-
ຂ້ອຍຈະເຮັດແນວໃດໃຫ້ເຊົາໂສກເສົ້າ?ຄຳຖາມທີ່ໜຸ່ມສາວຖາມ—ຄຳຕອບທີ່ໃຊ້ໄດ້ຜົນ ເຫຼັ້ມທີ 1
-
-
ບົດທີ 13
ຂ້ອຍຈະເຮັດແນວໃດໃຫ້ເຊົາໂສກເສົ້າ?
“ເມື່ອຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງມີເລື່ອງອຸກໃຈ ຂ້ອຍຈະຊ່ວຍແກ້ບັນຫາແລະປອບໃຈເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ດີຂຶ້ນ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ບໍ່ມີໃຜຮູ້ກໍຄືເມື່ອຂ້ອຍເມືອເຮືອນຂ້ອຍເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງແລ້ວກໍຮ້ອງໄຫ້.”—ນາງ ເຄລີ.
“ເມື່ອຂ້ອຍຮູ້ສຶກໂສກເສົ້າ ຂ້ອຍຈະແຍກຕົວໄປຢູ່ຄົນດຽວ. ຖ້າມີໃຜຊວນຂ້ອຍໄປບ່ອນໃດບ່ອນໜຶ່ງ ຂ້ອຍກໍຈະຫາຂໍ້ອ້າງທີ່ຈະບໍ່ໄປ. ຂ້ອຍປິດບັງຄວາມຮູ້ສຶກໄດ້ດີຈົນຄອບຄົວບໍ່ຮູ້. ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍຄິດວ່າຂ້ອຍສະບາຍດີ.”—ທ້າວ ຣິກ.
ເຈົ້າເຄີຍມີຄວາມຮູ້ສຶກຄ້າຍຄືເຄລີແລະຣິກບໍ? ຖ້າເປັນແນວນັ້ນກໍຢ່າຟ້າວສະຫລຸບວ່າມີບາງສິ່ງບາງຢ່າງຜິດປົກກະຕິກັບເຈົ້າ. ຄວາມຈິງກໍຄືທຸກຄົນໂສກເສົ້າເປັນບາງຄັ້ງຄາວ. ແມ່ນແຕ່ຊາຍຍິງຜູ້ທີ່ສັດຊື່ໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນກໍເຄີຍໂສກເສົ້າ.—1 ຊາເມືອນ 1:6-8; ຄຳເພງ 35:14.
ໃນບາງກໍລະນີເຈົ້າອາດຮູ້ສາເຫດທີ່ຕົນເອງໂສກເສົ້າ ແຕ່ບາງຄັ້ງກໍບໍ່ຮູ້. ນາງແອນນາອາຍຸ 19 ປີເວົ້າວ່າ: “ບໍ່ແມ່ນວ່າເຈົ້າປະເຊີນກັບເລື່ອງທີ່ໂຫດຮ້າຍແລ້ວຈຶ່ງຈະຮູ້ສຶກໂສກເສົ້າ. ຄວາມຮູ້ສຶກໂສກເສົ້າອາດເກີດຂຶ້ນເວລາໃດກໍໄດ້ ເຖິງແມ່ນວ່າຊີວິດຈະບໍ່ມີບັນຫາກໍຕາມ. ມັນເປັນເລື່ອງແປກ ແຕ່ມັນກໍເກີດຂຶ້ນ!”
ບໍ່ວ່າຈະຍ້ອນສາເຫດໃດກໍຕາມ ຫຼືເມື່ອເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີສາເຫດ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດເມື່ອຄວາມໂສກເສົ້າຄອບງຳເຈົ້າໄວ້? ໃຫ້ລອງເຮັດສິ່ງຕໍ່ໄປນີ້.
1. ໃຫ້ລະບາຍອອກມາ. ໃນທ່າມກາງຄວາມສົນລະວົນຂອງຕົນ ທ່ານໂຢບເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະປາກດ້ວຍຄວາມຂົມໃຈ.”—ໂຢບ 10:1.
ນາງ ເຄລີ “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈຫຼາຍຈົນບໍ່ເປັນຕາໜ້າເຊື່ອຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ເວົ້າລົມກັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ. ໃນທີ່ສຸດກໍມີຄົນຮູ້ວ່າຂ້ອຍປະສົບກັບບັນຫາຫຍັງແດ່. ເຂົາເຈົ້າສາມາດຢ່ອນເຊືອກລົງໄປໃນຂຸມເລິກແຫ່ງຄວາມໂສກເສົ້າ ແລະດຶງເອົາຂ້ອຍຂຶ້ນມາໄດ້ຢ່າງປອດໄພ!”
