ກະສັດສະບັບທີໜຶ່ງ
2 ຕອນດາວິດໃກ້ຊິຕາຍ ລາວສັ່ງໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລາວວ່າ: 2 “ພໍ່ກຳລັງຊິຕາຍ. ລູກຕ້ອງເຂັ້ມແຂງ+ແລະກ້າຫານເດີ້.+ 3 ລູກຕ້ອງເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງລູກໂດຍໃຊ້ຊີວິດຢູ່ໃນແນວທາງຂອງເພິ່ນ ເຮັດຕາມກົດໝາຍ ຄຳສັ່ງ ການຕັດສິນ ແລະຂໍ້ເຕືອນໃຈຂອງເພິ່ນທີ່ຂຽນໄວ້ໃນກົດໝາຍຂອງໂມເຊ+ ແລ້ວລູກຈະປະສົບຜົນສຳເລັດ*ໃນທຸກສິ່ງທີ່ລູກເຮັດແລະທຸກບ່ອນທີ່ລູກໄປ. 4 ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດຕາມຄຳສັນຍາທີ່ເພິ່ນເຮັດກັບພໍ່ທີ່ວ່າ ‘ຖ້າລູກຫຼານຂອງເຈົ້າໃຊ້ຊີວິດຢ່າງສັດຊື່ຢູ່ໃນແນວທາງຂອງເຮົາດ້ວຍສຸດຫົວໃຈສຸດຊີວິດ+ກໍຈະມີແຕ່ລູກຫຼານຂອງເຈົ້າປົກຄອງອິດສະຣາເອນຕະຫຼອດໄປ.’+
5 ລູກກໍຮູ້ດີວ່າໂຢອາບລູກຊາຍຂອງເຊຣູຢາໄດ້ເຮັດຫຍັງກັບພໍ່ ແລະເຮັດຫຍັງກັບຫົວໜ້າກອງທັບ 2 ຄົນຂອງອິດສະຣາເອນ ເຊິ່ງກໍຄືອັບເນ+ລູກຊາຍຂອງເນ ແລະອາມາສາ+ລູກຊາຍຂອງເຢເທ. ລາວຂ້າ+ເຂົາເຈົ້າໃນຕອນທີ່ບໍ່ມີສົງຄາມ ແລະລາວເຮັດໃຫ້ເລືອດຂອງເຂົາເຈົ້າຟົ້ງຖືກສາຍແອວແລະເກີບຂອງລາວ. 6 ລູກຕ້ອງໃຊ້ສະຕິປັນຍາຂອງລູກ ແລະຢ່າໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າຄົນນີ້ໄດ້ຕາຍດີ.*+
7 ແຕ່ສຳລັບລູກຫຼານຂອງບາຊິລາຍ+ຄົນກິລຽດ ລູກຕ້ອງຮັກແລະເຮັດດີກັບເຂົາເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ ແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນເຂົ້າຮ່ວມກັບລູກ ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຊ່ວຍພໍ່+ຕອນທີ່ອັບຊາໂລມອ້າຍຂອງລູກໄລ່ລ່າຂ້າພໍ່.+
