ປະກາດຂ່າວດີ
ເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນແທ້ຈຶ່ງເວົ້າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງກ່ຽວກັບຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າ?
ການປະກາດຂ່າວດີມີຄວາມສຳຄັນກັບພະເຢຊູແນວໃດ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ລກ 4:42-44—ພະເຢຊູບອກວ່າເພິ່ນຖືກສົ່ງມາໂລກເພື່ອປະກາດ
ຢຮ 4:31-34—ພະເຢຊູອະທິບາຍວ່າວຽກປະກາດຂ່າວດີຂອງເພິ່ນເປັນຄືກັບຂອງກິນສຳລັບເພິ່ນ
ຜູ້ຊາຍທີ່ມີສິດອຳນາດໃນປະຊາຄົມເປັນຄົນກຸ່ມດຽວທີ່ມີໜ້າທີ່ທີ່ຈະປະກາດຂ່າວດີບໍ?
ພສ 68:11; 148:12, 13; ກຈກ 2:17, 18
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
2ກສ 5:1-4, 13, 14, 17—ເດັກນ້ອຍຜູ້ຍິງຄົນອິດສະຣາເອນຄົນໜຶ່ງບອກເມຍຂອງນາອາມານກ່ຽວກັບເອລີຊາຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາ
ມທ 21:15, 16—ເມື່ອພວກເດັກນ້ອຍກຳລັງສັນລະເສີນພະເຢຊູ ພວກຫົວໜ້າປະໂລຫິດກັບພວກຄູສອນສາສະໜາກໍບໍ່ພໍໃຈເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ພະເຢຊູແກ້ໄຂພວກນັ້ນ
ຜູ້ເບິ່ງແຍງຈະສອນຄົນອື່ນໆໃນປະຊາຄົມໃຫ້ປະກາດຂ່າວດີໄດ້ແນວໃດ?
ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ເຮັດວຽກປະກາດ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ກຈກ 16:12, 22-24; 1ທຊ 2:1, 2—ເຖິງແມ່ນວ່າອັກຄະສາວົກໂປໂລແລະໝູ່ຂອງລາວຈະຖືກຂົ່ມເຫງ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຍັງປະກາດຢ່າງກ້າຫານໂດຍໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຈົ້າ
2ກຣ 12:7-9—ເຖິງແມ່ນວ່າໂປໂລມີ “ບາງສິ່ງທີ່ເປັນຄືໜາມຢູ່ໃນຮ່າງກາຍ” ເຊິ່ງອາດເປັນບັນຫາທາງດ້ານສຸຂະພາບ ແຕ່ລາວກໍເປັນຜູ້ປະກາດທີ່ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນຍ້ອນພະເຢໂຫວາເອົາກຳລັງໃຫ້ລາວເພື່ອທີ່ຈະເຮັດວຽກປະກາດຕໍ່ໆໄປ
ອັນໃດເຮັດໃຫ້ຄລິດສະຕຽນມີອຳນາດໃນການປະກາດ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າພະເຢໂຫວາຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາຝຶກອົບຮົມຜູ້ອື່ນໃຫ້ປະກາດແລະສອນ?
ມຣກ 1:17; ລກ 8:1; ອຟຊ 4:11, 12
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ອຊຢ 50:4, 5—ກ່ອນທີ່ເມຊີອາຈະມາໂລກ ເພິ່ນໄດ້ຮັບການສອນເປັນສ່ວນໂຕຈາກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ
ມທ 10:5-7—ເມື່ອຢູ່ເທິງໂລກ ພະເຢຊູຝຶກອົບຮົມພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນຢ່າງອົດທົນເພື່ອຈະປະກາດຂ່າວດີຕໍ່ໆໄປ
ເຮົາຄວນເບິ່ງວຽກມອບໝາຍຂອງເຮົາໃນການປະກາດຂ່າວດີແນວໃດ?
ເຮົາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຮົາປະກາດຂ່າວດີ?
