ພວກຜູ້ຕັດສິນ
13 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າຊົ່ວອີກ+ ແລະພະເຢໂຫວາກໍມອບເຂົາເຈົ້າໄວ້ໃນມືຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ+ 40 ປີ.
2 ໃນຕອນນັ້ນ ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຊື່ມາໂນອາ+ຢູ່ເມືອງໂຊຣາ.+ ລາວເປັນຄົນໃນຕະກູນດານ.+ ເມຍຂອງລາວເປັນໝັນ.+ 3 ມີມື້ໜຶ່ງ ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາມາຫາເມຍຂອງລາວແລະເວົ້າວ່າ: “ເຖິງວ່າເຈົ້າເປັນໝັນ ແຕ່ເຈົ້າຈະຖືພາແລະເກີດລູກຊາຍຄົນໜຶ່ງ.+ 4 ຫ້າມເຈົ້າກິນເຫຼົ້າແວງຫຼືເຄື່ອງດື່ມອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ມຶນເມົາ+ ແລະຫ້າມກິນສິ່ງທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດ.+ 5 ເຈົ້າຈະຖືພາແລະເກີດລູກຊາຍ. ຫ້າມຕັດຜົມຂອງລາວ+ ຍ້ອນເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ຈະເປັນນາຊີຣີຂອງພະເຈົ້າຕັ້ງແຕ່ເກີດ* ແລະລາວຈະເປັນຜູ້ນຳທີ່ຊ່ວຍພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ລອດຈາກມືຂອງພວກຟີລິດສະຕີນ.”+
6 ແລ້ວເມຍຂອງມາໂນອາກໍໄປເວົ້າໃຫ້ມາໂນອາຟັງວ່າ: “ຄົນຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ມາຫານ້ອງ. ລາວມີຮູບຮ່າງໜ້າຕາຄືທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ ເປັນຕາໜ້າງຶດງໍ້ຫຼາຍ. ເສຍດາຍ ນ້ອງບໍ່ໄດ້ຖາມລາວວ່າມາແຕ່ໃສ ແລະລາວກໍບໍ່ໄດ້ບອກວ່າລາວຊື່ຫຍັງ.+ 7 ແຕ່ລາວບອກນ້ອງວ່າ ‘ເຈົ້າຈະຖືພາແລະເກີດລູກຊາຍຄົນໜຶ່ງ. ຫ້າມເຈົ້າກິນເຫຼົ້າແວງຫຼືເຄື່ອງດື່ມອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ມຶນເມົາ ແລະຫ້າມກິນສິ່ງທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດ ເພາະເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ຈະເປັນນາຊີຣີຂອງພະເຈົ້າຕັ້ງແຕ່ເກີດຈົນຮອດມື້ຕາຍ.’”
8 ມາໂນອາອ້ອນວອນພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍໃຫ້ຄົນຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ມາຫາພວກເຮົາອີກແດ່ ເພື່ອສອນພວກເຮົາວ່າຄວນລ້ຽງລູກທີ່ຈະເກີດມານີ້ແນວໃດ.” 9 ແລ້ວພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ກໍຟັງຄຳອ້ອນວອນຂອງມາໂນອາ. ທູດສະຫວັນຂອງພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ໄດ້ມາຫາເມຍຂອງລາວອີກຕອນທີ່ຢູ່ນອກເມືອງ. ຕອນນັ້ນ ມາໂນອາບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳເມຍ. 10 ເມຍຂອງມາໂນອາກໍຟ້າວໄປບອກລາວວ່າ: “ຜູ້ທີ່ມາຫາຂ້ອຍມື້ນັ້ນ ມາຫາຂ້ອຍອີກແລ້ວ.”+
11 ມາໂນອາກໍໄປກັບເມຍ. ລາວໄປຫາຄົນນັ້ນແລ້ວຖາມວ່າ: “ເຈົ້າແມ່ນຜູ້ທີ່ມາເວົ້າກັບເມຍຂ້ອຍໃນມື້ນັ້ນແມ່ນບໍ?” ທູດສະຫວັນກໍຕອບວ່າ: “ແມ່ນແລ້ວ.” 12 ມາໂນອາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຂໍໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າເກີດຂຶ້ນແທ້ເດີ້. ແຕ່ຂໍໃຫ້ບອກພວກເຮົາແດ່ວ່າ ພວກເຮົາຄວນລ້ຽງລູກທີ່ຈະເກີດມານັ້ນແນວໃດ ແລະເມື່ອໃຫຍ່ຂຶ້ນມາລາວຈະເຮັດຫຍັງ?”+ 13 ແລ້ວທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາກໍບອກມາໂນອາວ່າ: “ເມຍຂອງເຈົ້າຕ້ອງເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ຂ້ອຍໄດ້ບອກລາວໄປແລ້ວ.+ 14 ຫ້າມລາວກິນອີ່ຫຍັງກໍຕາມທີ່ເຮັດຈາກໝາກລະແຊັງ. ຫ້າມກິນເຫຼົ້າແວງ ຫຼືເຄື່ອງດື່ມອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ມຶນເມົາ+ ແລະຫ້າມລາວກິນສິ່ງທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດ.+ ລາວຕ້ອງເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ຂ້ອຍສັ່ງ.”