8 ສຳລັບຊິເມອີລູກຊາຍຂອງເກຣາຄົນເບັນຢາມິນຈາກບາຮູຣີມ ລາວໄດ້ປ້ອຍດ່າພໍ່ເອົາແທ້ເອົາວ່າ+ຕອນທີ່ພໍ່ໄປມາຮານາຢິມ.+ ແຕ່ເມື່ອລາວມາຫາພໍ່ຢູ່ແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ພໍ່ໄດ້ສາບານກັບລາວຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາວ່າ ພໍ່ຈະບໍ່ຂ້າລາວ.+ 9 ລູກຮູ້ວ່າຄວນເຮັດແນວໃດກັບລາວເພາະລູກເປັນຄົນສະຫຼາດ. ລູກຕ້ອງລົງໂທດລາວ+ແລະຢ່າໃຫ້ຜູ້ເຖົ້າຄົນນີ້ໄດ້ຕາຍດີ.”*+
10 ຕໍ່ມາດາວິດກໍຕາຍ ແລະເຂົາເຈົ້າຝັງລາວໄວ້ຢູ່ເມືອງຂອງດາວິດ.+ 11 ດາວິດປົກຄອງອິດສະຣາເອນທັງໝົດ 40 ປີ. ລາວປົກຄອງຢູ່ເມືອງເຮັບໂຣນ+ 7 ປີ ແລະຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມ 33 ປີ.+
12 ແລ້ວໂຊໂລໂມນກໍນັ່ງເທິງບັນລັງຂອງດາວິດພໍ່ຂອງລາວ ແລະການປົກຄອງຂອງໂຊໂລໂມນກໍໝັ້ນຄົງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ.+
13 ຕໍ່ມາ ອາໂດນີຢາລູກຊາຍຂອງຮັກກິດໄດ້ໄປຫາບັດເຊບາແມ່ຂອງໂຊໂລໂມນ. ບັດເຊບາຖາມວ່າ: “ເຈົ້າມານີ້ມີຈຸດປະສົງດີບໍ່?” ອາໂດນີຢາຕອບວ່າ: “ແມ່ນແລ້ວ.” 14 ຈາກນັ້ນ ອາໂດນີຢາກໍເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍມີເລື່ອງຢາກລົມກັບທ່ານ.” ບັດເຊບາບອກວ່າ: “ເວົ້າແມ້.” 15 ອາໂດນີຢາເວົ້າຕໍ່ວ່າ: “ທ່ານກໍຮູ້ດີວ່າຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ເປັນກະສັດແລະພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນກໍຄາດໝາຍແບບນັ້ນ+ ແຕ່ຕຳແໜ່ງກະສັດພັດຕົກເປັນຂອງນ້ອງຊາຍຂ້ອຍ ເພາະພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ລາວເປັນກະສັດ.+ 16 ຕອນນີ້ຂ້ອຍຢາກຂໍໃຫ້ທ່ານຊ່ວຍພຽງແຕ່ເລື່ອງດຽວເທົ່ານັ້ນ. ຢ່າປະຕິເສດຂ້ອຍເດີ້.” ບັດເຊບາບອກລາວວ່າ: “ເວົ້າມາແມ້.” 17 ອາໂດນີຢາຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ຂໍໃຫ້ທ່ານໄປຂໍກັບກະສັດໂຊໂລໂມນໄດ້ບໍ? ຂໍໃຫ້ຍົກອາບີຊາກ+ຄົນຊູເນມໃຫ້ເປັນເມຍຂ້ອຍ ເພາະກະສັດຈະບໍ່ປະຕິເສດທ່ານ.” 18 ບັດເຊບາຕອບວ່າ: “ໄດ້! ຂ້ອຍຈະໄປຂໍກັບກະສັດໃຫ້ເຈົ້າ.”
