ບົດຄວາມສຶກສາທີ 32
ໃຊ້ຊີວິດຕາມແນວທາງຂອງພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຖ່ອມແລະຄວາມຈຽມໂຕ
“ໃຊ້ຊີວິດຕາມແນວທາງຂອງພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມຈຽມໂຕ.”—ມີເກ 6:8, ລ.ມ.
ເພງ 31 ເດີນກັບພະເຈົ້າ
ໃຈຄວາມສຳຄັນa
1. ດາວິດເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບຄວາມຖ່ອມຂອງພະເຢໂຫວາ?
ເຮົາເວົ້າໄດ້ແທ້ໆບໍວ່າ ພະເຢໂຫວາຖ່ອມ? ໄດ້ແທ້. ມີເທື່ອໜຶ່ງດາວິດເວົ້າວ່າ: “ພະອົງຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍພົ້ນໄພດ້ວຍໂລ້ຂອງພະອົງ ເພາະພະອົງຖ່ອມຕົວລົງ ຂ້ອຍຈຶ່ງຍິ່ງໃຫຍ່ຂຶ້ນ.” (2 ຊາມ. 22:36, ລ.ມ.; ເພງ. 18:35) ຕອນທີ່ດາວິດຂຽນເລື່ອງນີ້ ລາວຄືຊິຄິດເຖິງເຫດການຕອນທີ່ຊາມູເອນມາເຮືອນລາວເພື່ອເຈີມລາວໃຫ້ເປັນກະສັດຂອງອິດສະຣາເອນຄົນຕໍ່ໄປ. ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຖ່ອມໂດຍລົດໂຕລົງມາເລືອກດາວິດທີ່ເປັນລູກຫຼ້າໃນຈຳນວນລູກຊາຍແປດຄົນເພື່ອໃຫ້ເປັນກະສັດແທນຊາອູນ.—1 ຊາມ. 16:1, 10-13
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
2 ດາວິດຄືຊິເຫັນດີກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງກົ້ມລົງຈະເບິ່ງໃນຟ້າສະຫວັນແລະເທິງແຜ່ນດິນໂລກ ພະອົງໃຫ້ຄົນທຸກຍາກລຸກຂຶ້ນຈາກຂີ້ຝຸ່ນດິນ ພະອົງຍົກຍໍຄົນຈົນ . . . ຈຶ່ງໃຫ້ເຂົານັ່ງລົງດ້ວຍກັນກັບພວກອາດຍາເຈົ້ານາຍ.” (ເພງ. 113:6-8) ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນສຳຄັນຫຍັງແດ່ຈາກວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຖ່ອມ ແລະເຮົາຈະຮຽນເລື່ອງຄວາມຈຽມໂຕຈາກຕົວຢ່າງຂອງກະສັດຊາອູນ ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນ ແລະພະເຢຊູ.
ເຮົາຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ?
3. ພະເຢໂຫວາປະຕິບັດກັບເຮົາແນວໃດ ແລະນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ?
3 ພະເຢໂຫວາສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນຖ່ອມໂດຍເບິ່ງຈາກວິທີທີ່ເພິ່ນປະຕິບັດກັບມະນຸດທີ່ບໍ່ສົມບູນແບບ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ຍອມຮັບການນະມັດສະການຂອງເຮົາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນຍັງຖືວ່າເຮົາເປັນໝູ່ຂອງເພິ່ນ. (ເພງ. 25:14) ເພື່ອເຮົາຈະເປັນໝູ່ກັບພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນມາເປັນຄ່າໄຖ່ເພື່ອໄຖ່ບາບໃຫ້ເຮົາ. ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ເມດຕາແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ!
4. ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ຫຍັງເຮົາແລະຍ້ອນຫຍັງ?