ຄຳແນະນຳ ທາງລຸ່ມນີ້ຂໍໃຫ້ຂຽນຊື່ໝູ່ຜູ້ໜຶ່ງທີ່ເຈົ້າຈະລະບາຍຄວາມໃນໃຈເມື່ອເຈົ້າຈົມຢູ່ໃນຄວາມໂສກເສົ້າ.
․․․․․
2. ໃຫ້ຂຽນໄວ້. ເມື່ອຄວາມໂສກເສົ້າຄອບງຳທັດສະນະຂອງເຈົ້າໃນເລື່ອງຊີວິດ ເຈົ້າອາດຢາກຖ່າຍທອດຄວາມຮູ້ສຶກນຶກຄິດລົງໃສ່ເຈ້ຍ. ໃນຄຳເພງທີ່ຂຽນຂຶ້ນໂດຍການດົນໃຈ ບາງຄັ້ງທ່ານດາວິດກໍສະແດງຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈຢ່າງຫຼາຍອອກມາ. (ຄຳເພງ 6:6) ການຂຽນກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ສຶກດັ່ງກ່າວອາດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ “ຖືຮັກສາຄຳເຕືອນສະຕິອັນດີກັບຄວາມຄຶດຕຶກຕອງໄວ້.”—ສຸພາສິດ 3:21.
ນາງເຮເຕີເວົ້າວ່າ: “ການຂຽນຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຈັດຄວາມຄິດທີ່ຫຍຸ້ງຈາກການໂສກເສົ້າໃຫ້ເປັນລະບຽບ. ເມື່ອສາມາດລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກແລະໄຈ້ແຍກສາເຫດ ຄວາມໂສກເສົ້າກໍອາດບໍ່ຮຸນແຮງຫຼາຍ.”
ຄຳແນະນຳ ໃຫ້ໃຊ້ຕາຕະລາງໃນໜ້າ 93 ເພື່ອຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີຂໍ້ຄິດເຫັນທີ່ດີກວ່າເພື່ອເອົາຊະນະຄວາມໂສກເສົ້າ. ສິ່ງນີ້ຈະຊ່ວຍບັນເທົາຄວາມໂສກເສົ້າໄດ້.
3. ໃຫ້ອະທິດຖານ. ຄຳພີໄບເບິນກ່າວວ່າຖ້າເຮົາອະທິດຖານກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ເຮົາກັງວົນ “ຄວາມສຸກສຳລານແຫ່ງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈໄດ້ກໍຈະຮັກສາໃຈແລະຄວາມຄຶດທັງຫຼາຍຂອງພວກທ່ານໄວ້.”—ຟີລິບ 4:6, 7.
ນາງເອດສະເທີເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍພະຍາຍາມຄຶດໃຫ້ອອກວ່າເປັນຫຍັງຈຶ່ງໂສກເສົ້າຫຼາຍ ແຕ່ກໍຄິດບໍ່ອອກ. ຂ້ອຍອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈ. ຂ້ອຍເບື່ອໜ່າຍທີ່ຕ້ອງໂສກເສົ້າເມື່ອບໍ່ມີເຫດຜົນທີ່ຕ້ອງໂສກເສົ້າ. ໃນທີ່ສຸດຂ້ອຍກໍເຊົາໂສກເສົ້າ. ຢ່າປະເມີນຄ່າຂອງການອະທິດຖານຕ່ຳເກີນໄປ!”
ຄຳແນະນຳ ໃຫ້ໃຊ້ຄຳເພງ 139:23, 24 ເພື່ອເປັນແບບຢ່າງສຳລັບຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກໃນໃຈຂອງເຈົ້າ ແລະຂໍພະອົງໃຫ້ຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສາເຫດຂອງຄວາມໂສກເສົ້າ.
ນອກຈາກຄຳແນະນຳທີ່ຢູ່ຂ້າງເທິງນັ້ນແລ້ວ ເຈົ້າມີຄຳພີໄບເບິນເຄື່ອງມືທີ່ມີຄ່າເຊິ່ງເປັນພະຄຳຂອງພະເຈົ້າ. ຈົ່ງບັນຈຸຈິດໃຈໃຫ້ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຄິດທີ່ເສີມສ້າງຈາກບັນທຶກໃນຄຳພີໄບເບິນເຊິ່ງຈະສົ່ງຜົນໃນແງ່ບວກຕໍ່ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຈົ້າ. (ຄຳເພງ 1:1-3) ເຈົ້າຈະພົບຄຳແນະນຳສຳລັບການອ່ານຄຳພີໄບເບິນທີ່ເສີມສ້າງໄດ້ໂດຍການພິຈາລະນາພາກສ່ວນ “ບຸກຄົນທີ່ເປັນແບບຢ່າງ” ຈາກປຶ້ມຄຳຖາມທີ່ໜຸ່ມສາວຖາມ—ຄຳຕອບທີ່ໃຊ້ໄດ້ຜົນ. ໃນໜ້າ 227 ຂອງເຫຼັ້ມທີ 2 ເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນວິທີທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລຈັດການກັບຄວາມຮູ້ສຶກໃນແງ່ລົບໄດ້ຢ່າງປະສົບຜົນສຳເລັດເຊິ່ງບາງຄັ້ງລາວຮູ້ສຶກຍ້ອນຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງຕົວເອງ.
