ໃຈ​ຄວາມ​ສຳຄັນ

1

• ເອນການາ​ກັບ​ພວກ​ເມຍ​ຂອງ​ລາວ (1-​8)

• ຮັນນາ​ທີ່​ເປັນ​ໝັນ​ອະທິດຖານ​ຂໍ​ລູກ​ຊາຍ (9-​18)

• ຊາມູເອນ​ເກີດ​ແລະ​ຖືກ​ມອບ​ໃຫ້​ພະ​ເຢໂຫວາ (19-​28)

2

• ຄຳ​ອະທິດຖານ​ຂອງ​ຮັນນາ (1-​11)

• ລູກ​ຊາຍ 2 ຄົນ​ຂອງ​ເອລີ​ເຮັດ​ຜິດ (12-​26)

• ພະ​ເຢໂຫວາ​ຕັດສິນ​ຄອບຄົວ​ຂອງ​ເອລີ (27-​36)

3

• ຊາມູເອນ​ໄດ້​ເປັນ​ຜູ້ພະຍາກອນ (1-​21)

4

• ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ​ເອົາ​ຫີບ​ສັນຍາ​ໄປ (1-​11)

• ເອລີ​ກັບ​ພວກ​ລູກ​ຊາຍ​ຂອງ​ລາວ​ຕາຍ (12-​22)

5

• ຫີບ​ສັນຍາ​ຢູ່​ໃນ​ເຂດ​ຂອງ​ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ (1-​12)

  • ພະ​ດາໂກນ​ຖືກ​ດູຖູກ (1-​5)

  • ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ​ເປັນ​ພະຍາດ (6-​12)

6

• ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ​ສົ່ງ​ຫີບ​ສັນຍາ​ກັບ​ໄປ​ອິດສະຣາເອນ (1-​21)

7

• ຫີບ​ສັນຍາ​ຢູ່​ກີຣິອາດເຢອາຣີມ (1)

• ຊາມູເອນ​ບອກ​ວ່າ: “ຮັບ​ໃຊ້​ພະ​ເຢໂຫວາ​ຜູ້​ດຽວ” (2-​6)

• ພວກ​ອິດສະຣາເອນ​ຊະນະ​ຢູ່​ເມືອງ​ມິດຊະປາ (7-​14)

• ຊາມູເອນ​ໄດ້​ເປັນ​ຜູ້ຕັດສິນ​ຂອງ​ພວກ​ອິດສະຣາເອນ (15-​17)

8

• ພວກ​ອິດສະຣາເອນ​ຢາກ​ໄດ້​ກະສັດ (1-​9)

• ຊາມູເອນ​ເຕືອນ​ປະຊາຊົນ (10-​18)

• ພະ​ເຢໂຫວາ​ໃຫ້​ມີ​ກະສັດ​ຕາມ​ທີ່​ປະຊາຊົນ​ຂໍ (19-​22)

9

• ຊາມູເອນ​ເຈິ​ກັບ​ຊາອູນ (1-​27)

10

• ຊາອູນ​ຖືກ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ເປັນ​ກະສັດ (1-​16)

• ແນະນຳ​ຊາອູນ​ໃຫ້​ປະຊາຊົນ​ຮູ້ຈັກ (17-​27)

11

• ຊາອູນ​ຕໍ່ສູ້​ຊະນະ​ພວກ​ອຳໂມນ (1-​11)

• ປະກາດ​ອີກ​ເທື່ອ​ໜຶ່ງ​ເລື່ອງ​ການ​ແຕ່ງຕັ້ງ​ຊາອູນ​ເປັນ​ກະສັດ (12-​15)

12

• ຊາມູເອນ​ເວົ້າ​ກັບ​ປະຊາຊົນ​ເປັນ​ເທື່ອ​ສຸດທ້າຍ (1-​25)

  • ‘ຢ່າ​ນະມັດສະການ​ຮູບ​ບູຊາ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຄ່າ​ຫຍັງ’ (21)

  • ພະ​ເຢໂຫວາ​ຈະ​ບໍ່​ຖິ້ມ​ປະຊາຊົນ​ຂອງ​ເພິ່ນ (22)