4 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາຖ່ອມ. ເນື່ອງຈາກເປັນຜູ້ສ້າງ ພະເຢໂຫວາສາມາດກຳນົດຊີວິດຂອງເຮົາໄດ້ ແຕ່ວ່າເພິ່ນບໍ່ເຮັດແບບນັ້ນ. ພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາຕາມຮູບແບບຂອງເພິ່ນ ແລະໃຫ້ເຮົາມີສິດເລືອກວ່າຈະເຮັດຫຼືບໍ່ເຮັດສິ່ງໃດ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາຮັບໃຊ້ເພິ່ນຍ້ອນວ່າຮັກເພິ່ນ ແລະຍ້ອນເຫັນວ່າການເຊື່ອຟັງເພິ່ນເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາ. (ບັນຍັດ. 10:12; ເອຊາ. 48:17, 18) ເຮົາຂອບໃຈພະເຢໂຫວາແທ້ໆທີ່ສະແດງຄວາມຖ່ອມຫຼາຍຂະໜາດນີ້!
ພະເຢຊູຢູ່ໃນສະຫວັນແລະຜູ້ທີ່ຮ່ວມປົກຄອງຢືນຢູ່ນຳເພິ່ນ ແລະມີທູດສະຫວັນບັກຫຼາຍໆຢູ່ຕໍ່ໜ້າເຂົາເຈົ້າ. ທູດສະຫວັນບາງອົງກຳລັງບິນລົງມາໃນໂລກເພື່ອເຮັດວຽກມອບໝາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ສິດອຳນາດກັບທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນຮູບນີ້. (ເບິ່ງຂໍ້ 5)
5. ພະເຢໂຫວາສອນເຮົາແນວໃດໃຫ້ເປັນຄົນຖ່ອມ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
5 ພະເຢໂຫວາສອນເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນຖ່ອມຈາກວິທີທີ່ເພິ່ນປະຕິບັດກັບເຮົາ. ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຈະເປັນຜູ້ທີ່ສະຫຼາດທີ່ສຸດໃນເອກະພົບ ແຕ່ເພິ່ນກໍເຕັມໃຈຟັງຄຳແນະນຳຂອງຄົນອື່ນ ເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາຍອມໃຫ້ພະເຢຊູຊ່ວຍສ້າງສິ່ງຕ່າງໆ. (ສຸພາ. 8:27-30; ກລຊ. 1:15, 16) ເຖິງວ່າພະເຢໂຫວາຈະເປັນຜູ້ທີ່ມີອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່ສູງສຸດ ແຕ່ເພິ່ນກໍຍັງມອບອຳນາດໃຫ້ຄົນອື່ນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງພະເຢຊູໃຫ້ເປັນກະສັດໃນການປົກຄອງຂອງເພິ່ນ ແລະເພິ່ນຍັງຈະມອບອຳນາດໃນລະດັບໜຶ່ງໃຫ້ 144.000 ຄົນທີ່ຮ່ວມປົກຄອງກັບພະເຢຊູ. (ລກ. 12:32) ແນ່ນອນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຝຶກສອນພະເຢຊູໃຫ້ເປັນກະສັດແລະມະຫາປະໂລຫິດ. (ຮຣ. 5:8, 9) ເພິ່ນຍັງໄດ້ຝຶກສອນຜູ້ທີ່ຈະຮ່ວມປົກຄອງກັບພະເຢຊູເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກມອບໝາຍໄດ້ສຳເລັດ ແຕ່ເພິ່ນຈະບໍ່ເຂົ້າໄປຄຸມວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກ ເພາະເພິ່ນໝັ້ນໃຈວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດຕາມທີ່ເພິ່ນຕ້ອງການ.—ພນມ. 5:10
ເຮົາຮຽນແບບພະເຢໂຫວາເມື່ອຝຶກສອນຄົນອື່ນແລະມອບວຽກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 6-7)b
6-7. ຫົວໜ້າຄອບຄົວ ຜູ້ດູແລ ແລະພໍ່ແມ່ຈະຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາແນວໃດ?
6 ຖ້າພະເຢໂຫວາເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ໃຜຊ່ວຍເຫຼືອຍັງມອບອຳນາດໃຫ້ຄົນອື່ນ ເຮົາກໍແຮ່ງຄວນມອບອຳນາດໃຫ້ຄົນອື່ນຄືກັນ! ສົມມຸດວ່າເຈົ້າເປັນຫົວໜ້າຄອບຄົວຫຼືຜູ້ດູແລໃນປະຊາຄົມ ເຈົ້າຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາໄດ້ບໍໂດຍມອບວຽກໃຫ້ຄົນອື່ນ ແລ້ວບໍ່ເຂົ້າໄປຄຸມວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກ? ຖ້າຮຽນແບບພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າຈະໄດ້ຝຶກສອນຄົນອື່ນ ແລະຍັງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນແລະວຽກນັ້ນກໍຈະສຳເລັດ. (ເອຊາ. 41:10) ເຮົາຍັງຈະໄດ້ຮຽນຫຍັງອີກຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ?
7 ຄຳພີໄບເບິນຍັງບອກວ່າພະເຢໂຫວາສົນໃຈຄຳຄິດເຫັນຂອງທູດສະຫວັນທີ່ເປັນຄືກັບລູກຂອງເພິ່ນ. (1 ກະ. 22:19-22) ພໍ່ແມ່ຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແນວໃດ? ເມື່ອເຫັນວ່າເໝາະສົມ ໃຫ້ຖາມຄຳຄິດເຫັນຂອງລູກວ່າຄວນຈະເຮັດວຽກນັ້ນແນວໃດ ແລະຖ້າເຫັນວ່າດີ ກໍໃຫ້ລອງເຮັດຕາມທີ່ລູກບອກ.
8. ພະເຢໂຫວາອົດທົນກັບອັບລາຮາມແລະຊາຣາແນວໃດ?
8 ອີກວິທີໜຶ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຖ່ອມກໍຄື ເພິ່ນອົດທົນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາອົດທົນເມື່ອຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ເພິ່ນສົງໄສໃນການຕັດສິນໃຈຂອງເພິ່ນ. ພະເຢໂຫວາອົດທົນຟັງອັບລາຮາມເວົ້າຕອນທີ່ລາວກັງວົນເລື່ອງທີ່ພະເຢໂຫວາຈະທຳລາຍເມືອງໂຊໂດມແລະໂກໂມຣາ. (ຕົ້ນ. 18:22-33) ແລະພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ໄດ້ໃຈຮ້າຍຫຼືບໍ່ພໍໃຈຊາຣາຕອນທີ່ລາວຫົວເລື່ອງທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ລາວມີລູກຕອນທີ່ເຖົ້າແລ້ວ. (ຕົ້ນ. 18:10-14) ແຕ່ພະເຢໂຫວາປະຕິບັດກັບຊາຣາແບບໃຫ້ກຽດລາວ.
9. ພໍ່ແມ່ແລະຜູ້ດູແລຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ?
9 ພໍ່ແມ່ແລະຜູ້ດູແລຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ? ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດຖ້າລູກຫຼືບາງຄົນໃນປະຊາຄົມບໍ່ເຫັນດີກັບການຕັດສິນໃຈຂອງເຈົ້າ? ເຈົ້າຈະຟ້າວບອກທັນທີ່ບໍວ່າເຈົ້າຕັດສິນໃຈຖືກແລ້ວຫຼືເຈົ້າຈະພະຍາຍາມເຂົ້າໃຈຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າ? ຖ້າພໍ່ແມ່ແລະຜູ້ດູແລພະຍາຍາມຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ ຄົນໃນຄອບຄົວແລະພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍແທ້ໆ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ແລ້ວກ່ຽວກັບຄວາມຖ່ອມຂອງພະເຢໂຫວາ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນກ່ຽວກັບຄວາມຈຽມໂຕ.
ເຮົາຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນ?
