ອິດສະຫຼະ
ໃຜຜູ້ດຽວໃນເອກະພົບທີ່ມີອິດສະຫຼະບໍ່ຈຳກັດ?
ເບິ່ງ ຣມ 11:33-36 ນຳ
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ດນອ 4:29-35—ກະສັດເນບູກາດເນັດຊາຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ມາສຳນຶກວ່າພະເຢໂຫວາເປັນກະສັດຜູ້ທີ່ມີອຳນາດຫຼາຍທີ່ສຸດແລະບໍ່ມີໃຜຈະບອກເພິ່ນໄດ້ວ່າຕ້ອງເຮັດຫຍັງ
ອຊຢ 45:6-12—ໃນຖານະເປັນຜູ້ສ້າງ ພະເຢໂຫວາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງບອກເຮົາວ່າເປັນຫຍັງເພິ່ນຈຶ່ງເຮັດສິ່ງຕ່າງໆ
ເຖິງແມ່ນວ່າພະເຢໂຫວາສາມາດເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການ ແຕ່ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ມີວັນເຮັດຫຍັງ?
ເບິ່ງ ຣມ 9:14 ນຳ
ເປັນຫຍັງອິດສະຫຼະຂອງເຮົາຈຶ່ງຖືກຈຳກັດ?
ເປັນຫຍັງບາງຄັ້ງຄລິດສະຕຽນເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເຮັດບາງສິ່ງບາງຢ່າງທັງໆທີ່ວ່າມັນອາດຈະບໍ່ຜິດ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາມີອິດສະຫຼະ?
ເປັນຫຍັງຄົນທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ປຖກ 18:3; ຮຣ 11:8-10—ອັບຣາຮາມບໍ່ເຄີຍລືມຄວາມຫວັງທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວແລະນັ້ນຊ່ວຍໃຫ້ລາວຮັບໃຊ້ເພິ່ນຕໍ່ໆໄປ
ຮຣ 11:24-26—ໂມເຊເລືອກທີ່ຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ແລະພະເຢໂຫວາໃຫ້ລາວມີຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກ ມີອິດສະຫຼະ ແລະມີຄວາມຫວັງສຳລັບອະນາຄົດ
ພະເຢໂຫວາປົດປ່ອຍເຮົາໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະຈາກຫຍັງ?
ວິທີທີ່ຖືກຕ້ອງໃນການໃຊ້ອິດສະຫຼະຂອງເຮົາແມ່ນຫຍັງ?
ເມື່ອໃດທີ່ຄວາມຮັກຈະເຮັດໃຫ້ຄລິດສະຕຽນເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເຮັດບາງສິ່ງທີ່ລາວມີສິດເຮັດໄດ້?
ຂ່າວດີຂອງເຮົາເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນເປັນອິດສະຫຼະໄດ້ແນວໃດ?
ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າເຮົາຈະມີອິດສະຫຼະແບບໃດໃນອະນາຄົດ?
ເມື່ອຜູ້ຄົນເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການ ເຂົາເຈົ້າຈະກາຍເປັນທາດໄດ້ແນວໃດ?
ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າສຳລັບພະເຈົ້າມະນຸດທຸກຄົນເທົ່າທຽມກັນ?
1ກຣ 7:22; ຄລຕ 3:28; ກລຊ 3:10, 11
ເບິ່ງ 1ກຣ 12:13 ນຳ