ຈົດໝາຍເຖິງຄລິດສະຕຽນຄົນເຮັບເຣີ
7 ເມັນຄີເຊເດັກຜູ້ນີ້ເປັນທັງກະສັດປົກຄອງເມືອງຊາເລັມແລະເປັນປະໂລຫິດຂອງພະເຈົ້າສູງສຸດ. ລາວອອກໄປຫາອັບຣາຮາມທີ່ກຳລັງກັບມາຈາກການຕໍ່ສູ້ຊະນະກະສັດຫຼາຍອົງແລະອວຍພອນໃຫ້ອັບຣາຮາມ.+ 2 ອັບຣາຮາມເອົາ 1 ສ່ວນ 10 ຂອງທຸກສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ໃຫ້ເມັນຄີເຊເດັກ. ຊື່ເມັນຄີເຊເດັກແປວ່າ “ກະສັດທີ່ມີຄວາມຍຸຕິທຳ.” ລາວຍັງເປັນກະສັດຂອງເມືອງຊາເລັມນຳ ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າລາວເປັນ “ກະສັດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີສັນຕິສຸກ.” 3 ບໍ່ມີບັນທຶກກ່ຽວກັບພໍ່ແມ່ແລະລຳດັບເຊື້ອສາຍຂອງລາວລວມທັງມື້ເກີດແລະມື້ຕາຍ ແຕ່ລາວເປັນຄືລູກຂອງພະເຈົ້າແລະເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປ.+
4 ຄິດເບິ່ງແມ້ ລາວຍິ່ງໃຫຍ່ສ່ຳໃດ ຂະໜາດວ່າອັບຣາຮາມທີ່ເປັນຫົວໜ້າຕະກູນ*ຕ່າງໆກໍຍັງແບ່ງ 1 ສ່ວນ 10 ຂອງສ່ວນທີ່ດີທີ່ສຸດຈາກເຄື່ອງທີ່ຍຶດມາໄດ້ໃຫ້ລາວ.+ 5 ທີ່ຈິງ ລູກຫຼານໃນຕະກູນເລວີ+ທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ເປັນປະໂລຫິດໄດ້ຮັບຄຳສັ່ງໃຫ້ເກັບ 1 ສ່ວນ 10 ຈາກປະຊາຊົນ+ເຊິ່ງແມ່ນພີ່ນ້ອງຂອງເຂົາເຈົ້າ ທັງໆທີ່ພີ່ນ້ອງຂອງເຂົາເຈົ້າກໍສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກອັບຣາຮາມຄືກັນ. 6 ແຕ່ເມັນຄີເຊເດັກທີ່ບໍ່ໄດ້ສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກເລວີພັດໄດ້ຮັບ 1 ສ່ວນ 10 ຈາກອັບຣາຮາມແລະອວຍພອນໃຫ້ອັບຣາຮາມເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ໄດ້ຮັບຄຳສັນຍາຈາກພະເຈົ້າ.+ 7 ທຳມະດາແລ້ວຜູ້ໃຫຍ່ຕ້ອງອວຍພອນໃຫ້ຜູ້ນ້ອຍ. 8 ພວກເລວີທີ່ໄດ້ຮັບ 1 ສ່ວນ 10 ເປັນແຕ່ມະນຸດທີ່ຍັງຕ້ອງຕາຍ ແຕ່ພະຄຳພີເວົ້າເຖິງອີກຜູ້ໜຶ່ງທີ່ໄດ້ຮັບ 1 ສ່ວນ 10 ຄືກັບວ່າລາວຍັງມີຊີວິດຢູ່.+ 9 ອາດຈະເວົ້າໄດ້ວ່າ ແມ່ນແຕ່ເລວີທີ່ໄດ້ຮັບ 1 ສ່ວນ 10 ກໍໄດ້ໃຫ້ 1 ສ່ວນ 10 ໂດຍທາງອັບຣາຮາມ 10 ຍ້ອນເລວີຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເກີດມາເປັນລູກຫຼານຂອງອັບຣາຮາມທີ່ເປັນປູ່ຍ່າຕານາຍ*ຂອງລາວຕອນທີ່ເມັນຄີເຊເດັກໄປຫາອັບຣາຮາມ.+
11 ການຈັດກຽມເລື່ອງປະໂລຫິດໃນຕະກູນເລວີເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນກົດໝາຍຂອງໂມເຊທີ່ຄົນອິດສະຣາເອນໄດ້ຮັບ ແຕ່ຖ້າປະໂລຫິດໃນຕະກູນເລວີເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາເປັນມະນຸດສົມບູນແບບໄດ້+ ພວກເຮົາຍັງຕ້ອງມີປະໂລຫິດແບບເມັນຄີເຊເດັກ+ອີກບໍ? ມີປະໂລຫິດແບບອາໂຣນບໍ່ພໍບໍ? 12 ຖ້າຕ້ອງປ່ຽນລະບົບປະໂລຫິດ ກົດໝາຍກໍຕ້ອງຖືກປ່ຽນຄືກັນ.+ 13 ຜູ້ທີ່ພວກເຮົາເວົ້າເຖິງມາຈາກຕະກູນອື່ນ ເຊິ່ງໃນຕະກູນນັ້ນບໍ່ມີຜູ້ໃດເຮັດໜ້າທີ່ຢູ່ແທ່ນບູຊາ.+ 14 ຜູ້ນັ້ນກໍແມ່ນຜູ້ເປັນນາຍຂອງພວກເຮົາທີ່ຮູ້ກັນວ່າເກີດຈາກຕະກູນຢູດາ+ ແລະໂມເຊບໍ່ເຄີຍບອກວ່າປະໂລຫິດຈະມາຈາກຕະກູນນີ້.