19 ແລ້ວບັດເຊບາກໍໄປຫາກະສັດໂຊໂລໂມນເພື່ອຈະເວົ້າເລື່ອງທີ່ອາໂດນີຢາຂໍ. ທັນທີທີ່ກະສັດໂຊໂລໂມນເຫັນແມ່ ລາວກໍລຸກໄປຫາ ແລະກົ້ມຫົວລົງສະແດງຄວາມນັບຖືຕໍ່ແມ່. ຈາກນັ້ນ ລາວກໍໄປນັ່ງຢູ່ບັນລັງຂອງໂຕເອງ ແລະເອົາບັນລັງອີກອັນໜຶ່ງມາໃຫ້ແມ່ນັ່ງຢູ່ເບື້ອງຂວາຂອງລາວ. 20 ແລ້ວບັດເຊບາກໍເວົ້າວ່າ: “ມີເລື່ອງນ້ອຍໆເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ແມ່ຢາກຂໍກັບລູກ. ລູກຢ່າປະຕິເສດແມ່ເດີ້.” ໂຊໂລໂມນຕອບວ່າ: “ແມ່ຂໍມາໂລດ ລູກຈະບໍ່ປະຕິເສດແມ່ດອກ.” 21 ບັດເຊບາເວົ້າວ່າ: “ຂໍໃຫ້ລູກຍົກອາບີຊາກຄົນຊູເນມໃຫ້ເປັນເມຍຂອງອາໂດນີຢາອ້າຍຂອງລູກໄດ້ບໍ່?” 22 ກະສັດໂຊໂລໂມນຕອບແມ່ວ່າ: “ແມ່ມີແຕ່ຂໍໃຫ້ຍົກອາບີຊາກຄົນຊູເນມໃຫ້ອາໂດນີຢາຫວາ? ແມ່ຄືບໍ່ຂໍຕຳແໜ່ງກະສັດໃຫ້ລາວນຳເລີຍສະ+ ເພາະລາວເປັນອ້າຍຂອງລູກ+ແລະປະໂລຫິດອາບີອາທາກັບໂຢອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຊຣູຢາກໍຢູ່ຝ່າຍລາວ.”+
23 ກະສັດໂຊໂລໂມນຈຶ່ງສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຖ້າຂ້ອຍບໍ່ຂ້າອາໂດນີຢາຍ້ອນລາວກ້າມາຂໍສິ່ງນີ້ກັບຂ້ອຍກໍຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າລົງໂທດຂ້ອຍໜັກໆໂລດ. 24 ຕອນນີ້ ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່ ຜູ້ທີ່ໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ນັ່ງເທິງບັນລັງດາວິດພໍ່ຂອງຂ້ອຍແລະເຮັດໃຫ້ການປົກຄອງຂອງຂ້ອຍໝັ້ນຄົງ+ ຜູ້ທີ່ເອົາປະເທດນີ້ໃຫ້ຂ້ອຍ*+ແລະລູກຫຼານຂອງຂ້ອຍຕາມທີ່ເພິ່ນສັນຍາໄວ້ ມື້ນີ້ອາໂດນີຢາຈະຕ້ອງຕາຍ.”+ 25 ທັນໃດນັ້ນ ກະສັດໂຊໂລໂມນກໍສັ່ງໃຫ້ເບນາຢາ+ລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຢາດາໄປຂ້າອາໂດນີຢາ ແລ້ວອາໂດນີຢາກໍຕາຍ.
26 ສຳລັບປະໂລຫິດອາບີອາທາ+ ກະສັດໂຊໂລໂມນບອກລາວວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າກັບເມືອເຮືອນ*ຂອງເຈົ້າຢູ່ອານາໂທດ.+ ທີ່ຈິງແລ້ວເຈົ້າສົມຄວນຕາຍ ແຕ່ມື້ນີ້ຂ້ອຍຈະບໍ່ຂ້າເຈົ້າ ຍ້ອນວ່າຕອນທີ່ເຈົ້າຢູ່ກັບດາວິດພໍ່ຂອງຂ້ອຍ ເຈົ້າໄດ້ຫາມຫີບສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດ+ແລະໄດ້ຮ່ວມທຸກກັບພໍ່ຂ້ອຍຕະຫຼອດ.”+ 27 ໂຊໂລໂມນປົດອາບີອາທາອອກຈາກຕຳແໜ່ງປະໂລຫິດທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນໂຊໂລໂມນເຮັດແບບນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເວົ້າຢູ່ເມືອງຊີໂລ+ກ່ຽວກັບຄອບຄົວຂອງເອລີ+ເກີດຂຶ້ນແທ້.