15 ມາໂນອາເວົ້າກັບທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຖ້າຢູ່ນີ້ຈັກໜ້ອຍກ່ອນເດີ້. ຂ້ອຍຈະໄປເອົາແບ້ນ້ອຍມາເຮັດອາຫານໃຫ້ເຈົ້າກິນ.”+ 16 ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາບອກມາໂນອາວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຖ້າຢູ່ນີ້ແຫຼະ ແຕ່ຂ້ອຍຈະບໍ່ກິນອາຫານຂອງເຈົ້າເດີ້. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຢາກເອົາມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໂລດ.” ມາໂນອາບໍ່ຮູ້ວ່າຜູ້ນັ້ນແມ່ນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາ. 17 ແລ້ວມາໂນອາກໍຖາມທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ເຈົ້າຊື່ຫຍັງ?+ ພວກເຮົາຈະໄດ້ໃຫ້ກຽດເຈົ້າຕອນທີ່ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າເກີດຂຶ້ນແທ້.” 18 ແຕ່ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາຕອບລາວວ່າ: “ເຈົ້າຖາມຊື່ຂ້ອຍເຮັດຫຍັງ? ຊື່ຂອງຂ້ອຍເປັນຊື່ທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ຫຼາຍ.”
19 ມາໂນອາກໍໄປເອົາແບ້ນ້ອຍກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢູ່ເທິງຫີນກ້ອນໃຫຍ່. ແລ້ວເພິ່ນກໍເຮັດການອັດສະຈັນໃຫ້ມາໂນອາກັບເມຍເຫັນ. 20 ຕອນທີ່ແປວໄຟກຳລັງລຸກຢູ່ແທ່ນບູຊາ ມາໂນອາກັບເມຍເຫັນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາເຂົ້າໄປໃນແປວໄຟທີ່ລຸກຢູ່ແທ່ນບູຊານັ້ນ ແລະລອຍຂຶ້ນໄປເທິງຟ້າ. ເມື່ອເຫັນແນວນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍໝູບໜ້າລົງພື້ນ. 21 ມາໂນອາຈຶ່ງຮູ້ວ່າຜູ້ນັ້ນແມ່ນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ມາຫາມາໂນອາກັບເມຍອີກເລີຍ.+ 22 ມາໂນອາຈຶ່ງເວົ້າກັບເມຍວ່າ: “ພວກເຮົາຕ້ອງຕາຍແທ້ໆລະບາດນິ ເພາະພວກເຮົາເຫັນພະເຈົ້າ.”+ 23 ແຕ່ເມຍຂອງລາວເວົ້າວ່າ: “ຖ້າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ພວກເຮົາຕາຍ ເພິ່ນຄືຊິບໍ່ຮັບເອົາເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ແລະເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າຂອງພວກເຮົາດອກ. ເພິ່ນຄືຊິບໍ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ແລະເພິ່ນຄືຊິບໍ່ບອກເລື່ອງຕ່າງໆທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້.”
24 ຕໍ່ມາເມຍຂອງມາໂນອາກໍເກີດລູກຊາຍ ແລະລາວຕັ້ງຊື່ໃຫ້ລູກວ່າແຊມຊັນ.+ ພະເຢໂຫວາໄດ້ອວຍພອນເດັກນ້ອຍນັ້ນຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ລາວໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ. 25 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນກັບແຊມຊັນ.+ ລາວເລີ່ມເຮັດວຽກຂອງພະເຈົ້າຢູ່ມາຮາເນະດານ+ ເຊິ່ງຢູ່ລະຫວ່າງເມືອງໂຊຣາກັບເມືອງເອຊະຕາໂອນ.+