ບົດທີ 16

ອັນໃດເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຢ່າງແທ້ຈິງ?

A man talks to Jesus and other people listen — ຊາຍຄົນນັ້ນມີບັນຫາຫຍັງ?

ວັນໜຶ່ງມີຊາຍຄົນໜຶ່ງມາຫາພະເຍຊູ. ລາວຮູ້ວ່າພະເຍຊູມີປັນຍາຫຼາຍ ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງເວົ້າກັບພະອົງວ່າ: ‘ພະອາຈານເຈົ້າຂ້າ ເຊີນບອກອ້າຍຂອງຂ້ານ້ອຍໃຫ້ປັນສິ່ງທີ່ລາວມີໃຫ້ຂ້ານ້ອຍແດ່.’ ຊາຍຄົນນັ້ນຄິດວ່າລາວຄວນຈະໄດ້ຂອງບາງຢ່າງຈາກອ້າຍ.

ຖ້າລູກເປັນພະເຍຊູ ລູກຈະເວົ້າແນວໃດ?— ພະເຍຊູເຫັນວ່າຊາຍຄົນນັ້ນມີບັນຫາ. ແຕ່ບັນຫານັ້ນບໍ່ແມ່ນຍ້ອນວ່າລາວຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ສິ່ງທີ່ອ້າຍຂອງລາວມີຢູ່ນັ້ນ. ບັນຫາຂອງຊາຍຄົນນັ້ນແມ່ນ ລາວບໍ່ຮູ້ວ່າອັນໃດເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຢ່າງແທ້ຈິງໃນຊີວິດ.

ລອງຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ເບິ່ງ. ອັນໃດຄວນຈະເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຕໍ່ເຮົາ? ການມີຂອງຫຼິ້ນດີໆ ເສື້ອຜ້າໃໝ່ໆຫຼືສິ່ງຕ່າງໆແບບນັ້ນບໍ?— ບໍ່ແມ່ນດອກ ມີບາງສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ແລະນັ້ນແມ່ນບົດຮຽນທີ່ພະເຍຊູຕ້ອງການຈະສອນ. ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງເລົ່າເລື່ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ລືມພະເຈົ້າ. ລູກຢາກຟັງເບິ່ງບໍ?—

ຊາຍຄົນນີ້ຮັ່ງມີຫຼາຍ. ລາວມີດິນແລະສາງຫຼາຍແຫ່ງ. ພືດຜົນທີ່ລາວປູກງອກງາມດີຫຼາຍ ຈົນສາງຂອງລາວບໍ່ມີບ່ອນພໍທີ່ຈະມ້ຽນພືດຜົນທັງໝົດນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວກຳລັງຈະເຮັດແນວໃດ? ລາວເວົ້າກັບຕົນເອງວ່າ: ‘ເຮົາຈະມ້າງສາງທັງຫຼາຍຂອງເຮົາແລະຈະປຸກສາງໃໝ່ທີ່ໃຫຍ່ກວ່າ ແລະເຮົາຈະໂຮມພືດຜົນແລະເຂົ້າຂອງທັງຫຼາຍຂອງເຮົາໄວ້ໃນສາງໃໝ່ເຫຼົ່ານັ້ນ.’

ຊາຍເສດຖີຜູ້ນັ້ນຄິດວ່າການເຮັດເຊັ່ນນີ້ເປັນການສະຫຼາດ. ລາວຄິດວ່າຕົນສະຫຼາດຫຼາຍທີ່ສະສົມສິ່ງຂອງຫຼາຍຢ່າງໄວ້. ລາວບອກກັບຕົນເອງວ່າ: ‘ຂ້ອຍມີເຂົ້າຂອງດີຫຼາຍຢ່າງໂຮມໄວ້. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢູ່ໄດ້ອີກຫຼາຍປີ. ຕອນນີ້ຂ້ອຍຈະສະບາຍ ຈະກິນ ຈະດື່ມແລະຊົມຊື່ນຍິນດີ.’ ແຕ່ຄວາມຄິດຂອງຊາຍເສດຖີຜູ້ນີ້ມີສິ່ງທີ່ຜິດພາດ. ລູກຮູ້ບໍວ່າສິ່ງນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?— ລາວກຳລັງຄິດເຖິງຕົວເອງແລະຄວາມສະຫນຸກສະໜານຂອງຕົນເທົ່ານັ້ນ. ລາວລືມພະເຈົ້າ.

A rich man looks at his new storehouses — ຊາຍເສດຖີຄົນນີ້ກຳລັງຄິດເຖິງເລື່ອງອັນໃດ?

