ເນເຮມີຢາ
4 ເມື່ອສັນບັນລັດ+ຮູ້ວ່າພວກເຮົາກຳລັງແປງກຳແພງຄືນໃໝ່ ລາວກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍແລະເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍພວກເຮົາທີ່ເປັນຄົນຢິວ. 2 ລາວເວົ້າຕໍ່ໜ້າຄົນທີ່ຢູ່ຝ່າຍລາວແລະຕໍ່ໜ້າກອງທັບຊາມາເຣຍວ່າ: “ພວກຢິວຂີ້ກາກກຳລັງເຮັດຫຍັງ? ເຂົາເຈົ້າຊິເຮັດວຽກນີ້ເອງຫວະ? ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າຈະເຜົາເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະເຈົ້າແລະຊິແປງໃຫ້ມັນແລ້ວໃນມື້ດຽວເລີຍຫວະ? ເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຫີນທີ່ຖືກໄຟໄໝ້ແລ້ວຢູ່ກອງຂີ້ເທົ່າມາສ້າງຫວະ?”+
3 ໂຕເບຍ+ຄົນອຳໂມນ+ທີ່ຢືນຢູ່ທາງຂ້າງລາວກໍເວົ້າວ່າ: “ໝາໄນໂຕດຽວໂດດຂຶ້ນໄປ ກຳແພງທີ່ເຂົາເຈົ້າແປງກະເພແລ້ວ.”
4 ຂ້ອຍຈຶ່ງອະທິດຖານວ່າ: “ພະເຈົ້າເອີ້ຍ ພວກນັ້ນເວົ້າດູຖູກພວກເຮົາ+ ຂໍໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້ານັ້ນກັບຄືນໄປຫາເຂົາເຈົ້າ.+ ຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຖືກພວກສັດຕູຈັບໄປເປັນຊະເລີຍຢູ່ປະເທດອື່ນ. 5 ຂໍພະອົງຢ່າເບິ່ງຂ້າມຄວາມຜິດຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຂໍພະອົງຢ່າຍົກໂທດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ+ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເວົ້າດູຖູກຄົນທີ່ເຮັດວຽກແປງກຳແພງ.”
6 ພວກເຮົາແປງກຳແພງຈົນມາຈຸກັນແລະສູງຮອດເຄິ່ງໜຶ່ງແລ້ວ ແລະປະຊາຊົນກໍຍັງຕັ້ງໃຈເຮັດວຽກເອົາແທ້ເອົາວ່າ.
7 ເມື່ອສັນບັນລັດ ໂຕເບຍ+ ພວກອາຣັບ+ ພວກອຳໂມນ ແລະພວກອາຊະໂດດ+ໄດ້ຍິນວ່າວຽກແປງກຳແພງເມືອງເຢຣູຊາເລັມກຳລັງໄປໄດ້ດີແລະພວກເຮົາແປງກຳແພງຈົນບໍ່ມີບ່ອນໃດເພແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍ. 8 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງວາງແຜນວ່າຈະມາຕໍ່ສູ້ກັບຄົນທີ່ຢູ່ໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມແລະສ້າງຄວາມວຸ່ນວາຍໃນເມືອງ. 9 ພວກເຮົາຈຶ່ງອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງພວກເຮົາຊ່ວຍ ແລະພວກເຮົາໄດ້ໃຫ້ມີຄົນຍາມທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ.
10 ແຕ່ປະຊາຊົນໃນຢູດາພາກັນເວົ້າວ່າ: “ພວກທີ່ເຮັດວຽກແປງກຳແພງບໍ່ມີແຮງເຫຼືອແລ້ວ ແລະຫີນທີ່ຕ້ອງເອົາໄປຖິ້ມກໍມີບັກຫຼາຍໆ. ຈັ່ງໃດພວກເຮົາກໍແປງກຳແພງນີ້ບໍ່ແລ້ວດອກ.”
11 ພວກສັດຕູໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາຈະລັກເຂົ້າໄປປົນຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າ. ຊົ່ວເຂົາເຈົ້າຊິຮູ້ ເຂົາເຈົ້າກໍຊິຖືກພວກເຮົາຂ້າຕາຍແລະເຮັດວຽກຕໍ່ບໍ່ໄດ້ແລ້ວ.”
12 ຄົນຢິວບາງຄົນອາໄສຢູ່ໃກ້ກັບພວກສັດຕູ ແລະທຸກເທື່ອທີ່ເຂົ້າມາເຮັດວຽກ ເຂົາເຈົ້າມັກເວົ້າໃຫ້ພວກເຮົາຟັງຕະຫຼອດ*ວ່າ: “ພວກສັດຕູຈະມາໂຈມຕີພວກເຮົາຈາກທຸກຈອກທຸກແຈ.”