28 ເມື່ອໂຢອາບຮູ້ເລື່ອງທັງໝົດນີ້ ລາວກໍໜີໄປເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ+ ແລະໄປຈັບເຂົາສັດທີ່ຢູ່ແຈຂອງແທ່ນບູຊາໄວ້ແໜ້ນໆ. ເຖິງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ຢູ່ຝ່າຍອັບຊາໂລມ+ ແຕ່ລາວໄດ້ຢູ່ຝ່າຍອາໂດນີຢາ.+ 29 ແລ້ວກໍມີຄົນໄປບອກກະສັດໂຊໂລໂມນວ່າ: “ໂຢອາບໄດ້ໜີໄປເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ ແລ້ວໄປຢູ່ທາງຂ້າງຂອງແທ່ນບູຊາ.” ໂຊໂລໂມນຈຶ່ງສັ່ງເບນາຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຢາດາວ່າ: “ໄປຂ້າລາວ!” 30 ເບນາຢາກໍໄປເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເວົ້າກັບໂຢອາບວ່າ: “ກະສັດບອກວ່າໃຫ້ເຈົ້າອອກມາດຽວນີ້!” ແຕ່ໂຢອາບຕອບວ່າ: “ບໍ່ ຂ້ອຍບໍ່ອອກໄປ! ຂ້ອຍຊິຕາຍຢູ່ນີ້.” ແລ້ວເບນາຢາກໍກັບໄປບອກກະສັດຕາມທີ່ໂຢອາບເວົ້າ. 31 ກະສັດຈຶ່ງສັ່ງເບນາຢາວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າເຮັດຕາມທີ່ລາວບອກ. ຂ້າລາວ ແລ້ວກໍຝັງລາວ ແລະຢ່າໃຫ້ຂ້ອຍກັບຄອບຄົວຂອງພໍ່ຂ້ອຍຕ້ອງຮັບຜິດຊອບໃນຄວາມຜິດຂອງໂຢອາບທີ່ຂ້າຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດ.+ 32 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ໂຢອາບຮັບຜິດຊອບການຕາຍຂອງລາວເອງ ຍ້ອນລາວໄດ້ຂ້າຜູ້ຊາຍ 2 ຄົນທີ່ດີກວ່າລາວ ເຊິ່ງກໍຄືອັບເນ+ລູກຊາຍຂອງເນທີ່ເປັນຫົວໜ້າກອງທັບຂອງອິດສະຣາເອນ+ ແລະອາມາສາ+ລູກຊາຍຂອງເຢເທທີ່ເປັນຫົວໜ້າກອງທັບຂອງຢູດາ.+ ຕອນນັ້ນ ດາວິດພໍ່ຂອງຂ້ອຍກໍບໍ່ຮູ້ເລື່ອງນີ້. 33 ໂຢອາບແລະລູກຫຼານຂອງລາວຕ້ອງຮັບຜິດຊອບໃນຄວາມຜິດນັ້ນ*ຕະຫຼອດໄປ.+ ແຕ່ຂໍພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ດາວິດ ລູກຫຼານຂອງລາວ ຄອບຄົວຂອງລາວ ແລະການປົກຄອງ*ຂອງລາວມີຄວາມສະຫງົບສຸກຕະຫຼອດໄປ.” 34 ແລ້ວເບນາຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຢາດາກໍໄປຂ້າໂຢອາບ ແລະຝັງລາວໄວ້ໃກ້ໆເຮືອນຂອງລາວໃນບ່ອນກັນດານ. 35 ຕໍ່ມາ ກະສັດໂຊໂລໂມນໄດ້ໃຫ້ເບນາຢາ+ລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຢາດາເປັນຫົວໜ້າກອງທັບແທນໂຢອາບ ແລະໄດ້ໃຫ້ປະໂລຫິດຊາໂດກ+ເຮັດໜ້າທີ່ແທນອາບີອາທາ.