10. ພະເຢໂຫວາໃຊ້ຕົວຢ່າງຂອງຄົນອື່ນແນວໃດເພື່ອສອນເຮົາ?
10 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາເປັນ “ຄູອົງຍິ່ງໃຫຍ່” ເພິ່ນຈຶ່ງສອນເຮົາໂດຍໃຫ້ມີຕົວຢ່າງຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ. (ເອຊາ. 30:20, 21, ລ.ມ.) ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຼາຍຢ່າງເມື່ອຄິດຕຶກຕອງສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງຄົນທີ່ສະແດງຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆທີ່ພະເຈົ້າພໍໃຈ ເຊັ່ນ: ຄວາມຈຽມໂຕ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຮຽນຮູ້ວ່າຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ສະແດງຄຸນລັກສະນະແບບນີ້ຈະເປັນແນວໃດ.—ເພງ. 37:37; 1 ກຣ. 10:11
11. ເຮົາຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຊາອູນ?
11 ໃຫ້ຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບກະສັດຊາອູນ. ຕອນທີ່ຍັງໜຸ່ມ ລາວເປັນຄົນຈຽມໂຕແລະຮູ້ຈັກຂີດຈຳກັດຂອງໂຕເອງ ແລະເຖິງຂັ້ນວ່າບໍ່ຢາກຮັບເອົາວຽກມອບໝາຍຫຼາຍຂຶ້ນ. (1 ຊາມ. 9:21; 10:20-22) ແຕ່ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ເປັນກະສັດ ລາວກໍເລີ່ມຍິ່ງຈອງຫອງແລະເຮັດເກີນສິດ. ມີເທື່ອໜຶ່ງ ແທນທີ່ລາວຈະໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດສິ່ງຕ່າງໆເພື່ອຊ່ວຍປະຊາຊົນ ແຕ່ລາວພັດໃຈຮ້ອນແລະບໍ່ໄດ້ຖ້າຜູ້ພະຍາກອນຊາມູເອນ. ລາວເຜົາເຄື່ອງບູຊາເອົາເອງທັງໆທີ່ບໍ່ມີສິດທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນ. ຜົນກໍຄືພະເຢໂຫວາບໍ່ພໍໃຈລາວແລະໃນທີ່ສຸດລາວກໍຖືກປົດອອກຈາກການເປັນກະສັດ. (1 ຊາມ. 13:8-14) ເປັນປະໂຫຍດແທ້ໆທີ່ເຮົາຈະຮຽນຈາກຕົວຢ່າງນີ້ແລະບໍ່ເຮັດເກີນສິດ.
12. ດານີເອນສະແດງຄວາມຈຽມໂຕແນວໃດ?
12 ຕົວຢ່າງຂອງຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນ ພັດກົງກັນຂ້າມກັບຊາອູນ. ຕະຫຼອດຊີວິດຂອງດານີເອນ ລາວຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມຖ່ອມແລະຈຽມໂຕ ແລະຂໍການຊີ້ນຳຈາກພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາໃຊ້ດານີເອນໃຫ້ແປຄວາມຝັນຂອງກະສັດເນບຶກາດເນດຊາຣ ດານີເອນບໍ່ໄດ້ບອກວ່າລາວແປເລື່ອງນີ້ໄດ້ດ້ວຍຄວາມສາມາດຂອງລາວເອງ ແຕ່ລາວຈຽມໂຕແລະໃຫ້ຄຳຍົກຍ້ອງທັງໝົດນັ້ນກັບພະເຢໂຫວາ. (ດາ. 2:26-28) ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງ? ຖ້າພີ່ນ້ອງຊົມເຊີຍເຮົາທີ່ບັນລະຍາຍໄດ້ດີຫຼືມີປະສົບການທີ່ດີໃນວຽກປະກາດ ເຮົາກໍຄວນຈະໃຫ້ຄຳຍົກຍ້ອງທັງໝົດກັບພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຄວນຍອມຮັບຢ່າງຈຽມໂຕສະເໝີວ່າຖ້າພະເຢໂຫວາບໍ່ຊ່ວຍ ເຮົາກໍຄືຊິເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້. (ຟລປ. 4:13) ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍກຳລັງຮຽນແບບພະເຢຊູ. ເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
13. ຈາກຄຳເວົ້າຂອງພະເຢຊູໃນໂຢຮັນ 5:19, 30 ເຮົາຮຽນຫຍັງໃນເລື່ອງຄວາມຈຽມໂຕ?