ເມື່ອຄວາມໂສກເສົ້າບໍ່ຫ່າງຫາຍໄປ
ທ້າວຣາຍອັນບອກວ່າ: “ໃນບາງມື້ຕອນເຊົ້າຂ້ອຍຮູ້ສຶກຢາກນອນຢູ່ເທິງຕຽງຕໍ່ໄປເພື່ອຈະບໍ່ຕ້ອງລຸກຂຶ້ນມາປະເຊີນກັບມື້ທີ່ໄຮ້ຈຸດມຸ່ງໝາຍອີກມື້ໜຶ່ງ.” ຣາຍອັນເປັນພະຍາດຊຶມເສົ້າ ແລະບໍ່ໄດ້ມີແຕ່ລາວຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ເປັນພະຍາດນີ້. ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າໄວຮຸ່ນປະມານ 1 ໃນ 4 ມີພາວະຊຶມເສົ້າບາງຊະນິດກ່ອນຮອດໄວເປັນຜູ້ໃຫຍ່.
ເຈົ້າຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າເຈົ້າເປັນພະຍາດຊຶມເສົ້າຫຼືບໍ? ອາການທີ່ປາກົດໃຫ້ເຫັນໄດ້ບາງຢ່າງຄືພຶດຕິກຳແລະອາລົມປັ່ນປ່ວນຢ່າງຮຸນແຮງ ມັກແຍກຕົວໄປຢູ່ຄົນດຽວ ເກືອບບໍ່ຢາກເຮັດຫຍັງເລີຍ ນິດໄສການກິນແລະການນອນຫຼັບປ່ຽນແປງຫຼາຍ ແລະຮູ້ສຶກໄຮ້ຄ່າຫຼືຮູ້ສຶກຜິດຢ່າງຮຸນແຮງ.
ແນ່ນອນວ່າເກືອບໝົດທຸກຄົນມີອາການທີ່ກ່າວມາບາງຢ່າງເປັນບາງຄັ້ງຄາວ. ແຕ່ຖ້າອາການເຫຼົ່ານີ້ຍືດເຍື້ອຍາວນານຫຼາຍກວ່າສອງສາມອາທິດ ເຈົ້າຄວນຈະປຶກສາພໍ່ແມ່ເລື່ອງການໄປຫາທ່ານໝໍ. ທ່ານໝໍອາດຊ່ວຍວິເຄາະໄດ້ວ່າຄວາມໂສກເສົ້າຂອງເຈົ້າເກີດມາຈາກພະຍາດຊຶມເສົ້າຫຼືບໍ່.a
ຖ້າເຈົ້າເປັນພະຍາດຊຶມເສົ້າ ກໍບໍ່ມີຫຍັງທີ່ຕ້ອງອາຍ. ຖ້າໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວ ຫຼາຍຄົນກໍຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ ຫຼືອາດຮູ້ສຶກດີແບບທີ່ບໍ່ເຄີຍຮູ້ສຶກມາກ່ອນເປັນເວລາດົນນານແລ້ວ! ບໍ່ວ່າຄວາມໂສກເສົ້າຂອງເຈົ້າຈະເກີດຈາກພະຍາດຊຶມເສົ້າຫຼືບໍ່ກໍຕາມ ຂໍໃຫ້ຈື່ຖ້ອຍຄຳໃນຄຳເພງ 34:18 ທີ່ວ່າ: “ພະເຢໂຫວາສະຖິດຢູ່ໃກ້ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈຂາດ ແລະພະອົງຊ່ອຍຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ເສຍໃຈແລ້ວ.”
ຈະວ່າແນວໃດຖ້າຄວາມໂສກເສົ້າມີຢ່າງເຫຼືອລົ້ນຈົນຄຶດທີ່ຈະຂ້າຕົວຕາຍ?
[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ]
a ເມື່ອຄວາມໂສກເສົ້າຍືດເຍື້ອຍາວນານ ໄວຮຸ່ນບາງຄົນຄຶດຂ້າຕົວຕາຍ. ຖ້າເຈົ້າເຄີຍຄິດແບບນີ້ ໃຫ້ເວົ້າລົມກັບຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ໂດຍບໍ່ຊັກຊ້າ.—ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມຂໍໃຫ້ເບິ່ງບົດທີ 14 ຂອງປຶ້ມຫົວນີ້.