36 ຈາກນັ້ນ ກະສັດໄດ້ສົ່ງຄົນໄປເອີ້ນຊິເມອີ+ໃຫ້ມາຫາແລະເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າມາປຸກເຮືອນຢູ່ເຢຣູຊາເລັມແລະຢູ່ນີ້ເລີຍ ແລະຫ້າມອອກຈາກເມືອງນີ້ເດັດຂາດ. 37 ມື້ໃດທີ່ເຈົ້າອອກຈາກເມືອງນີ້ແລະຂ້າມຮ່ອມພູກິດໂຣນ+ ເຈົ້າຈະຕາຍແທ້ໆ. ເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບການຕາຍຂອງໂຕເອງ.”* 38 ຊິເມອີຕອບກະສັດວ່າ: “ຂ້ອຍເຫັນດີນຳກະສັດ. ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານຈະເຮັດຕາມທີ່ທ່ານບອກ.” ຊິເມອີໄດ້ຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມດົນເຕີບ.
39 ແຕ່ຫຼັງຈາກຊິເມອີຢູ່ຫັ້ນໄດ້ 3 ປີ ທາດ 2 ຄົນຂອງລາວໄດ້ໜີໄປຫາອາກີເຊ+ກະສັດຂອງເມືອງກັດທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງມາອາກາ. ເມື່ອມີຄົນໄປບອກຊິເມອີວ່າ: “ທາດຂອງເຈົ້າໜີໄປເມືອງກັດແລ້ວ.” 40 ຊິເມອີກໍຟ້າວເອົາອານໃສ່ຫຼັງລາແລ້ວຂີ່ໄປຫາອາກີເຊຢູ່ເມືອງກັດເພື່ອໄປເອົາທາດຂອງລາວກັບມາ. ເມື່ອຊິເມອີກັບມາຈາກເມືອງກັດພ້ອມກັບທາດຂອງລາວ 41 ມີຄົນໄປບອກໂຊໂລໂມນວ່າ: “ຊິເມອີອອກຈາກເມືອງເຢຣູຊາເລັມໄປເມືອງກັດແລະໄດ້ກັບມາແລ້ວ.” 42 ກະສັດໂຊໂລໂມນຈຶ່ງໃຫ້ຄົນໄປເອີ້ນຊິເມອີມາຫາແລະເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ຂ້ອຍໃຫ້ເຈົ້າສາບານຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລະເຕືອນເຈົ້າແລ້ວແມ່ນບໍ່ວ່າ ‘ມື້ໃດທີ່ເຈົ້າອອກຈາກເມືອງນີ້ໄປບ່ອນອື່ນ ເຈົ້າຈະຕາຍແທ້ໆ’ ແລະເຈົ້າກໍເວົ້າກັບຂ້ອຍແມ່ນເບາະວ່າ ‘ຂ້ອຍເຫັນດີນຳກະສັດແລະຈະເຊື່ອຟັງທ່ານ’? + 43 ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ສາບານໄວ້ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ແລະບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ຂ້ອຍສັ່ງເຈົ້າ?” 44 ແລ້ວກະສັດກໍເວົ້າກັບຊິເມອີວ່າ: “ເຈົ້າກໍຮູ້ດີວ່າເຈົ້າໄດ້ເຮັດຊົ່ວຫຼາຍຢ່າງຕໍ່ດາວິດພໍ່ຂອງຂ້ອຍ+ ແລະພະເຢໂຫວາຈະລົງໂທດເຈົ້າຍ້ອນສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດ.+ 45 ແຕ່ພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນຂ້ອຍ+ ແລະລູກຫຼານຂອງດາວິດຈະປົກຄອງຢ່າງໝັ້ນຄົງຕະຫຼອດໄປ.” 46 ແລ້ວໂຊໂລໂມນກໍສັ່ງໃຫ້ເບນາຢາລູກຊາຍຂອງເຢໂຮຢາດາໄປຂ້າຊິເມອີ ແລ້ວຊິເມອີກໍຕາຍ.+
ຕອນທີ່ໂຊໂລໂມນເປັນກະສັດ ປະເທດຊາດກໍໝັ້ນຄົງ.+