15 ການປ່ຽນແປງນີ້ແຮ່ງເຫັນໄດ້ແຈ້ງຂຶ້ນອີກເມື່ອມີປະໂລຫິດຄົນໃໝ່+ທີ່ເປັນຄືກັບເມັນຄີເຊເດັກ.+ 16 ເພິ່ນເປັນປະໂລຫິດໄດ້ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຢູ່ໃນເຊື້ອສາຍທີ່ກົດໝາຍກຳນົດໄວ້ ແຕ່ຍ້ອນໄດ້ຮັບອຳນາດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີຊີວິດທີ່ບໍ່ມີມື້ທຳລາຍໄດ້.+ 17 ຄືກັບທີ່ພະຄຳພີຂໍ້ໜຶ່ງເວົ້າໄວ້ວ່າ: “ເຈົ້າຈະເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປຕາມແບບຂອງເມັນຄີເຊເດັກ.”+
18 ດັ່ງນັ້ນ ຂໍ້ກຳນົດຕ່າງໆໃນສະໄໝແຕ່ກີ້ຈຶ່ງຖືກຍົກເລີກ ຍ້ອນມັນມີຂີດຈຳກັດແລະບໍ່ເກີດຜົນ.+ 19 ຈຸດປະສົງຂອງກົດໝາຍຂອງໂມເຊບໍ່ແມ່ນເພື່ອກຳຈັດບາບໃຫ້ໝົດໄປ+ ແຕ່ພະເຈົ້າໃຫ້ພວກເຮົາມີຄວາມຫວັງທີ່ດີກວ່າ+ ແລະໂດຍທາງຄວາມຫວັງນີ້ພວກເຮົາຈຶ່ງໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນໄດ້.+ 20 ພະເຈົ້າໄດ້ສາບານຕອນທີ່ເພິ່ນໃຫ້ພະເຢຊູເປັນປະໂລຫິດ. 21 (ທີ່ຈິງ ເຄີຍມີບາງຄົນໄດ້ເປັນປະໂລຫິດໂດຍທີ່ພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສາບານ. ແຕ່ຜູ້ນີ້ໄດ້ເປັນປະໂລຫິດໂດຍທີ່ພະເຈົ້າເອງສາບານກ່ຽວກັບລາວໄວ້ວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ*ສາບານໄວ້ແລ້ວແລະຈະບໍ່ປ່ຽນໃຈ.* ເພິ່ນເວົ້າວ່າ ‘ເຈົ້າຈະເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປ.’”)+ 22 ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢຊູຈຶ່ງເປັນຜູ້ຄ້ຳປະກັນຂອງສັນຍາທີ່ດີກວ່າ.+ 23 ນອກຈາກນັ້ນ ຕ້ອງມີຫຼາຍຄົນເຮັດໜ້າທີ່ປະໂລຫິດສືບຕໍ່ກັນ+ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຕາຍຈຶ່ງເຮັດໜ້າທີ່ຕໍ່ໄປບໍ່ໄດ້. 24 ແຕ່ພະເຢຊູເຮັດໜ້າທີ່ປະໂລຫິດໂດຍບໍ່ຕ້ອງມີຜູ້ສືບທອດ ຍ້ອນເພິ່ນມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປ.+ 25 ເພິ່ນສາມາດຊ່ວຍຄົນທີ່ອະທິດຖານເຖິງພະເຈົ້າຜ່ານທາງຊື່ຂອງເພິ່ນໃຫ້ລອດໄດ້ແທ້ໆ ຍ້ອນເພິ່ນມີຊີວິດຢູ່ເພື່ອຈະອ້ອນວອນພະເຈົ້າໃຫ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕະຫຼອດໄປ+
26 ປະໂລຫິດໃຫຍ່ແບບນີ້ແຫຼະທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການ. ເພິ່ນພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ ບໍ່ເຄີຍເຮັດຜິດ ບໍລິສຸດ+ ຕ່າງຈາກຄົນທີ່ມີບາບ ແລະເພິ່ນຢູ່ສູງກວ່າຟ້າສະຫວັນ*ທັງໝົດ.+ 27 ປະໂລຫິດໃຫຍ່ຄົນອື່ນໆຕ້ອງເຜົາເຄື່ອງບູຊາທຸກໆມື້+ສຳລັບຄວາມຜິດຂອງໂຕເອງແລະສຳລັບຄວາມຜິດຂອງປະຊາຊົນ.+ ແຕ່ພະເຢຊູບໍ່ຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນ ຍ້ອນເພິ່ນມອບໂຕເພິ່ນເອງເປັນເຄື່ອງບູຊາພຽງເທື່ອດຽວສຳລັບຕະຫຼອດໄປ.+ 28 ກົດໝາຍຂອງໂມເຊແຕ່ງຕັ້ງມະນຸດທີ່ອ່ອນແອເປັນປະໂລຫິດໃຫຍ່+ ແຕ່ຄຳສາບານ+ທີ່ມາພາຍຫຼັງກົດໝາຍນັ້ນແຕ່ງຕັ້ງລູກຂອງພະເຈົ້າ ແລະເພິ່ນຖືກເຮັດໃຫ້ສົມບູນຄົບຖ້ວນ+ຕະຫຼອດໄປ.