ຂໍ້ພະຄຳພີຫຼັກ
“ພະເຢໂຫວາສະຖິດຢູ່ໃກ້ຄົນທັງຫຼາຍທີ່ມີໃຈຂາດ ແລະພະອົງຊ່ອຍຄົນທັງຫຼາຍທີ່ໄດ້ເສຍໃຈແລ້ວ.”—ຄຳເພງ 34:18.
ຄຳແນະນຳ
ໃຫ້ພັນລະນາເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົນເອງເມື່ອໂສກເສົ້າແລະສິ່ງທີ່ເຈົ້າຄິດວ່າເປັນສາເຫດຂອງຄວາມໂສກເສົ້າ. ໜຶ່ງເດືອນຕໍ່ມາ ໃຫ້ອ່ານສິ່ງທີ່ໄດ້ຂຽນ. ຄວາມຮູ້ສຶກຕ່າງໆຕໍ່ກັບເລື່ອງນັ້ນໄດ້ປ່ຽນໄປບໍ? ຖ້າປ່ຽນ ໃຫ້ຂຽນສິ່ງທີ່ໄດ້ຊ່ວຍເຈົ້າ.
ເຈົ້າຮູ້ບໍ . . .?
ເປັນເລື່ອງທຳມະດາທີ່ຈະຮ້ອງໄຫ້ເຖິງແມ່ນວ່າເຈົ້າເປັນຜູ້ຊາຍ. ໃນໄລຍະໜຶ່ງຂອງຊີວິດ ກະສັດດາວິດຍອມຮັບວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ໝົດຄືນນ້ຳຕາໄຫຼລົງໃຫ້ຕຽງປຽກ ຂ້ານ້ອຍຮົດບ່ອນນອນເອງດ້ວຍນ້ຳຕາ.”—ຄຳເພງ 6:6.
ແຜນພາກປະຕິບັດ!
ເພື່ອຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ອາລົມດີຂຶ້ນ ຂ້ອຍສາມາດເຮັດກິດຈະກຳຕ່າງໆຕໍ່ໄປນີ້ ․․․․․
ການຄົບຫາກັບໝູ່ເພື່ອນຕໍ່ໄປນີ້ຈະຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຜ່ອນຄາຍຄວາມໂສກເສົ້າ ․․․․․
ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກຖາມພໍ່ (ແມ່) ກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ແມ່ນ ․․․․․
ເຈົ້າຄິດວ່າແນວໃດ?
• ການຮ້ອງໄຫ້ມີຜົນປະໂຫຍດບໍ?
• ເປັນຫຍັງການຢູ່ກັບຄົນອື່ນຈຶ່ງຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮັບມືກັບຄວາມໂສກເສົ້າໄດ້?
[ຈຸດເດັ່ນໜ້າ 96]
“ເມື່ອຂ້ອຍໂສກເສົ້າ ຂ້ອຍຕ້ອງຫຼີກລ່ຽງການແຍກຕົວໄປຢູ່ຕ່າງຫາກ. ແມ່ນຢູ່ວ່າຂ້ອຍອາດຕ້ອງຢູ່ຄົນດຽວແດ່ເພື່ອຄຶດຕຶກຕອງແລະເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຕົວເອງ ແລະອາດຈະຮ້ອງໄຫ້. ແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຂ້ອຍຮູ້ວ່າຕ້ອງຢູ່ກັບຄົນອື່ນເພື່ອລືມເລື່ອງໃດກໍຕາມທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໂສກເສົ້າ.”—ນາງ ຄລິດສະຕີນ
[ຕາຕະລາງ/ຮູບພາບໜ້າ 93]
ແບບສອບຖາມ
ເພື່ອບັນເທົາຄວາມໂສກເສົ້າຂອງເຈົ້າ
ຂໍໃຫ້ຕື່ມໃສ່ຕາຕະລາງ
ເຫດການ
ອາຈານຄົນໜຶ່ງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີຄ່າ
ການຕອບສະໜອງທີ່ບໍ່ຄັກ
ຂ້ອຍໝົດຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຫ້ອງຮຽນນັ້ນ
ການຕອບສະໜອງທີ່ດີກວ່າ
ຄຳແນະນຳ ຂໍໃຫ້ເບິ່ງບົດທີ 20 ຂອງປຶ້ມຫົວນີ້
ເຫດການ
ໝູ່ຄົນໜຶ່ງຫຼົບໜ້າຂ້ອຍ
ການຕອບສະໜອງທີ່ບໍ່ຄັກ
ແຜ່ຂ່າວລືທີ່ບໍ່ດີກ່ຽວກັບຄົນຜູ້ນັ້ນ
ການຕອບສະໜອງທີ່ດີກວ່າ
ຄຳແນະນຳ ຂໍໃຫ້ເບິ່ງນັ້ນບົດທີ 10 ຂອງເຫຼັ້ມທີ 2
