ດານີເອນ
6 ດາຣິອຸດໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງເຈົ້າແຂວງ 120 ຄົນໃຫ້ປົກຄອງທົ່ວອານາຈັກຂອງລາວ.+ 2 ກະສັດຍັງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງຂ້າລາຊະການລະດັບສູງ 3 ຄົນໃຫ້ເບິ່ງແຍງວຽກຂອງພວກເຈົ້າແຂວງ+ເພື່ອກະສັດຈະບໍ່ເສຍຜົນປະໂຫຍດ. ດານີເອນເປັນ 1 ໃນ 3 ຄົນນັ້ນ.+ 3 ດານີເອນເດັ່ນກວ່າພວກຂ້າລາຊະການອີກ 2 ຄົນກັບພວກເຈົ້າແຂວງທຸກຄົນຍ້ອນລາວມີສະຕິປັນຍາແລະຄວາມສາມາດພິເສດ+ ກະສັດຈຶ່ງຄິດທີ່ຈະເລື່ອນຕຳແໜ່ງໃຫ້ລາວເບິ່ງແຍງທົ່ວອານາຈັກ.
4 ໃນຕອນນັ້ນ ພວກຂ້າລາຊະການລະດັບສູງແລະພວກເຈົ້າແຂວງຊອກເລື່ອງທີ່ຈະກ່າວຫາ*ດານີເອນກ່ຽວກັບໜ້າທີ່ຂອງລາວ ແຕ່ກໍບໍ່ເຫັນມີຈັກເລື່ອງເລີຍ ຍ້ອນລາວເປັນຄົນສັດຊື່ ບໍ່ມີຂໍ້ບົກພ່ອງໃນໜ້າທີ່ ແລະບໍ່ຮັບສິນບົນ. 5 ເຂົາເຈົ້າລົມກັນວ່າ: “ພວກເຮົາຄືຊິຊອກເລື່ອງກ່າວຫາລາວບໍ່ໄດ້ຈັກແນວ ນອກຈາກຈະໃຊ້ເລື່ອງສາສະໜາຂອງລາວ.”*+
6 ດັ່ງນັ້ນ ພວກຂ້າລາຊະການລະດັບສູງກັບພວກເຈົ້າແຂວງຈຶ່ງຟ້າວເຂົ້າໄປຫາກະສັດ ແລະເວົ້າວ່າ: “ກະສັດດາຣິອຸດ ຂໍໃຫ້ທ່ານມີອາຍຸຍືນຍາວ. 7 ພວກຂ້າລາຊະການ ເຈົ້າເມືອງ ເຈົ້າແຂວງ ຂ້າລາຊະການລະດັບສູງ ແລະພວກຜູ້ປົກຄອງໄດ້ປຶກສາແລະຕົກລົງກັນທີ່ຈະສະເໜີໃຫ້ກະສັດອອກກົດໝາຍວ່າ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຜຂໍຫຍັງຈາກພະເຈົ້າອົງໃດຫຼືມະນຸດຄົນໃດ ແຕ່ໃຫ້ຂໍຈາກກະສັດເທົ່ານັ້ນ. ຄຳສັ່ງນີ້ຈະມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ 30 ມື້. ຖ້າຜູ້ໃດບໍ່ເຮັດຕາມກໍຈະຖືກຖິ້ມລົງໃນຂຸມທີ່ມີໂຕສິງ.+ 8 ຕອນນີ້ ຂໍໃຫ້ກະສັດອອກຄຳສັ່ງແລະເຊັນໃສ່+ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄຳສັ່ງນີ້ຖືກປ່ຽນແປງຫຼືຖືກຍົກເລີກ+ ຕາມທີ່ກົດໝາຍຂອງຄົນເມເດຍແລະເປີເຊຍບອກໄວ້.”
9 ກະສັດດາຣີອຸດຈຶ່ງເຊັນໃສ່ຄຳສັ່ງຫ້າມນັ້ນ.