13 ເຖິງວ່າພະເຢຊູຈະເປັນຄົນທີ່ສົມບູນແບບ ແຕ່ເພິ່ນກໍເພິ່ງພະເຢໂຫວາສະເໝີ. (ອ່ານໂຢຮັນ 5:19, 30) ເພິ່ນບໍ່ເຄີຍພະຍາຍາມຍາດເອົາສິດອຳນາດຈາກພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນ. ຟີລິບປອຍ 2:6 ບອກວ່າ ພະເຢຊູ “ບໍ່ເຄີຍຄິດຈະຍາດອຳນາດເພື່ອຈະມີຖານະເທົ່າທຽມກັບພະເຈົ້າ.” ເນື່ອງຈາກພະເຢຊູເປັນລູກທີ່ເຊື່ອຟັງ ເພິ່ນຈຶ່ງຮູ້ວ່າໂຕເອງມີຂີດຈຳກັດແລະນັບຖືສິດອຳນາດຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ເປັນພໍ່ຂອງເພິ່ນ.
ພະເຢຊູຮູ້ວ່າເພິ່ນມີສິດຫຼາຍໜ້ອຍສ່ຳໃດແລະເພິ່ນກໍບໍ່ເຮັດເກີນສິດນັ້ນ (ເບິ່ງຂໍ້ 14)
14. ເມື່ອມີຄົນມາຂໍໃຫ້ພະເຢຊູເຮັດສິ່ງທີ່ເພິ່ນບໍ່ມີສິດ ເພິ່ນຕອບແນວໃດ?
14 ໃຫ້ຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢຊູເຮັດຕອນທີ່ຢາໂກໂບກັບໂຢຮັນແລະແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າມາຂໍສິດທິພິເສດທີ່ພະເຢຊູບໍ່ສາມາດໃຫ້ໄດ້. ພະເຢຊູຕອບເຂົາເຈົ້າທັນທີວ່າ ມີແຕ່ພໍ່ຂອງເພິ່ນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ວ່າໃຜຈະນັ່ງຢູ່ເບື້ອງຂວາຫຼືເບື້ອງຊ້າຍມືຂອງເພິ່ນໃນການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ. (ມທ. 20:20-23) ພະເຢຊູສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນຮູ້ວ່າໂຕເອງມີສິດຫຼາຍໜ້ອຍສ່ຳໃດ. ເພິ່ນຈຽມໂຕແລະບໍ່ເຄີຍເຮັດເກີນສິດທີ່ພະເຢໂຫວາບອກໃຫ້ເຮັດ. (ຢຮ. 12:49) ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢຊູໄດ້ແນວໃດ?
ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢຊູແນວໃດໃນເລື່ອງຄວາມຈຽມໂຕ? (ເບິ່ງຂໍ້ 15-16)c
15-16. ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳແນະນຳໃນ 1 ໂກຣິນໂທ 4:6 ແນວໃດ?
15 ເຮົາຮຽນແບບຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູໂດຍເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃນ 1 ໂກຣິນໂທ 4:6 ທີ່ບອກວ່າ: “ຢ່າກາຍຂອບເຂດທີ່ຂຽນໄວ້.” ເມື່ອມີຄົນມາຂໍຄຳແນະນຳຈາກເຮົາ ເຮົາບໍ່ຄວນບັງຄັບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັບເອົາຄວາມຄິດຂອງເຮົາຫຼືບໍ່ຄວນເວົ້າອອກໄປໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ຄິດດີໆກ່ອນ. ແຕ່ເຮົາຄວນໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ມາຈາກຄຳພີໄບເບິນຫຼືປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການ. ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍຍອມຮັບວ່າເຮົາບໍ່ຮູ້ໝົດທຸກສິ່ງ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເປັນຄົນຈຽມໂຕ ແລະຮູ້ວ່າຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາດີກວ່າຄວາມຄິດຂອງເຮົາສະເໝີ.—ພນມ. 15:3, 4
16 ນອກຈາກຈະເປັນການໃຫ້ກຽດພະເຢໂຫວາແລ້ວ ເຮົາຍັງມີເຫດຜົນອື່ນອີກທີ່ຈະເປັນຄົນຖ່ອມແລະຈຽມໂຕ. ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າຄວາມຖ່ອມແລະຄວາມຈຽມໂຕຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແລະເຂົ້າກັບຄົນອື່ນໄດ້ແນວໃດ.
ເຮົາຈະໄດ້ປະໂຫຍດຫຍັງຖ້າເຮົາຖ່ອມແລະຈຽມໂຕ?
17. ເປັນຫຍັງຄົນທີ່ຖ່ອມແລະຈຽມໂຕຈຶ່ງມີຄວາມສຸກ?
17 ການເປັນຄົນຖ່ອມແລະຈຽມໂຕຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນແນວນັ້ນ? ກໍຍ້ອນວ່າເມື່ອເຮົາຍອມຮັບວ່າມີບາງສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດບໍ່ໄດ້ ເຮົາກໍຈະຮູ້ສຶກຂອບໃຈຄົນອື່ນທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອເຮົາ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃຫ້ຄິດເຖິງຕອນທີ່ພະເຢຊູປິ່ນປົວຄົນຂີ້ທູດ 10 ຄົນ. ມີແຕ່ຄົນດຽວທີ່ກັບມາຂອບໃຈພະເຢຊູທີ່ປິ່ນປົວລາວຈາກພະຍາດທີ່ເປັນຕາຢ້ານນັ້ນ ເຊິ່ງບໍ່ມີທາງທີ່ລາວຈະປິ່ນປົວດ້ວຍໂຕເອງໄດ້. ຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ທີ່ຖ່ອມແລະຈຽມໂຕໄດ້ເຫັນຄຸນຄ່າທີ່ພະເຢຊູຊ່ວຍເຫຼືອລາວ ແລະລາວກໍຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນພະເຈົ້າ.—ລກ. 17:11-19
18. ຄວາມຖ່ອມແລະຈຽມໂຕຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າກັບຄົນອື່ນໄດ້ແນວໃດ? (ໂຣມ 12:10)
18 ຄົນທີ່ຖ່ອມແລະຈຽມໂຕຈະເຂົ້າກັບຄົນອື່ນໄດ້ດີແລະມີໝູ່ສະໜິດຫຼາຍຄົນ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຍອມຮັບວ່າຄົນອື່ນກໍມີຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຫຼາຍຢ່າງແລະເຊື່ອໝັ້ນໃນໂຕເຂົາເຈົ້າ. ຄົນຖ່ອມແລະຈຽມໂຕຈະມີຄວາມສຸກເມື່ອເຫັນວ່າຄົນອື່ນເຮັດວຽກມອບໝາຍຕ່າງໆໄດ້ດີ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ລໍຊ້າທີ່ຈະຊົມເຊີຍແລະໃຫ້ກຽດຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ.—ອ່ານໂຣມ 12:10
19. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ຄວນເປັນຄົນຍິ່ງ?