ເຫດການ
ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍປະຮ້າງກັນ
ການຕອບສະໜອງທີ່ບໍ່ຄັກ
ເຊື່ອງຄວາມແຄ້ນໃຈຕໍ່ກັບພໍ່ (ແມ່) ຫຼືທັງສອງ
ການຕອບສະໜອງທີ່ດີກວ່າ
ຄຳແນະນຳ ຂໍໃຫ້ເບິ່ງບົດທີ 4 ຂອງປຶ້ມຫົວນີ້
ເຫດການ
․․․․․
ການຕອບສະໜອງທີ່ບໍ່ຄັກ
․․․․․
ການຕອບສະໜອງທີ່ດີກວ່າ
․․․․․
ເຫດການ
․․․․․
ການຕອບສະໜອງທີ່ບໍ່ຄັກ
․․․․․
ການຕອບສະໜອງທີ່ດີກວ່າ
․․․․․
[ຮູບພາບໜ້າ 95]
ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແລະຄວາມບາກບັ່ນພະຍາຍາມ ເຈົ້າສາມາດຂຶ້ນມາຈາກຂຸມເລິກແຫ່ງຄວາມໂສກເສົ້າ
-
-
ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ຂ້າຕົວຕາຍໃຫ້ມັນແລ້ວໄປເລີຍ?ຄຳຖາມທີ່ໜຸ່ມສາວຖາມ—ຄຳຕອບທີ່ໃຊ້ໄດ້ຜົນ ເຫຼັ້ມທີ 1
-
-
ບົດທີ 14
ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ຂ້າຕົວຕາຍໃຫ້ມັນແລ້ວໄປເລີຍ?
“ຄວາມຕາຍດີກວ່າຊີວິດແກ່ຂ້ານ້ອຍ.” ໃຜເວົ້າຖ້ອຍຄຳເຫຼົ່ານີ້? ເປັນຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າບໍ? ເປັນຄົນທີ່ປະຖິ້ມພະເຈົ້າບໍ? ເປັນຄົນທີ່ພະເຈົ້າປະຖິ້ມບໍ? ບໍ່ແມ່ນຈັກຢ່າງ. ຄົນທີ່ເວົ້າແມ່ນທ່ານໂຢນາຜູ້ເຫຼື້ອມໃສໃນພະເຈົ້າແຕ່ມີຄວາມກັງວົນຢ່າງໜັກໜ່ວງ.—ໂຢນາ 4:3.
ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ບອກວ່າໂຢນາກຳລັງຈະຂ້າຕົວຕາຍ. ແນວໃດກໍຕາມ ຄຳອ້ອນວອນຢ່າງສິ້ນຫວັງຂອງລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມຈິງທີ່ສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງ ນັ້ນຄືແມ່ນແຕ່ຜູ້ທີ່ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າກໍສາມາດໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກຄວາມຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈໄດ້ໃນບາງໂອກາດ.—ຄຳເພງ 34:19.
ໜຸ່ມສາວບາງຄົນຮູ້ສຶກສິ້ນຫວັງຫຼາຍຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຈະມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປເພື່ອຫຍັງ. ເຂົາເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກຄືກັບນາງລໍຣາອາຍຸ 16 ປີທີ່ບອກວ່າ: “ເປັນເວລາຫຼາຍປີທີ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຊຶມເສົ້າເລື້ອຍໆ. ຂ້ອຍຄິດເຖິງການຂ້າຕົວຕາຍເລື້ອຍໆ.” ຖ້າເຈົ້າຮູ້ຈັກກັບຄົນທີ່ເຄີຍບອກວ່າຢາກຂ້າຕົວຕາຍ ຫຼືຖ້າເຈົ້າເອງເຄີຍຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາຢ່າງລະອຽດເຖິງສາເຫດທີ່ອາດເກີດຄວາມຄິດດັ່ງກ່າວຂຶ້ນໄດ້.
