ກິດຈະການຂອງອັກຄະສາວົກ
23 ໂປໂລແນມເບິ່ງສະມາຊິກສານຊັນເຮດຣິນແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຂ້ອຍເວົ້າຕໍ່ໜ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລີຍວ່າໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກບອກຂ້ອຍວ່າ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຜິດເລີຍ+ຈົນຮອດຕອນນີ້.” 2 ເມື່ອປະໂລຫິດໃຫຍ່ອານາເນຍໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ ລາວກໍສັ່ງຄົນທີ່ຢືນຢູ່ໃກ້ໆໂປໂລໃຫ້ຕົບປາກໂປໂລ. 3 ໂປໂລເວົ້າວ່າ: “ຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ* ພະເຈົ້າຈະຕົບເຈົ້າ. ເຈົ້ານັ່ງຕັດສິນຂ້ອຍຕາມກົດໝາຍ ແຕ່ເຈົ້າເອງພັດເຮັດຜິດກົດໝາຍໂດຍສັ່ງຄົນໃຫ້ຕົບຂ້ອຍແບບນີ້ບໍ?” 4 ຄົນທີ່ຢືນຢູ່ໃກ້ໆເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າກ້າເວົ້າໃຫ້ປະໂລຫິດໃຫຍ່ຂອງພະເຈົ້າແບບນີ້ຫວະ?” 5 ໂປໂລເວົ້າວ່າ: “ຂໍໂທດພີ່ນ້ອງ ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າລາວເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່. ພະຄຳພີບອກໄວ້ວ່າ ‘ຢ່າເວົ້າໝິ່ນປະໝາດຄົນທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ປົກຄອງພວກເຈົ້າ.’”+
6 ໂປໂລຮູ້ວ່າສານຊັນເຮດຣິນກຸ່ມໜຶ່ງເປັນພວກຊາດູກາຍແລະອີກກຸ່ມໜຶ່ງເປັນພວກຟາຣີຊາຍ ລາວຈຶ່ງຮ້ອງຂຶ້ນວ່າ: “ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຂ້ອຍເປັນຟາຣີຊາຍ+ແລະເປັນລູກຂອງຟາຣີຊາຍ. ຂ້ອຍຖືກຕັດສິນຄະດີກໍຍ້ອນຂ້ອຍເຊື່ອເລື່ອງການຄືນມາຈາກຕາຍ.” 7 ເມື່ອໂປໂລເວົ້າແບບນີ້ ພວກຟາຣີຊາຍກັບພວກຊາດູກາຍກໍເລີ່ມຖຽງກັນ ແລະບ່ອນປະຊຸມກໍແຍກເປັນ 2 ຝ່າຍ. 8 ພວກຊາດູກາຍບອກວ່າບໍ່ມີການຄືນມາຈາກຕາຍ ແລະບໍ່ມີທູດສະຫວັນຫຼືຮ່າງກາຍສຳລັບສະຫວັນ ແຕ່ພວກຟາຣີຊາຍເຊື່ອວ່າທັງໝົດນັ້ນມີແທ້.+ 9 ແລ້ວບ່ອນປະຊຸມກໍມີສຽງວຸ່ນວາຍ ຄູສອນສາສະໜາບາງຄົນທີ່ເປັນຟາຣີຊາຍລຸກຂຶ້ນຖຽງຢ່າງດຸເດືອດແລະເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ເຫັນວ່າຜູ້ນີ້ມີຄວາມຜິດຫຍັງ. ຜູ້ທີ່ເຮົາເບິ່ງບໍ່ເຫັນຫຼືທູດສະຫວັນອາດຈະມາເວົ້າກັບລາວແທ້ໆກໍໄດ້.”+ 10 ເມື່ອຄວາມຂັດແຍ່ງຮຸນແຮງຂຶ້ນ ນາຍພັນຢ້ານວ່າໂປໂລຈະຖືກເຂົາເຈົ້າຈີກເປັນຕ່ອນໆ ລາວຈຶ່ງສັ່ງທະຫານໃຫ້ຟ້າວໄປເອົາໂປໂລອອກມາຈາກພວກນັ້ນ ແລ້ວພາໄປໄວ້ໃນຄ້າຍທະຫານ.