ດັ່ງນັ້ນ ພະເຈົ້າຈຶ່ງເວົ້າກັບເສດຖີຜູ້ນີ້. ພະອົງກ່າວວ່າ: ‘ເຈົ້າຄົນໂງ່. ເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍໃນຄືນນີ້. ແລ້ວໃຜຈະໄດ້ສິ່ງຂອງຕ່າງໆທີ່ເຈົ້າສະສົມໄວ້ເດ?’ ຊາຍເສດຖີຈະໃຊ້ສິ່ງຂອງຕ່າງໆເຫຼົ່ານັ້ນຕອນທີ່ລາວຕາຍໄປແລ້ວໄດ້ບໍ?— ບໍ່ໄດ້ ຄົນອື່ນຈະເອົາຂອງເຫຼົ່ານັ້ນໄປ. ພະເຍຊູກ່າວວ່າ: “ຜູ້ທີ່ໂຮມໄວ້ເຂົ້າຂອງສຳລັບຕົວເອງ ແລະບໍ່ເປັນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າກໍເປັນຢ່າງນັ້ນ.”—ລືກາ 12:13-21.

ລູກບໍ່ຢາກເປັນຄືເສດຖີຄົນນັ້ນແມ່ນບໍ?— ເປົ້າໝາຍສຳຄັນໃນຊີວິດຂອງລາວແມ່ນການໄດ້ສິ່ງຕ່າງໆຝ່າຍວັດຖຸ. ສິ່ງນັ້ນແມ່ນຜິດພາດ. ລາວຢາກໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນຢູ່ເລື້ອຍໆ. ແຕ່ລາວບໍ່ “ມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າ.”

ຫຼາຍຄົນເປັນແບບດຽວກັບຊາຍເສດຖີຄົນນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ແຕ່ສິ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍຢ່າງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ລູກມີຂອງຫຼິ້ນແມ່ນບໍ?— ລູກມີຂອງຫຼິ້ນແນວໃດແດ່? ບອກພໍ່ (ແມ່) ດູ.— ຈະເປັນແນວໃດຖ້າຫມູ່ຂອງລູກມີໝາກບານ ຫຼືຕຸກກະຕາ ຫຼືວ່າຂອງຫຼິ້ນແນວອື່ນທີ່ລູກບໍ່ມີເດ? ຖືກບໍທີ່ລູກພະຍາຍາມແອ່ວພໍ່ແມ່ໃຫ້ຊື້ຂອງຫຼິ້ນນັ້ນໃຫ້ລູກ?—

ມີບາງເທື່ອຂອງຫຼິ້ນອາດເບິ່ງຄືສຳຄັນຫຼາຍ. ຄັນຜ່ານໄປໄດ້ຈັກໄລຍະໜຶ່ງຂອງຫຼິ້ນນັ້ນຈະເປັນແນວໃດ?— ມັນຈະເກົ່າ. ມັນອາດຈະແຕກ ແລ້ວລູກກໍເລີຍບໍ່ຢາກໄດ້ມັນອີກ. ແທ້ຈິງແລ້ວ ລູກມີສິ່ງທີ່ມີຄ່າຍິ່ງກວ່າຂອງຫຼິ້ນອີກ. ລູກຮູ້ບໍວ່າສິ່ງນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?—

A boy plays with his toys — ລູກມີສິ່ງໃດທີ່ມີຄ່າຍິ່ງກວ່າຂອງຫຼິ້ນ?

ຊີວິດຂອງລູກນັ້ນແຫຼະ. ຊີວິດຂອງລູກສຳຄັນຫຼາຍເພາະຫາກບໍ່ມີຊີວິດ ລູກເຮັດຫຍັງກໍບໍ່ໄດ້. ແຕ່ຊີວິດຂອງລູກຂຶ້ນຢູ່ກັບການເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າພໍໃຈແມ່ນບໍ?— ດັ່ງນັ້ນ ຢ່າໃຫ້ເຮົາເປັນຄືຊາຍເສດຖີຜູ້ໂງ່ຈ້າເຊິ່ງລືມພະເຈົ້າ.

ບໍ່ແມ່ນແຕ່ເດັກນ້ອຍເທົ່ານັ້ນທີ່ອາດຈະເຮັດສິ່ງທີ່ໂງ່ຄືກັບເສດຖີຄົນນັ້ນ. ຜູ້ໃຫຍ່ຫຼາຍຄົນກໍເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນ. ບາງຄົນຢາກໄດ້ຫຼາຍກວ່າທີ່ລາວມີຢູ່ສະເໝີ. ເຂົາເຈົ້າອາດຈະມີອາຫານກິນເປັນປະຈຳ ມີເສື້ອຜ້ານຸ່ງຫົ່ມແລະມີທີ່ຢູ່ອາໄສ. ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ. ເຂົາເຈົ້າຢາກໄດ້ເສື້ອຜ້າຫຼາຍໆໂຕ. ຢາກໄດ້ເຮືອນຫຼັງໃຫຍ່ກວ່າເກົ່າ. ສິ່ງຂອງເຫຼົ່ານີ້ຕ້ອງໃຊ້ເງິນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຕ້ອງເຮັດວຽກໜັກເພື່ອຈະໄດ້ເງິນຫຼາຍ. ແລະເຂົາເຈົ້າແຮ່ງໄດ້ເງິນຫຼາຍຂຶ້ນສ່ຳໃດ ເຂົາເຈົ້າກໍແຮ່ງຢາກໄດ້ຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ.