13

• ຊາອູນ​ເລືອກ​ທະຫານ​ໄປ​ຕໍ່ສູ້ (1-​4)

• ຊາອູນ​ເຮັດ​ເກີນ​ສິດ (5-​9)

• ຊາມູເອນ​ຕຳໜິ​ຊາອູນ (10-​14)

• ພວກ​ອິດສະຣາເອນ​ບໍ່​ມີ​ອາວຸດ (15-​23)

14

• ຄວາມ​ກ້າຫານ​ຂອງ​ໂຢນາທານ​ຢູ່​ມິກມາດ (1-​14)

• ພະເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ສັດຕູ​ຂອງ​ພວກ​ອິດສະຣາເອນ​ວຸ່ນວາຍ​ແລະ​ຂ້າ​ກັນ​ເອງ (15-​23)

• ຊາອູນ​ສາບານ​ແບບ​ບໍ່​ຄິດ (24-​46)

  • ພວກ​ທະຫານ​ກິນ​ຊີ້ນ​ທີ່​ຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ເອົາ​ເລືອດ​ອອກ​ໝົດ (32-​34)

• ການ​ຕໍ່ສູ້​ຂອງ​ຊາອູນ; ຄອບຄົວ​ຂອງ​ລາວ (47-​52)

15

• ຊາອູນ​ບໍ່​ເຊື່ອ​ຟັງ​ຄຳ​ສັ່ງ​ທີ່​ໃຫ້​ຂ້າ​ອາກັກ (1-​9)

• ຊາມູເອນ​ຕຳໜິ​ຊາອູນ (10-​23)

  • “ການ​ເຊື່ອ​ຟັງ​ດີ​ກວ່າ​ເຄື່ອງ​ບູຊາ” (22)

• ຊາອູນ​ຖືກ​ປົດ​ຈາກ​ຕຳແໜ່ງ​ກະສັດ (24-​29)

• ຊາມູເອນ​ຂ້າ​ອາກັກ (30-​35)

16

• ຊາມູເອນ​ເລືອກ​ດາວິດ​ໃຫ້​ເປັນ​ກະສັດ​ຄົນ​ຕໍ່​ໄປ (1-​13)

  • “ພະ​ເຢໂຫວາ​ເບິ່ງ​ຫົວໃຈ” (7)

• ພະລັງ​ຂອງ​ພະເຈົ້າ​ບໍ່​ໄດ້​ຢູ່​ກັບ​ຊາອູນ (14-​17)

• ດາວິດ​ເປັນ​ຄົນ​ດີດ​ພິນ​ໃຫ້​ຊາອູນ (18-​23)

17

• ດາວິດ​ຊະນະ​ໂກລີອາດ (1-​58)

  • ໂກລີອາດ​ທ້າ​ພວກ​ອິດສະຣາເອນ (8-​10)

  • ດາວິດ​ຮັບ​ຄຳ​ທ້າ (32-​37)

  • ດາວິດ​ຕໍ່ສູ້​ໃນ​ນາມ​ຂອງ​ພະ​ເຢໂຫວາ (45-​47)

18

• ດາວິດ​ກັບ​ໂຢນາທານ​ເປັນ​ໝູ່​ສະໜິດ​ກັນ (1-​4)

• ດາວິດ​ຕໍ່ສູ້​ຊະນະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຊາອູນ​ອິດສາ (5-​9)

• ຊາອູນ​ພະຍາຍາມ​ຂ້າ​ດາວິດ (10-​19)

• ດາວິດ​ແຕ່ງດອງ​ກັບ​ມີການ​ລູກສາວ​ຂອງ​ຊາອູນ (20-​30)

19

• ຊາອູນ​ຍັງ​ຊັງ​ດາວິດ​ຢູ່ (1-​13)

• ດາວິດ​ໜີ​ຈາກ​ຊາອູນ (14-​24)

20

• ໂຢນາທານ​ພັກດີ​ຕໍ່​ດາວິດ (1-​42)

