເວລາປິ່ນປົວ
ເວລາມ້າງແລະເວລາສ້າງ
4 ເວລາຮ້ອງໄຫ້ແລະເວລາຫົວ
ເວລາໄວ້ທຸກແລະເວລາເຕັ້ນລຳ*
5 ເວລາໂຍນກ້ອນຫີນຖິ້ມແລະເວລາລວບລວມກ້ອນຫີນມາໄວ້ນຳກັນ
ເວລາກອດແລະເວລາບໍ່ກອດ
6 ເວລາຊອກຫາແລະເວລາທີ່ຕ້ອງຍອມຮັບວ່າເສຍໄປແລ້ວ
ເວລາເກັບມ້ຽນແລະເວລາໂຍນຖິ້ມ
7 ເວລາຈີກໃຫ້ຂາດ+ແລະເວລາຫຍິບໃຫ້ຕິດກັນ
8 ເວລາຮັກແລະເວລາຊັງ+
ເວລາສຳລັບສົງຄາມແລະເວລາສຳລັບຄວາມສະຫງົບສຸກ.
9 ຄົນທີ່ເຮັດວຽກໄດ້ຫຍັງຈາກຄວາມພະຍາຍາມທັງໝົດຂອງລາວ?+ 10 ຂ້ອຍໄດ້ເຫັນວຽກທີ່ພະເຈົ້າເອົາໃຫ້ມະນຸດເຮັດ. 11 ເພິ່ນເຮັດໃຫ້ທຸກສິ່ງສວຍງາມ*ຕາມເວລາຂອງມັນ.+ ເພິ່ນຍັງໄດ້ສ້າງມະນຸດໃຫ້ຢາກມີຊີວິດຢູ່ຕະຫຼອດໄປ* ແຕ່ມະນຸດຈະບໍ່ມີທາງເຂົ້າໃຈວ່າພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ເຮັດຫຍັງແດ່ຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນຈົນຈົບ.
12 ຂ້ອຍໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸບວ່າສຳລັບມະນຸດແລ້ວ ບໍ່ມີຫຍັງດີກວ່າການໃຊ້ຊີວິດຢ່າງມີຄວາມສຸກແລະໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ດີ.+ 13 ນອກຈາກນັ້ນ ທຸກຄົນຄວນໄດ້ກິນໄດ້ດື່ມແລະມີຄວາມສຸກກັບວຽກໜັກທັງໝົດຂອງໂຕເອງ. ນີ້ແມ່ນຂອງຂວັນຈາກພະເຈົ້າ.+
14 ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ວ່າທຸກສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ສ້າງຈະໝັ້ນຄົງຢູ່ຕະຫຼອດໄປ ບໍ່ຕ້ອງເພີ່ມຫຼືຫຼຸດຫຍັງ. ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ສ້າງສິ່ງຕ່າງໆໃຫ້ເປັນແນວນີ້ເພື່ອມະນຸດຈະໄດ້ຢ້ານຢຳເພິ່ນ.+
15 ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນເຄີຍເກີດຂຶ້ນມາແລ້ວແລະສິ່ງທີ່ຈະມາກໍເຄີຍມີຢູ່ແລ້ວ+ ແຕ່ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ເປັນຜູ້ທີ່ຊອກຫາສິ່ງທີ່ມະນຸດແລ່ນໄລ່ນຳ*ມາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.
16 ຢູ່ໃຕ້ດວງຕາເວັນນີ້ ຂ້ອຍຍັງໄດ້ເຫັນອີກວ່າໃນບ່ອນທີ່ຄວນມີຄວາມຍຸຕິທຳແລະຄວາມຖືກຕ້ອງພັດມີຄວາມຊົ່ວ.+ 17 ຂ້ອຍຈຶ່ງຄິດໃນໃຈວ່າ: “ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ຈະຕັດສິນທັງຄົນທີ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະຄົນຊົ່ວ+ ຍ້ອນເພິ່ນເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຕາມເວລາທີ່ເພິ່ນເຫັນວ່າເໝາະສົມ.”
18 ຂ້ອຍຍັງຄິດໃນໃຈກ່ຽວກັບມະນຸດອີກວ່າ: “ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ຈະທົດສອບເຂົາເຈົ້າແລະເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ຕ່າງຫຍັງຈາກສັດ” 19 ຍ້ອນມີຈຸດຈົບແຕ່ແບບດຽວສຳລັບມະນຸດແລະສັດ. ທັງສອງມີຈຸດຈົບຄືກັນ.+ ສັດຕາຍໄດ້ ມະນຸດກໍຕາຍໄດ້ ທັງສອງມີລົມຫາຍໃຈ*ຄືກັນ.+ ມະນຸດຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ດີໄປກວ່າສັດ ຍ້ອນທຸກຢ່າງບໍ່ມີປະໂຫຍດ. 20 ທັງຄົນແລະສັດຈະໄປບ່ອນດຽວກັນ.+ ທັງສອງມາຈາກຂີ້ດິນ+ແລະກໍຈະຕ້ອງກັບໄປເປັນຂີ້ດິນ.+ 21 ບໍ່ມີໃຜຮູ້ແທ້ໆວ່າພະລັງຊີວິດທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ກັບມະນຸດຂຶ້ນໄປທາງເທິງຫຼືບໍ່ ແລະພະລັງຊີວິດທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ກັບສັດລົງໄປທາງລຸ່ມຫຼືບໍ່.+ 22 ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ອີກວ່າສຳລັບມະນຸດແລ້ວ ບໍ່ມີຫຍັງດີກວ່າການມີຄວາມສຸກກັບການເຮັດວຽກ+ ຍ້ອນນີ້ແມ່ນລາງວັນ*ຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເມື່ອມະນຸດຕາຍໄປ ບໍ່ມີໃຜເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ໄດ້ວ່າມີຫຍັງກຳລັງເກີດຂຶ້ນ.+