11 ໃນຄືນນັ້ນ ຜູ້ເປັນນາຍມາຢືນຢູ່ທາງຂ້າງໂປໂລແລະເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ກ້າຫານ!+ ເຈົ້າໄດ້ປະກາດເລື່ອງຂອງຂ້ອຍຢ່າງທົ່ວເຖິງໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມແລ້ວ. ເຈົ້າຕ້ອງປະກາດແບບນັ້ນໃນເມືອງໂຣມຄືກັນ.”+
12 ເມື່ອຮອດຕອນເຊົ້າ ພວກຢິວໄດ້ຮ່ວມຫົວກັນວາງແຜນແລະສາບານ*ວ່າຈະບໍ່ກິນບໍ່ດື່ມຫຍັງຈົນກວ່າຈະໄດ້ຂ້າໂປໂລ. 13 ຄົນທີ່ຮ່ວມຫົວກັນວາງແຜນແລະສາບານນັ້ນມີຫຼາຍກວ່າ 40 ຄົນ. 14 ເຂົາເຈົ້າໄປບອກພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດກັບພວກຜູ້ນຳວ່າ: “ພວກເຮົາພາກັນສາບານໄວ້ແລ້ວວ່າຈະບໍ່ກິນຫຍັງຈັກຄຳຈົນກວ່າຈະຂ້າໂປໂລໄດ້ກ່ອນ. 15 ຂໍໃຫ້ພວກທ່ານກັບສະມາຊິກສານຊັນເຮດຣິນຂໍນາຍພັນໃຫ້ສົ່ງໂປໂລມາໃຫ້ພວກທ່ານ. ໃຫ້ທ່ານເຮັດຄືກັບວ່າຢາກສໍ້ຖາມເລື່ອງຂອງລາວໃຫ້ແຈ້ງຂຶ້ນ. ພວກເຮົາຈະລັດຂ້າລາວຕອນທີ່ລາວໃກ້ຈະຮອດ.”
16 ແຕ່ຫຼານຊາຍຂອງໂປໂລໄດ້ຍິນເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າວາງແຜນຮ້າຍນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເຂົ້າໄປບອກໂປໂລໃນຄ້າຍທະຫານ. 17 ໂປໂລເອີ້ນນາຍຮ້ອຍຄົນໜຶ່ງເຂົ້າມາແລະບອກວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພາຊາຍໜຸ່ມຄົນນີ້ໄປຫານາຍພັນ ຍ້ອນລາວມີເລື່ອງຊິບອກ.” 18 ນາຍຮ້ອຍຄົນນັ້ນກໍພາຊາຍໜຸ່ມໄປຫານາຍພັນແລະບອກວ່າ: “ໂປໂລທີ່ຖືກຂັງຄຸກຢູ່ນັ້ນເອີ້ນຂ້ອຍໄປຫາແລະຂໍໃຫ້ພາຊາຍໜຸ່ມຄົນນີ້ມາຫາທ່ານ ຍ້ອນລາວມີບາງຢ່າງຈະບອກໃຫ້ທ່ານຮູ້.” 19 ນາຍພັນຈູງມືຊາຍໜຸ່ມຄົນນັ້ນໄປຖາມເປັນສ່ວນໂຕວ່າ: “ເຈົ້າມີຫຍັງຈະບອກຂ້ອຍບໍ?” 20 ຊາຍໜຸ່ມບອກວ່າ: “ພວກຢິວຕົກລົງກັນວ່າຈະຂໍໃຫ້ທ່ານສົ່ງໂປໂລໄປສານຊັນເຮດຣິນມື້ອື່ນ ໂດຍເຮັດຄືກັບວ່າຢາກຮູ້ເລື່ອງຂອງລາວຫຼາຍຂຶ້ນ.+ 21 ແຕ່ທ່ານບໍ່ຕ້ອງເຊື່ອ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຫຼາຍກວ່າ 40 ຄົນຈະຖ້າລັດທຳຮ້າຍໂປໂລ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພາກັນສາບານໄວ້ວ່າຈະບໍ່ກິນບໍ່ດື່ມຫຍັງຈົນກວ່າຈະຂ້າໂປໂລໄດ້ກ່ອນ.+ ຕອນນີ້ ເຂົາເຈົ້າວາງແຜນໄວ້ແລ້ວ ມີແຕ່ລໍຖ້າໃຫ້ທ່ານອະນຸຍາດເທົ່ານັ້ນ.” 22 ນາຍພັນສັ່ງຊາຍໜຸ່ມວ່າ: “ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດຮູ້ວ່າເຈົ້າມາບອກຂ້ອຍເລື່ອງນີ້” ແລ້ວກໍໃຫ້ລາວໄປ.