19 ກົງກັນຂ້າມ ຄົນຍິ່ງຈະບໍ່ມັກຊົມເຊີຍຄົນອື່ນ ແຕ່ຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນມາຍົກຍ້ອງຊົມເຊີຍໂຕເອງຫຼາຍກວ່າ. ເຂົາເຈົ້າມັກຊີງດີຊີງເດັ່ນແລະຄິດວ່າໂຕເອງດີກວ່າຄົນອື່ນ. ແທນທີ່ຈະຝຶກສອນແລະມອບສິດອຳນາດໃຫ້ຄົນອື່ນ ເຂົາເຈົ້າພັດຢ້ານວ່າຄົນອື່ນຈະເຮັດບໍ່ໄດ້ດີຄືກັບທີ່ໂຕເອງເຮັດ ແລະຄິດວ່າຄົນອື່ນຈະເຮັດບໍ່ຖືກ. ຄົນຍິ່ງຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າໂຕເອງສຳຄັນແລະອິດສາເມື່ອເຫັນວ່າຄົນອື່ນເຮັດໄດ້ດີກວ່າໂຕເອງ. (ຄລຕ. 5:26) ຄົນແບບນີ້ຈະບໍ່ຄ່ອຍມີໝູ່. ຖ້າເຮົາສັງເກດວ່າໂຕເອງເລີ່ມເປັນຄົນຍິ່ງ ໃຫ້ເຮົາຟ້າວອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາແລະຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍ “ປ່ຽນຄວາມຄິດ” ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ນິດໄສທີ່ບໍ່ດີນີ້ຝັງເລິກໃນຫົວໃຈເຮົາ.—ຣມ. 12:2
20. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເປັນຄົນຖ່ອມແລະຈຽມໂຕ?
20 ເຮົາຂອບໃຈພະເຢໂຫວາແທ້ໆທີ່ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ເຮົາ! ເຮົາເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຖ່ອມຕອນທີ່ເພິ່ນປະຕິບັດກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນ ແລະເຮົາກໍຢາກຮຽນແບບເພິ່ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຢາກຮຽນແບບຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຈຽມໂຕເຊິ່ງເລື່ອງຂອງເຂົາເຈົ້າຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ໃຫ້ເຮົາຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແລະໃຫ້ກຽດເພິ່ນສະເໝີຕາມທີ່ເພິ່ນສົມຄວນໄດ້ຮັບ. (ພນມ. 4:11) ຖ້າເຮົາເຮັດທຸກສິ່ງທັງໝົດນີ້ ເຮົາກໍຈະເປັນໝູ່ກັບພະເຢໂຫວາຕະຫຼອດໄປເພາະເພິ່ນຮັກຄົນທີ່ຖ່ອມແລະຈຽມໂຕ.
ເພງ 123 ເຊື່ອຟັງກົດລະບຽບຂອງອົງການພະເຈົ້າຢ່າງພັກດີ
a ຄົນຖ່ອມແມ່ນຄົນທີ່ສະແດງຄວາມເມດຕາແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນອື່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຖ່ອມ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະຮຽນເລື່ອງຄວາມຖ່ອມຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະເຮົາຍັງຈະໄດ້ຮຽນເລື່ອງນີ້ຈາກກະສັດຊາອູນ ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນ ແລະພະເຢຊູ.
b ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງໃຊ້ເວລາຝຶກສອນພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຍັງໜຸ່ມໃຫ້ຮັບຜິດຊອບເບິ່ງແຍງເຂດປະກາດຂອງປະຊາຄົມ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຜູ້ດູແລກໍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປຄຸມວິທີທີ່ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນນັ້ນເຮັດວຽກ ແຕ່ປ່ອຍໃຫ້ລາວເຮັດວຽກນັ້ນດ້ວຍໂຕເອງ.
c ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງຖາມຜູ້ດູແລວ່າເໝາະສົມບໍທີ່ຈະໄປງານດອງທີ່ຈັດຢູ່ໃນໂບດ. ຜູ້ດູແລບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳຈາກຄວາມຄິດຂອງໂຕເອງ ແຕ່ໃຫ້ພີ່ນ້ອງຍິງເບິ່ງຄຳແນະນຳຈາກຄຳພີໄບເບິນ.