ເບື້ອງຫຼັງຄວາມສິ້ນຫວັງ
ເປັນຫຍັງບາງຄົນຈຶ່ງຄິດຂ້າຕົວຕາຍ? ອາດມີຫຼາຍປັດໄຈກ່ຽວຂ້ອງ. ປັດໄຈທຳອິດ ພວກເຮົາມີຊີວິດຢູ່ທ່າມກາງ “ວິກິດການເຊິ່ງຍາກຈະຮັບມືໄດ້” ແລະໜຸ່ມສາວຫຼາຍຄົນຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມກົດດັນໃນຊີວິດທີ່ຮຸນແຮງຫຼາຍ. (2 ຕີໂມເຕ 3:1, ລ.ມ.) ນອກຈາກນັ້ນ ຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງມະນຸດອາດເປັນສາເຫດໃຫ້ບາງຄົນໝົກມຸ້ນກັບຄວາມຄິດໃນແງ່ລົບກ່ຽວກັບຕົວເອງແລະສະພາບການຕ່າງໆທີ່ຢູ່ອ້ອມຕົວ. (ໂລມ 7:22-24) ບາງຄັ້ງອາດເປັນຍ້ອນເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງໂຫດຮ້າຍ. ໃນກໍລະນີອື່ນໆອາດເປັນຍ້ອນບັນຫາສຸຂະພາບ. ເປັນຕາໜ້າສັງເກດ ໃນປະເທດໜຶ່ງມີການກະປະມານວ່າມີຫຼາຍກວ່າ 90 ສ່ວນຮ້ອຍຂອງຜູ້ທີ່ຂ້າຕົວຕາຍມີຄວາມເຈັບປ່ວຍທາງຈິດບາງປະເພດ.a
ແນ່ນອນວ່າບໍ່ມີໃຜທີ່ບໍ່ຕ້ອງປະສົບກັບຄວາມຍາກລຳບາກເລີຍ. ທີ່ຈິງແລ້ວຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ສັບພະທຸກສິ່ງທີ່ນິລະມິດສ້າງແລ້ວກໍທອດຫຸ່ຍເປັນທຸກລຳບາກດ້ວຍກັນ.” (ໂລມ 8:22) ນັ້ນລວມເຖິງຄົນໜຸ່ມສາວນຳ. ທີ່ຈິງ ໜຸ່ມສາວສາມາດໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຫຼາຍຈາກເຫດການໂຫດຮ້າຍຕ່າງໆເຊັ່ນ
• ຄວາມຕາຍຂອງຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ໝູ່ ຫຼືສັດລ້ຽງ
• ຄວາມຂັດແຍ່ງໃນຄອບຄົວ
• ຄວາມຜິດຫວັງດ້ານການຮຽນ
• ຄວາມຜິດຫວັງໃນເລື່ອງຄວາມຮັກ
• ການຖືກທຳຮ້າຍ (ລວມທັງທາງຮ່າງກາຍຫຼືທາງເພດ)
ເປັນທີ່ຍອມຮັບວ່າ ບໍ່ຊ້າກໍໄວໜຸ່ມສາວເກືອບທຸກຄົນຕ້ອງປະເຊີນກັບສະພາບການຂ້າງເທິງນັ້ນຢ່າງໜຶ່ງຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນ. ເປັນຫຍັງບາງຄົນຈຶ່ງຮັບມືກັບສະຖານະການເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ດີກວ່າຄົນອື່ນ? ຜູ້ຊ່ຽວຊານບອກວ່າໜຸ່ມສາວທີ່ຄິດຈະຂ້າຕົວຕາຍເປັນຄົນທີ່ຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ມີໃຜຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໄດ້ແລະບໍ່ມີທາງແກ້ໃດໆເລີຍສຳລັບບັນຫາຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງກໍຄື ໜຸ່ມສາວເຫຼົ່ານີ້ເບິ່ງບໍ່ເຫັນທາງອອກໃດໆເລີຍ. ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະຕາຍ ເຂົາເຈົ້າພຽງແຕ່ຕ້ອງການຍຸດຕິຄວາມເຈັບປວດ.
ບໍ່ມີທາງອອກບໍ?
ເຈົ້າອາດຮູ້ຈັກຄົນໜຶ່ງທີ່ຢາກໃຫ້ຄວາມເຈັບປວດໜັກໝົດໄປຈົນເຖິງຂັ້ນທີ່ລາວຢາກຂ້າຕົວຕາຍ. ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່?
ຖ້າໝູ່ຫົດຫູ່ໃຈຈົນເຖິງຂັ້ນຢາກຕາຍ ຈົ່ງຊຸກຍູ້ລາວໃຫ້ສະແຫວງຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ບໍ່ວ່າລາວຈະຮູ້ສຶກແນວໃດກໍຕາມ ໃຫ້ບອກເລື່ອງນີ້ກັບຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ. ຢ່າກັງວົນວ່າມິດຕະພາບຈະຖືກທຳລາຍ. ໂດຍການແຈ້ງເລື່ອງດັ່ງກ່າວ ເຈົ້າອາດຊ່ວຍຊີວິດຂອງໝູ່ໄວ້ໄດ້!