ເຮົາເວົ້າເຖິງເລື່ອງຫຍັງເມື່ອເຮົາປະກາດຂ່າວດີ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບຄຳສອນຜິດໆ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ມຣກ 12:18-27—ພະເຢຊູຍົກເຫດຜົນຈາກພະຄຳພີມາລົມກັບພວກຊາດູກາຍເພື່ອສະແດງວ່າເຂົາເຈົ້າຄິດຜິດທີ່ບໍ່ເຊື່ອເລື່ອງການຄືນມາຈາກຕາຍ
ກຈກ 17:16, 17, 29, 30—ອັກຄະສາວົກໂປໂລຍົກເຫດຜົນມາລົມກັບຄົນອາແຖນເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າການນະມັດສະການຮູບບູຊາເປັນສິ່ງທີ່ຜິດ
ເຮົາເຮັດວຽກປະກາດແນວໃດ?
ເປັນຫຍັງເຮົາປະກາດໃນບ່ອນສາທາລະນະ?
ຢຮ 18:20; ກຈກ 16:13; 17:17; 18:4
ເບິ່ງ ສພສ 1:20, 21 ນຳ
ເມື່ອປະກາດ ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງມີຄວາມອົດທົນ?
ຈະເປັນແນວໃດເມື່ອມີຄົນສົນໃຈຢາກຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນ?
ເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນຄວນກຽມພ້ອມທີ່ຈະປະກາດຂ່າວດີໃນທຸກໂອກາດ?
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ຢຮ 4:6, 7, 13, 14—ເຖິງແມ່ນວ່າພະເຢຊູເມື່ອຍ ແຕ່ເພິ່ນກໍເວົ້າເລື່ອງຂ່າວດີກັບຜູ້ຍິງຄົນຊາມາເຣຍຢູ່ນ້ຳສ້າງສາທາລະນະ
ຟລປ 1:12-14—ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ໂປໂລຢູ່ໃນຄຸກ ລາວກໍເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ລາວສາມາດເຮັດໄດ້ເພື່ອປະກາດແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນໆ
ເຮົາຄວນຫວັງວ່າທຸກຄົນຈະຟັງຂ່າວສານຂອງເຮົາບໍ?
ຢຮ 10:25, 26; 15:18-20; ກຈກ 28:23-28
ຕົວຢ່າງໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ສາມາດຊ່ວຍເຮົາໄດ້:
ຢຣມ 7:23-26—ໂດຍຜ່ານທາງເຢເຣມີຢາ ພະເຢໂຫວາອະທິບາຍເຖິງວິທີທີ່ປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນບໍ່ຍອມຟັງພວກຜູ້ພະຍາກອນຂອງເພິ່ນເທື່ອແລ້ວເທື່ອອີກ
ມທ 13:10-16—ພະເຢຊູອະທິບາຍວ່າຫຼາຍຄົນຈະປະຕິເສດຂ່າວສານຄືກັນກັບໃນສະໄໝຂອງເອຊາຢາ
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ແປກໃຈທີ່ຄົນຈຳນວນຫຼາຍຫຍຸ້ງເກີນກວ່າທີ່ຈະຟັງ?
ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າບາງຄົນຈະມັກແລະຮັບເອົາທັນທີແຕ່ເຊື່ອໄດ້ບໍ່ດົນ?
ມີຕົວຢ່າງອັນໃດແດ່ທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາບໍ່ແປກໃຈເມື່ອບາງຄົນຕໍ່ຕ້ານວຽກປະກາດຂອງເຮົາໂດຍກົງ?
ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດເມື່ອມີຄົນພະຍາຍາມຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຮົາປະກາດ?
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າບາງຄົນຈະຮັບຂ່າວດີໄວ້?
ພະເຈົ້າຄາດຫວັງຫຍັງຈາກຄົນທີ່ຮູ້ຂ່າວດີ?
ກຈກ 20:26, 27; 1ກຣ 9:16, 17; 1ຕມ 4:16
ເບິ່ງ ອຊກ 33:8 ນຳ
ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຄວນປະກາດກັບຜູ້ຄົນຈາກທຸກສາສະໜາ ທຸກເຊື້ອຊາດ ຫຼືທຸກຊາດ?
ມທ 24:14; ກຈກ 10:34, 35; ພນມ 14:6
ເບິ່ງ ພສ 49:1, 2 ນຳ