ຜູ້ໃຫຍ່ບາງຄົນຫຍຸ້ງຢູ່ກັບການພະຍາຍາມຫາເງິນຫຼາຍຈົນບໍ່ມີເວລາຢູ່ກັບຄອບຄົວ. ແລະເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ມີເວລາສຳລັບພະເຈົ້າ. ເງິນຈະຊ່ອຍຮັກສາຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ບໍ?— ບໍ່ໄດ້. ເຂົາເຈົ້າຈະໃຊ້ເງິນນັ້ນເມື່ອເຂົາເຈົ້າຕາຍໄປໄດ້ບໍ?— ບໍ່ໄດ້. ເພາະວ່າຄົນຕາຍແລ້ວເຮັດຫຍັງກໍບໍ່ໄດ້.—ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 9:5, 10.

ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າການມີເງິນຜິດບໍ?— ບໍ່ຜິດດອກ. ເຮົາໃຊ້ເງິນຊື້ອາຫານແລະເສື້ອຜ້າໄດ້. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ ເງິນເປັນສິ່ງປ້ອງກັນ. (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 7:12) ແຕ່ຖ້າເຮົາຮັກເງິນ ເຮົາກໍຈະປະສົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ. ເຮົາຈະເປັນຄືຊາຍເສດຖີໂງ່ທີ່ສະສົມຊັບສົມບັດເພື່ອຕົວເອງແລະບໍ່ມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າ.

ການເປັນຄົນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?— ໝາຍຄວາມວ່າໃຫ້ພະເຈົ້າມາເປັນອັນດັບທີໜຶ່ງໃນຊີວິດຂອງເຮົາ. ບາງຄົນເວົ້າວ່າເຂົາເຈົ້າເຊື່ອພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າມີແຕ່ຄວາມເຊື່ອກໍພໍແລ້ວ. ແຕ່ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າແທ້ໆບໍ?— ບໍ່ ເຂົາເຈົ້າກໍຄືກັບຄົນມັ່ງມີຄົນນັ້ນທີ່ລືມພະເຈົ້າ.

ພະເຍຊູບໍ່ເຄີຍລືມພໍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ. ພະອົງບໍ່ພະຍາຍາມຫາເງິນໃຫ້ໄດ້ຫຼາຍໆ ແລະພະອົງກໍບໍ່ມີຊັບສົມບັດຝ່າຍວັດຖຸຫຼາຍ. ພະເຍຊູຮູ້ວ່າອັນໃດເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຢ່າງແທ້ຈິງໃນຊີວິດ. ລູກຮູ້ບໍວ່າສິ່ງນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?— ແມ່ນການເປັນຄົນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າ.

A girl reads the Bible, preaches to another girl, attends a meeting with her family, and prays — ເດັກນ້ອຍຄົນນີ້ກຳລັງເຮັດຫຍັງຢູ່ເຊິ່ງເປັນສິ່ງສຳຄັນແທ້ໆ?

ບອກພໍ່ (ແມ່) ເບິ່ງດູວ່າເຮົາຈະເປັນຄົນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?— ເຮົາຈະເປັນຄົນມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າໄດ້ໂດຍການເຮັດສິ່ງທີ່ພະອົງພໍໃຈ. ພະເຍຊູກ່າວວ່າ: “ເຮົາກະທຳການທີ່ເປັນຊອບໃຈແກ່ພະເຈົ້າຢູ່ເລື້ອຍ.” (ໂຢຮັນ 8:29) ພະເຈົ້າພໍໃຈເມື່ອເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ພະອົງຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາເຮັດ. ຕອນນີ້ບອກພໍ່ (ແມ່) ເບິ່ງວ່າລູກຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອໃຫ້ພະເຈົ້າຍິນດີ?— ແມ່ນແລ້ວ ລູກອ່ານຄຳພີໄບເບິນໄດ້ ໄປປະຊຸມຄລິດສະຕຽນ ອະທິດຖານເຖິງພະເຈົ້າ ແລະຊ່ອຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮຽນຮູ້ເລື່ອງຂອງພະອົງ. ສິ່ງຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ສຸດແທ້ໆໃນຊີວິດ.

ເນື່ອງຈາກພະເຍຊູມີຄວາມມັ່ງມີໃນພະເຈົ້າ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເບິ່ງແຍງພະເຍຊູ. ພະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປເປັນລາງວັນແກ່ພະເຍຊູ. ຖ້າເຮົາເປັນຄືກັບພະເຍຊູ ພະເຢໂຫວາກໍຈະຮັກເຮົາແລະເບິ່ງແຍງເຮົາຄືກັນ. ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາເປັນຄືພະເຍຊູແລະຢ່າເປັນຄືຊາຍເສດຖີທີ່ລືມພະເຈົ້າ.

ນີ້ແມ່ນຂໍ້ຄຳພີທີ່ສະແດງເຖິງວິທີທີ່ເຮົາຄວນມີທັດສະນະທີ່ຖືກຕ້ອງຕໍ່ສິ່ງຝ່າຍວັດຖຸ ພະທຳສຸພາສິດ 23:4; 28:20; 1 ຕີໂມເຕ 6:6-10; ແລະເຫບເລີ 13:5.