10 ເມື່ອດານີເອນຮູ້ວ່າກະສັດໄດ້ອອກຄຳສັ່ງຫ້າມ ລາວກໍເມືອເຮືອນ ແລະຂຶ້ນໄປຫ້ອງທີ່ຢູ່ເທິງດາດຟ້າເຊິ່ງມີປ່ອງຢ້ຽມທີ່ເປີດຢູ່. ປ່ອງຢ້ຽມນັ້ນປິ່ນໄປທາງເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.+ ລາວຄູ້ເຂົ່າລົງອະທິດຖານແລະສັນລະເສີນພະເຈົ້າຂອງລາວ. ກ່ອນຈະມີຄຳສັ່ງອອກມາ ດານີເອນກໍອະທິດຖານແບບນີ້ມື້ລະ 3 ເທື່ອຢູ່ແລ້ວ. 11 ຕອນທີ່ລາວກຳລັງອະທິດຖານແລະອ້ອນວອນຫາພະເຈົ້າ ພວກນັ້ນກໍພາກັນໂຫ່ເຂົ້າມາ.
12 ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍໄປຫາກະສັດແລະຖາມຄືນວ່າ: “ກະສັດໄດ້ເຊັນຄຳສັ່ງທີ່ວ່າ ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຜຂໍຫຍັງຈາກພະເຈົ້າອົງໃດຫຼືມະນຸດຄົນໃດ ແຕ່ໃຫ້ຂໍຈາກກະສັດເທົ່ານັ້ນ. ຄຳສັ່ງນີ້ຈະມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ 30 ມື້ແມ່ນບໍ? ແລະຖ້າຜູ້ໃດບໍ່ເຮັດຕາມກໍຈະຖືກຖິ້ມລົງໃນຂຸມທີ່ມີໂຕສິງແມ່ນບໍ?” ກະສັດຕອບວ່າ “ແມ່ນແລ້ວ ຄຳສັ່ງນັ້ນປ່ຽນແປງແລະຍົກເລີກບໍ່ໄດ້ ຕາມກົດໝາຍຂອງຄົນເມເດຍແລະເປີເຊຍ.”+ 13 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຟ້າວບອກກະສັດວ່າ: “ກະສັດເອີ້ຍ ດານີເອນຊະເລີຍຈາກຢູດາຫັ້ນນະ.+ ລາວບໍ່ນັບຖືກະສັດແລະບໍ່ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງທີ່ທ່ານໄດ້ເຊັນ. ລາວຍັງອະທິດຖານມື້ລະ 3 ເທື່ອຄືເກົ່າ.”+ 14 ເມື່ອກະສັດໄດ້ຍິນແບບນັ້ນລາວກໍອຸກໃຈຫຼາຍ ແລະພະຍາຍາມຊອກທຸກວິທີຈົນຮອດຄ່ຳເພື່ອຈະຊ່ວຍຊີວິດດານີເອນ. 15 ຕໍ່ມາ ພວກນັ້ນກໍເຂົ້າໄປຫາກະສັດແລະເວົ້າວ່າ: “ກະສັດ ທ່ານກໍຮູ້ວ່າຕາມກົດໝາຍຂອງຄົນເມເດຍແລະເປີເຊຍ ຄຳສັ່ງໃດກໍຕາມທີ່ກະສັດເຊັນແລ້ວຈະປ່ຽນແປງບໍ່ໄດ້.”+
16 ໃນທີ່ສຸດ ກະສັດກໍຈຳໃຈສັ່ງໃຫ້ຄົນເອົາດານີເອນໄປຖິ້ມລົງໃນຂຸມທີ່ມີໂຕສິງ.+ ກະສັດເວົ້າກັບດານີເອນວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າທີ່ເຈົ້ານະມັດສະການມາຕະຫຼອດປົກປ້ອງເຈົ້າເດີ້.” 17 ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍເອົາຫີນອັດປາກຂຸມໄວ້ ແລະກະສັດກັບພວກຜູ້ປົກຄອງກໍເອົາແຫວນຈ້ຳກາຂອງເຂົາເຈົ້າຈ້ຳໃສ່ຫີນນັ້ນ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມີຫຍັງປ່ຽນແປງກ່ຽວກັບຄຳສັ່ງເລື່ອງດານີເອນ.
