ຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນໃນແຂວງຄາລາເຕຍ
6 ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຖ້າຜູ້ໃດກຳລັງໄປຜິດທາງໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ກໍໃຫ້ພວກເຈົ້າເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳຈາກພະລັງບໍລິສຸດພະຍາຍາມຊ່ວຍຜູ້ນັ້ນໃຫ້ກັບມາໃນທາງທີ່ຖືກຕ້ອງດ້ວຍຄວາມອ່ອນໂຍນ.+ ແຕ່ກໍໃຫ້ລະວັງໂຕເອງນຳ.+ ຄັນບໍ່ຊັ້ນ ພວກເຈົ້າເອງກໍອາດຖືກລໍ້ໃຈຄືກັນ.+ 2 ໃຫ້ຊ່ວຍແບກພາລະໜັກຂອງກັນແລະກັນຕໍ່ໄປ.+ ການເຮັດແບບນີ້ສະແດງວ່າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງພະຄລິດ.+ 3 ຖ້າຜູ້ໃດຄິດວ່າໂຕເອງສຳຄັນທັງໆທີ່ລາວບໍ່ສຳຄັນ+ ຜູ້ນັ້ນກໍກຳລັງຕົວະໂຕເອງ. 4 ໃຫ້ແຕ່ລະຄົນກວດເບິ່ງສິ່ງທີ່ໂຕເອງເຮັດ+ ແລ້ວລາວຈະພູມໃຈກັບໂຕເອງ ແລະຢ່າປຽບທຽບກັບຄົນອື່ນ.+ 5 ແຕ່ລະຄົນຕ້ອງແບກຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງໂຕເອງ.+
6 ໃຫ້ຜູ້ທີ່ຮຽນຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າແບ່ງປັນສິ່ງດີໆໃຫ້ຜູ້ທີ່ສອນ.+
7 ຢ່າຕົວະໂຕເອງເດີ້ ບໍ່ມີຜູ້ໃດຫຼອກລວງພະເຈົ້າໄດ້. ຜູ້ໃດຫວ່ານສິ່ງໃດກໍຕ້ອງເກັບກ່ຽວສິ່ງນັ້ນ.+ 8 ຜູ້ທີ່ຫວ່ານເພື່ອສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຮ່າງກາຍທີ່ມີບາບຈະເກັບກ່ຽວຜົນເສຍຫາຍ*ຈາກຮ່າງກາຍທີ່ມີບາບ ແຕ່ຜູ້ທີ່ຫວ່ານຕາມທີ່ພະລັງຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳຈະເກັບກ່ຽວຊີວິດຕະຫຼອດໄປຈາກພະລັງນັ້ນ.+ 9 ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຢ່າເຊົາເຮັດດີ ເພາະຖ້າພວກເຮົາບໍ່ທໍ້ຖອຍໃນການເຮັດດີ ພວກເຮົາຈະເກັບກ່ຽວຜົນເມື່ອຮອດເວລາ.+ 10 ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອມີໂອກາດກໍໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດດີກັບທຸກຄົນ ໂດຍສະເພາະກັບພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ.
11 ຂ້ອຍຂຽນຈົດໝາຍສະບັບນີ້ດ້ວຍໂຕເອງ ເຫັນບໍວ່າໂຕໜັງສືໃຫຍ່ສ່ຳໃດ.
12 ຄົນທີ່ຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນມັກໂຕເອງ ເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມບັງຄັບພວກເຈົ້າໃຫ້ຮັບສິນຕັດ* ເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກຂົ່ມເຫງຍ້ອນເລື່ອງເສົາທໍລະມານ*ຂອງພະຄລິດ. 13 ແມ່ນແຕ່ພວກທີ່ຮັບສິນຕັດກໍເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງໂມເຊໄດ້ບໍ່ຄົບທຸກຂໍ້+ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຢາກໃຫ້ພວກເຈົ້າຮັບສິນຕັດເພື່ອຈະໄດ້ອວດເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າຊັກຊວນພວກເຈົ້າໃຫ້ຮັບສິນຕັດໄດ້. 14 ແຕ່ຂ້ອຍຈະບໍ່ອວດຫຍັງນອກຈາກເລື່ອງເສົາທໍລະມານຂອງພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍຂອງພວກເຮົາ.+ ຂ້ອຍຖືວ່າໂລກນີ້ຕາຍຈາກຂ້ອຍໄປແລ້ວຍ້ອນພະຄລິດ ແລະຂ້ອຍກໍຄືກັບວ່າຕາຍຈາກໂລກນີ້ໄປແລ້ວຄືກັນ. 15 ຊິຮັບສິນຕັດຫຼືບໍ່ຮັບກໍບໍ່ສຳຄັນດອກ+ ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນແມ່ນການເປັນຄົນທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນໃໝ່.+ 16 ຂໍໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ໃຊ້ຊີວິດຕາມກົດນີ້ ເຊິ່ງກໍແມ່ນອິດສະຣາເອນຂອງພະເຈົ້າ+ ມີສັນຕິສຸກແລະໄດ້ຮັບຄວາມເມດຕາຈາກເພິ່ນ.
17 ຕໍ່ໄປນີ້ ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດສ້າງບັນຫາໃຫ້ຂ້ອຍອີກ ເພາະຕົນໂຕຂອງຂ້ອຍມີແຕ່ຮອຍບາດທີ່ສະແດງວ່າຂ້ອຍເປັນທາດຂອງພະເຢຊູ.+
18 ພີ່ນ້ອງເອີ້ຍ ຂໍໃຫ້ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຄວາມກະລຸນາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈາກພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍຂອງພວກເຮົາ ຍ້ອນນ້ຳໃຈທີ່ພວກເຈົ້າສະແດງ. ອາແມນ.*