23 ຈາກນັ້ນ ນາຍພັນກໍເອີ້ນນາຍຮ້ອຍ 2 ຄົນມາ ແລ້ວສັ່ງວ່າ: “ໄປກຽມທະຫານ 200 ຄົນໄວ້ໃຫ້ພ້ອມ ແລະກຽມທະຫານມ້າ 70 ຄົນກັບທະຫານຖືຫອກ 200 ຄົນ. ແລ້ວໃຫ້ພວກເຈົ້າເດີນທາງໄປເມືອງກາຍຊາເຣຍຕອນ 9 ໂມງ*ກາງຄືນ. 24 ກຽມມ້າໃຫ້ໂປໂລຂີ່ ແລ້ວພາລາວໄປສົ່ງໃຫ້ເຈົ້າແຂວງເຟລິກຢ່າງປອດໄພ.” 25 ແລ້ວນາຍພັນກໍຂຽນຈົດໝາຍທີ່ມີເນື້ອໃນວ່າ:
26 “ຂ້ອຍກະໂລດີໂອລີເຊຍ ຂໍຮຽນທ່ານເຈົ້າແຂວງເຟລິກທີ່ນັບຖື. 27 ຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ຖືກພວກຢິວຈັບແລະເກືອບຈະຖືກຂ້າ. ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍຮູ້ວ່າລາວເປັນພົນລະເມືອງໂຣມ+ ຂ້ອຍກໍຟ້າວພາທະຫານໄປຊ່ວຍລາວ.+ 28 ຂ້ອຍຢາກຮູ້ວ່າເປັນຫຍັງພວກຢິວກ່າວຫາລາວ ຂ້ອຍຈຶ່ງສົ່ງລາວໄປສານຊັນເຮດຣິນຂອງພວກຢິວ.+ 29 ແລ້ວຂ້ອຍກໍຮູ້ວ່າລາວຖືກກ່າວຫາຍ້ອນຄວາມຂັດແຍ່ງກ່ຽວກັບກົດໝາຍຂອງເຂົາເຈົ້າເອງ+ ແຕ່ບໍ່ມີຂໍ້ຫາຫຍັງເລີຍທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວສົມຄວນຕາຍຫຼືຖືກຂັງຄຸກ. 30 ມີຄົນມາບອກຂ້ອຍວ່າມີການວາງແຜນຈະຂ້າລາວ+ ຂ້ອຍຈຶ່ງສົ່ງລາວມາໃຫ້ທ່ານທັນທີ ແລະສັ່ງໃຫ້ພວກທີ່ກ່າວຫາລາວມາຟ້ອງລາວຕໍ່ໜ້າທ່ານ.”
31 ພວກທະຫານກໍເຮັດຕາມຄຳສັ່ງໂດຍເອົາໂປໂລ+ໄປເມືອງອັນຕີປາຕີໃນຕອນກາງຄືນ. 32 ໃນມື້ຕໍ່ມາ ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ທະຫານມ້າໄປກັບໂປໂລ ສ່ວນເຂົາເຈົ້າກໍກັບໄປຄ້າຍທະຫານ. 33 ພວກທະຫານມ້າກໍເຂົ້າໄປໃນເມືອງກາຍຊາເຣຍ ແລ້ວເອົາຈົດໝາຍໄປໃຫ້ເຈົ້າແຂວງພ້ອມກັບສົ່ງໂປໂລໃຫ້ລາວຄືກັນ. 34 ເຈົ້າແຂວງອ່ານຈົດໝາຍນັ້ນແລ້ວຖາມໂປໂລວ່າເປັນຄົນແຂວງໃດ ແລະກໍໄດ້ຮູ້ວ່າໂປໂລມາຈາກແຂວງກີລີເກຍ.+ 35 ເຈົ້າແຂວງເວົ້າວ່າ: “ຖ້າພວກທີ່ກ່າວຫາເຈົ້າມາພ້ອມໜ້າກັນຕອນໃດ+ ຂ້ອຍຈະຟັງຄຳໃຫ້ການຂອງເຈົ້າຢ່າງລະອຽດ.” ແລ້ວລາວກໍສັ່ງໃຫ້ເອົາໂປໂລໄປໄວ້ໃນວັງຂອງເຮໂຣດ.