21

• ດາວິດ​ກິນ​ເຂົ້າຈີ່​ທີ່​ຕັ້ງ​ໄວ້​ໃຫ້​ພະເຈົ້າ​ຢູ່​ເມືອງ​ໂນບ (1-​9)

• ດາວິດ​ເຮັດ​ຄື​ຄົນ​ຜີ​ບ້າ​ຢູ່​ເມືອງ​ກັດ (10-​15)

22

• ດາວິດ​ຢູ່​ອະດຸລາມ​ແລະ​ມິດຊະປາ (1-​5)

• ຊາອູນ​ຂ້າ​ພວກ​ປະໂລຫິດ​ຢູ່​ເມືອງ​ໂນບ (6-​19)

• ອາບີອາທາ​ໜີ​ໄປ​ໄດ້ (20-​23)

23

• ດາວິດ​ຊ່ວຍ​ເມືອງ​ເກອີລາ (1-​12)

• ຊາອູນ​ໄລ່ລ່າ​ດາວິດ (13-​15)

• ໂຢນາທານ​ໃຫ້​ກຳລັງໃຈ​ດາວິດ (16-​18)

• ດາວິດ​ໜີ​ລອດ​ຈາກ​ຊາອູນ​ຢ່າງ​ຫວຸດ​ຫວິດ (19-​29)

24

• ດາວິດ​ບໍ່​ໄດ້​ຂ້າ​ຊາອູນ (1-​22)

  • ດາວິດ​ນັບ​ຖື​ຜູ້​ທີ່​ພະ​ເຢໂຫວາ​ເລືອກ (6)

25

• ຊາມູເອນ​ຕາຍ (1)

• ນາບານ​ປະຕິເສດ​ຄົນ​ຂອງ​ດາວິດ (2-​13)

• ອາບີກາຍ​ແກ້ໄຂ​ສະຖານະການ​ຢ່າງ​ສະຫຼາດ (14-​35)

  • ‘ພະ​ເຢໂຫວາ​ຈະ​ປົກ​ປ້ອງ​ທ່ານ’ (29)

• ພະ​ເຢໂຫວາ​ລົງໂທດ​ນາບານ (36-​38)

• ອາບີກາຍ​ມາ​ເປັນ​ເມຍ​ຂອງ​ດາວິດ (39-​44)

26

• ອີກ​ເທື່ອ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ດາວິດ​ບໍ່​ໄດ້​ຂ້າ​ຊາອູນ (1-​25)

  • ດາວິດ​ນັບ​ຖື​ຜູ້​ທີ່​ພະ​ເຢໂຫວາ​ເລືອກ (11)

27

• ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ​ຍົກ​ເມືອງ​ຊິກລັກ​ໃຫ້​ດາວິດ (1-​12)

28

• ຊາອູນ​ໄປ​ຫາ​ໝໍ​ຜີ​ຢູ່​ເມືອງ​ເອັນໂດເຣ (1-​25)

29

• ພວກ​ຟີລິດສະຕີນ​ບໍ່​ເຊື່ອໃຈ​ດາວິດ (1-​11)

30

• ພວກ​ອາມາເລັກ​ບຸກ​ໂຈມຕີ​ແລະ​ເຜົາ​ເມືອງ​ຊິກລັກ (1-​6)

  • ດາວິດ​ໄດ້​ຮັບ​ກຳລັງ​ຈາກ​ພະເຈົ້າ (6)

• ດາວິດ​ຕໍ່ສູ້​ຊະນະ​ພວກ​ອາມາເລັກ (7-​31)

  • ດາວິດ​ຊ່ວຍ​ຄົນ​ທີ່​ຖືກ​ຈັບ​ໄປ​ກັບ​ມາ​ໄດ້ (18, 19)

  • ດາວິດ​ຕັ້ງ​ກົດ​ສຳລັບ​ເຄື່ອງ​ຂອງ​ທີ່​ຍຶດ​ມາ​ໄດ້ (23, 24)

31

• ຊາອູນ​ກັບ​ລູກ​ຊາຍ 3 ຄົນ​ຂອງ​ລາວ​ຕາຍ (1-​13)