13 ຂ້ອຍຈຶ່ງໃຫ້ຄົນທີ່ເຮັດວຽກໄປຍາມຢູ່ທາງຫຼັງກຳແພງໃນບ່ອນທີ່ຕ່ຳໆແລະເປັນບ່ອນໂລ່ງ. ຂ້ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຍາມຢູ່ໃກ້ໆຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະໃຫ້ຖືດາບ ຖືຫອກ ແລະຖືທະນູນຳ. 14 ເມື່ອຂ້ອຍເຫັນເຂົາເຈົ້າຢ້ານ ຂ້ອຍກໍຟ້າວໄປເວົ້າກັບພວກຜູ້ນຳ+ ພວກຜູ້ປົກຄອງ ແລະປະຊາຊົນວ່າ: “ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານເຂົາເຈົ້າ.+ ໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະມີລິດເດດຫຼາຍ.+ ໃຫ້ພວກເຈົ້າຕໍ່ສູ້ເພື່ອລູກເພື່ອເມຍ ເພື່ອພີ່ນ້ອງ ແລະເພື່ອເຮືອນຊານຂອງພວກເຈົ້າ.”
15 ພວກສັດຕູໄດ້ຮູ້ວ່າພວກເຮົາຮູ້ແຜນການຂອງເຂົາເຈົ້າແລ້ວ ແລະພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ໄດ້ຂັດຂວາງແຜນການນັ້ນ. ສ່ວນພວກເຮົາກໍໄປແປງກຳແພງຕໍ່. 16 ນັບຕັ້ງແຕ່ມື້ນັ້ນ ຂ້ອຍກໍໃຫ້ຄົນຂອງຂ້ອຍເຄິ່ງໜຶ່ງເຮັດວຽກ+ ແລະໃຫ້ອີກເຄິ່ງໜຶ່ງຖືຫອກ ຖືໂລ້ ຖືທະນູ ແລະໃສ່ເສື້ອເກາະ. ພວກເຈົ້ານາຍ+ກໍສະໜັບສະໜູນ*ພວກຢິວທຸກຄົນ 17 ທີ່ກຳລັງເຮັດວຽກແປງກຳແພງ. ຄົນທີ່ເຮັດວຽກແບກຫາມ ມືໜຶ່ງກໍເຮັດວຽກແລະອີກມືໜຶ່ງກໍຖືອາວຸດ. 18 ພວກຊ່າງກໍ່ທຸກຄົນໄດ້ເອົາດາບເໜັບໃສ່ແອວໄວ້ຕອນທີ່ເຮັດວຽກ ແລະຄົນເປົ່າແກເຂົາສັດ+ກໍຢືນຢູ່ທາງຂ້າງຂ້ອຍ.
19 ຂ້ອຍເວົ້າກັບພວກຜູ້ນຳ ພວກຜູ້ປົກຄອງ ແລະປະຊາຊົນວ່າ: “ຍ້ອນວ່າໂຄງການນີ້ໃຫຍ່ແລະມີວຽກຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງເຮັດ ໃຫ້ພວກເຮົາແຍກກັນໄປເຮັດວຽກຕາມສ່ວນຕ່າງໆຂອງກຳແພງ. 20 ຖ້າໄດ້ຍິນສຽງແກ ໃຫ້ພວກເຈົ້າມາລວມກັນຢູ່ນີ້. ພະເຈົ້າຈະຕໍ່ສູ້ແທນພວກເຮົາ.”+
21 ພວກເຮົາເຄິ່ງໜຶ່ງເຮັດວຽກຕໍ່ໄປແລະອີກເຄິ່ງໜຶ່ງກໍຖືຫອກ. ພວກເຮົາເຮັດແບບນີ້ຕັ້ງແຕ່ຕາເວັນຂຶ້ນຈົນຮອດຄ່ຳ. 22 ຂ້ອຍເວົ້າກັບປະຊາຊົນວ່າ: “ໃຫ້ພວກຜູ້ຊາຍແຕ່ລະຄົນກັບຄົນຂອງເຂົາເຈົ້ານອນຢູ່ໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກໃນຕອນກາງເວັນແລະປ່ຽນກັນຍາມໃນຕອນກາງຄືນ.” 23 ຂ້ອຍກັບພວກພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ ລວມທັງຄົນຂອງຂ້ອຍ+ແລະພວກທີ່ຍາມບໍ່ໄດ້ປ່ຽນເຄື່ອງນຸ່ງເລີຍ ແລະພວກເຮົາກໍຖືອາວຸດໄວ້ໃນມືເບື້ອງຂວາຕະຫຼອດ.