18 ແລ້ວກະສັດກໍກັບໄປວັງຂອງໂຕເອງ. ລາວບໍ່ກິນເຂົ້າແລະບໍ່ໃຫ້ຄົນມາຫຼິ້ນດົນຕີໃຫ້ຟັງຫຼືຟ້ອນໃຫ້ເບິ່ງ. ລາວນອນບໍ່ຫຼັບໝົດຄືນ. 19 ຕອນໃກ້ຊິແຈ້ງ ລາວກໍຟ້າວລຸກຂຶ້ນແລະໄປບ່ອນທີ່ມີຂຸມໂຕສິງ. 20 ຕອນທີ່ກະສັດເຂົ້າໄປໃກ້ຊິຮອດຂຸມ ລາວຮ້ອງຖາມດານີເອນດ້ວຍສຽງເສົ້າໆວ່າ: “ດານີເອນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າຜູ້ທີ່ມີຊີວິດຢູ່ ພະເຈົ້າທີ່ເຈົ້ານະມັດສະການມາຕະຫຼອດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ລອດຈາກໂຕສິງໄດ້ບໍ່?” 21 ແລ້ວດານີເອນກໍຕອບກະສັດທັນທີວ່າ: “ກະສັດ ຂໍໃຫ້ທ່ານມີອາຍຸຍືນຍາວ. 22 ພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍໄດ້ສົ່ງທູດສະຫວັນຂອງເພິ່ນມາອັດປາກໂຕສິງໄວ້+ ພວກມັນຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງໃຫ້ຂ້ອຍ+ ຍ້ອນພະເຈົ້າເຫັນວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີຄວາມຜິດ ແລະຂ້ອຍກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງຜິດຕໍ່ກະສັດຄືກັນ.”
23 ກະສັດດີໃຈຫຼາຍ ແລ້ວລາວກໍສັ່ງໃຫ້ຄົນເອົາດານີເອນຂຶ້ນມາຈາກຂຸມ. ເມື່ອດານີເອນຂຶ້ນມາກໍເຫັນວ່າຕົນໂຕລາວບໍ່ມີຮອຍຂູດຫຍັງເລີຍ. ລາວບໍ່ເປັນຫຍັງກໍຍ້ອນລາວໄວ້ວາງໃຈພະເຈົ້າຂອງລາວ.+
24 ຈາກນັ້ນ ກະສັດໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເອົາພວກທີ່ກ່າວຫາດານີເອນກັບລູກກັບເມຍຂອງເຂົາເຈົ້າຖິ້ມລົງໃນຂຸມນັ້ນທີ່ມີໂຕສິງຢູ່. ເຂົາເຈົ້າຍັງບໍ່ທັນຕົກຮອດພື້ນຊ້ຳ ໂຕສິງກໍໂດດຄຸບເຂົາເຈົ້າຈົນກະດູກຫັກເປັນທ່ອນ.+
25 ກະສັດດາຣິອຸດໄດ້ຂຽນແຈ້ງການແລະສົ່ງໄປຫາຄົນໃນທຸກຊາດແລະທຸກພາສາຢູ່ທົ່ວໂລກວ່າ:+ “ຂໍໃຫ້ທຸກຄົນຢູ່ສຸກສະບາຍແລະຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ! 26 ຂ້ອຍຂໍອອກຄຳສັ່ງໃຫ້ປະຊາຊົນຢູ່ທຸກເຂດໃນອານາຈັກຂອງຂ້ອຍວ່າ ໃຫ້ຢ້ານຢຳແລະນັບຖືພະເຈົ້າຂອງດານີເອນ.+ ເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຕະຫຼອດໄປ. ການປົກຄອງຂອງເພິ່ນຈະບໍ່ຖືກໂຄ່ນລົ້ມ ແລະເພິ່ນມີສິດປົກຄອງຕະຫຼອດໄປທຸກຍຸກທຸກສະໄໝ.+ 27 ເພິ່ນປົກປ້ອງ+ແລະຊ່ວຍປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃຫ້ລອດ. ເພິ່ນເຮັດການອັດສະຈັນແລະປາຕິຫານຢູ່ໃນສະຫວັນແລະຢູ່ໃນໂລກ.+ ເພິ່ນຍັງໄດ້ຊ່ວຍດານີເອນໃຫ້ລອດຈາກເລັບສິງ.”
28 ດານີເອນຈະເລີນກ້າວໜ້າໃນອານາຈັກຂອງດາຣິອຸດ+ ແລະໃນອານາຈັກຂອງໄຊຣັດຄົນເປີເຊຍ.+