ເຊຄາຣີຢາ
5 ຂ້ອຍເງີຍໜ້າຂຶ້ນອີກເທື່ອໜຶ່ງ ແລ້ວຂ້ອຍກໍເຫັນມ້ວນໜັງສືບິນຢູ່. 2 ທູດສະຫວັນຖາມຂ້ອຍວ່າ: “ເຈົ້າເຫັນຫຍັງ?”
ຂ້ອຍຕອບລາວວ່າ: “ຂ້ອຍເຫັນມ້ວນໜັງສືບິນຢູ່. ມັນຍາວ 20 ສອກ* ແລະກວ້າງ 10 ສອກ.”*
3 ລາວບອກຂ້ອຍວ່າ: “ນີ້ແມ່ນມ້ວນໜັງສືທີ່ມີຄຳສາບແຊ່ງທີ່ຖືກສົ່ງໄປທົ່ວໂລກ ຍ້ອນຄົນຂີ້ລັກ+ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຖືກລົງໂທດຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນມ້ວນໜັງສືໃນໜ້າຂ້າງນີ້ ແລະຄົນທີ່ສາບານຕົວະ+ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຖືກລົງໂທດຕາມທີ່ຂຽນໄວ້ໃນໜ້າອີກຂ້າງໜຶ່ງ. 4 ພະເຢໂຫວາເວົ້າວ່າ ‘ເຮົາໄດ້ສົ່ງມັນອອກໄປແລ້ວ ແລະມັນຈະເຂົ້າໄປໃນເຮືອນຂອງຄົນຂີ້ລັກກັບເຮືອນຂອງຄົນທີ່ສາບານຕົວະໂດຍໃຊ້ຊື່ຂອງເຮົາ. ມັນຈະຢູ່ເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ມັນຈະທຳລາຍເຮືອນ ໄມ້ ແລະຫີນທີ່ຢູ່ໃນເຮືອນຈົນໝົດ.’”
5 ແລ້ວທູດສະຫວັນທີ່ເຄີຍເວົ້ານຳຂ້ອຍກໍມາເວົ້າກັບຂ້ອຍວ່າ: “ເບິ່ງແມ້ ມີຫຍັງກຳລັງອອກໄປ?”
6 ຂ້ອຍຈຶ່ງຖາມວ່າ: “ມັນແມ່ນຫຍັງຫັ້ນ?”
ລາວຕອບວ່າ: “ມັນແມ່ນຖັງເອຟາ.”* ລາວເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ຄົນຊົ່ວໃນໂລກກໍເປັນແນວນີ້ແຫຼະ.” 7 ແລ້ວຂ້ອຍກໍເຫັນຝາເຫຼັກມົນໆເປີດອອກແລະມີຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງນັ່ງຢູ່ໃນຖັງເອຟານັ້ນ. 8 ລາວບອກຂ້ອຍວ່າ: “ຜູ້ຍິງຄົນນີ້ແມ່ນຄວາມຊົ່ວ.” ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວກໍຍູ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນກັບເຂົ້າໄປໃນຖັງເອຟາ. ແລ້ວເອົາຝາເຫຼັກທີ່ໜັກໆປິດໄວ້ຄືເກົ່າ.
9 ຂ້ອຍເງີຍໜ້າຂຶ້ນ ແລ້ວກໍເຫັນຜູ້ຍິງອີກ 2 ຄົນບິນເວີ່ນມາຕາມສາຍລົມ. ປີກຂອງເຂົາເຈົ້າຄືກັບປີກຂອງນົກກະສາ. ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍຫິ້ວເອົາຖັງນັ້ນຂຶ້ນໄປເທິງຟ້າ.* 10 ຂ້ອຍຈຶ່ງຖາມທູດສະຫວັນທີ່ລົມນຳຂ້ອຍວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຊິເອົາຖັງເອຟາໄປໃສ?”
11 ລາວຕອບວ່າ: “ເອົາໄປແຜ່ນດິນຊີນາ*+ເພື່ອສ້າງເຮືອນໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນ. ເມື່ອສ້າງແລ້ວໆ ລາວຈະຕ້ອງຢູ່ຫັ້ນເພາະເປັນບ່ອນທີ່ລາວສົມຄວນຢູ່.”