ແຕ່ຈະວ່າແນວໃດຖ້າເຈົ້າເອງມີຄວາມຄິດທີ່ຈະຂ້າຕົວຕາຍ? ຢ່າເກັບຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ໄວ້ກັບຕົວເອງ. ໃຫ້ບອກກັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ—ພໍ່ (ແມ່) ໝູ່ ຫຼືໃຜກໍຕາມທີ່ຫ່ວງໃຍແລະຕັ້ງອົກຕັ້ງໃຈຮັບຟັງກ່ຽວກັບຄວາມກັງວົນຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ຕ້ອງສູນເສຍ ແຕ່ເຈົ້າຈະຊ່ວຍຕົວເອງໄດ້ຢ່າງແນ່ນອນໂດຍເປີດໃຈເວົ້າເຖິງບັນຫາ.b
ແນ່ນອນວ່າການເວົ້າລົມກ່ຽວກັບບັນຫາຂອງເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ບັນຫາໝົດໄປ. ແຕ່ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຄົນທີ່ເຈົ້າໄວ້ໃຈໄດ້ອາດເປັນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງການເພື່ອເບິ່ງບັນຫາອອກໃນທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ມັນອາດເຖິງຂັ້ນຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຊອກຫາທາງອອກທີ່ໄດ້ຜົນຈິງ.
ສະຖານະການປ່ຽນແປງ
ເມື່ອປະເຊີນກັບບັນຫາໜັກ ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ບໍ່ວ່າສະຖານະການອາດເບິ່ງຄືວ່າສິ້ນຫວັງສ່ຳໃດກໍຕາມ ເມື່ອເຖິງເວລາອັນສົມຄວນສະຖານະການຈະປ່ຽນແປງໄປ. ດາວິດຜູ້ຂຽນພະທຳຄຳເພງເຊິ່ງໄດ້ເຄີຍປະສົບຄວາມທຸກຍາກຫຼາຍຢ່າງກ່າວໃນຄຳອະທິດຖານເຖິງພະເຈົ້າວ່າ: “ພະອົງໄດ້ແກ້ຜ້າກະສອບຂອງຂ້ານ້ອຍແລະໄດ້ເອົາຄວາມຍິນດີໃຫ້ຄາດແອວຂ້ານ້ອຍ.”—ຄຳເພງ 30:11.
ແນ່ນອນ ດາວິດບໍ່ໄດ້ຄາດໝາຍວ່າຄວາມຍິນດີຈະຄົງຢູ່ຕະຫຼອດໄປ. ລາວຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງຕົນເອງວ່າບັນຫາຂອງຊີວິດຈະເຂົ້າມາແລ້ວກໍອອກໄປ. ເຈົ້າໄດ້ສັງເກດບໍວ່າມັນເປັນຈິງໃນເລື່ອງບັນຫາຂອງເຈົ້າ? ບັນຫາບາງຢ່າງອາດເບິ່ງຄືວ່າຫຼາຍເກີນກວ່າຈະຮັບໄດ້ ຢ່າງໜ້ອຍກໍໃນເວລານີ້. ແຕ່ຂໍໃຫ້ອົດທົນ. ເຫດການປ່ຽນໄປຢູ່ເລື້ອຍໆ ຫຼາຍຄັ້ງເປັນໄປໃນທາງທີ່ດີຂຶ້ນ. ໃນບາງກໍລະນີ ບັນຫາອາດຫລຸດໜ້ອຍລົງໃນແບບທີ່ບໍ່ໄດ້ຄາດຄິດ. ໃນກໍລະນີອື່ນໆ ເຈົ້າອາດພົບວິທີຮັບມືໄດ້ແບບທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຄິດມາກ່ອນ. ປະເດັນກໍຄື ບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ທໍ້ແທ້ຈະບໍ່ ເປັນແບບນັ້ນຕະຫຼອດໄປ.—2 ໂກລິນໂທ 4:17.
ຄຸນຄ່າຂອງຄຳອະທິດຖານ
ຮູບແບບການສື່ຄວາມທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຈົ້າມີຄືການອະທິດຖານ. ເຈົ້າສາມາດອະທິດຖານໄດ້ເຊັ່ນດຽວກັບດາວິດທີ່ວ່າ: “ໂອ້ພະເຈົ້າຂໍໂຜດລອງເບິ່ງຂ້ານ້ອຍແລະໂຜດຮູ້ຈັກໃຈຂ້ານ້ອຍ. ເຊີນລອງເບິ່ງຂ້ານ້ອຍແລະຮູ້ຈັກຄວາມຄຶດທັງຫຼາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ ແລະໂຜດກວດເບິ່ງມີທຳນຽມອັນຊົ່ວຮ້າຍໃນຂ້ານ້ອຍຫຼືບໍ່ ແລະເຊີນພາຂ້ານ້ອຍໄປໃນທາງອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ.”—ຄຳເພງ 139:23, 24.
ການອະທິດຖານບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ເປັນວິທີທີ່ເພິ່ງທາງໃຈເທົ່ານັ້ນ. ການອະທິດຖານເປັນການສົນທະນາແທ້ໆກັບພໍ່ຜູ້ທີ່ຢູ່ໃນຟ້າສະຫວັນ ເຊິ່ງຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາ “ຖອກໃຈອອກຕໍ່ໜ້າພະອົງ.” (ຄຳເພງ 62:8) ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາຄວາມຈິງພື້ນຖານຕໍ່ໄປນີ້ກ່ຽວກັບພະເຈົ້າ
• ພະອົງຮູ້ເປັນຢ່າງດີກ່ຽວກັບສະພາບການທີ່ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈ.—ຄຳເພງ 103:14.
• ພະອົງຮູ້ຈັກເຈົ້າດີກວ່າທີ່ເຈົ້າຮູ້ຈັກຕົວເອງ.—1 ໂຢຮັນ 3:20.
• “ພະອົງໃຝ່ໃຈທ່ານທັງຫຼາຍ.”—1 ເປໂຕ 5:7, ລ.ມ.
• ໃນໂລກໃໝ່ພະເຈົ້າຈະ “ເຊັດນ້ຳຕາທັງຫຼາຍ” ຈາກຕາຂອງເຈົ້າ.—ຄຳປາກົດ 21:4.
ຖ້າບັນຫາກ່ຽວຂ້ອງກັບສຸຂະພາບ!
ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາແລ້ວ ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຢາກຂ້າຕົວຕາຍຫຼາຍຄັ້ງມີສາເຫດມາຈາກຄວາມເຈັບປ່ວຍບາງຊະນິດ. ຖ້ານັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຈົ້າ ຢ່າອາຍທີ່ຈະຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ. ພະເຍຊູສຳນຶກວ່າຄົນປ່ວຍຕ້ອງການໝໍ. (ມັດທາຍ 9:12) ຂ່າວດີກໍຄືວ່າສະພາບເຈັບປ່ວຍຫຼາຍຢ່າງສາມາດປິ່ນປົວໄດ້. ການປິ່ນປົວອາດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນຫຼາຍ!c
ຄຳພີໄບເບິນມີຄຳສັນຍາທີ່ໃຫ້ການປອບໃຈຢ່າງແທ້ຈິງທີ່ວ່າໃນໂລກໃໝ່ຂອງພະເຈົ້າ “ຊາວຊົນຈະບໍ່ກ່າວວ່າ ‘ຂ້ອຍບໍ່ສຳບາຍ.’” (ເອຊາອີ 33:24) ພະເຈົ້າເວົ້າວ່າໃນເວລານັ້ນ “ເຂົາຈະບໍ່ຈື່ຟ້າກັບດິນເດີມແລະສິ່ງນັ້ນຈະບໍ່ຂຶ້ນໃນໃຈ.” (ເອຊາອີ 65:17) ໃນຂະນະນີ້ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າເຮັດດີທີ່ສຸດທີ່ຈະຮັບມືກັບຂໍ້ທ້າທາຍຕ່າງໆໃນຊີວິດ ໂດຍໝັ້ນໃຈວ່າເມື່ອເຖິງເວລາກຳນົດຂອງພະເຈົ້າ ຄວາມຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈຈະກາຍເປັນອະດີດ.—ຄຳປາກົດ 21:1-4.
ສາມາດອ່ານເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບຫົວເລື່ອງນີ້ໃນບົດທີ 9 ຂອງເຫຼັ້ມທີ 2
ພໍ່ແມ່ຢາກຮູ້ທຸກສິ່ງກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງເຈົ້າ ແມ່ນແຕ່ບາງສິ່ງທີ່ເຈົ້າອາດຢາກເກັບໄວ້ເປັນຄວາມລັບ. ເຈົ້າຈະຊະນະໃນການຕໍ່ສູ້ເພື່ອຄວາມເປັນສ່ວນຕົວໄດ້ບໍ?
[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ]
a ແນວໃດກໍຕາມ ເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ຈະຮູ້ວ່າໜຸ່ມສາວສ່ວນຫຼາຍທີ່ເຈັບປ່ວຍທາງຈິດບໍ່ໄດ້ຂ້າຕົວຕາຍ.
b ຄລິດສະຕຽນທີ່ຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈສາມາດຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອເພີ່ມອີກແຫຼ່ງໜຶ່ງ ນັ້ນຄືຜູ້ເຖົ້າແກ່ໃນປະຊາຄົມ.—ຢາໂກໂບ 5:14, 15.
ຂໍ້ພະຄຳພີຫຼັກ
“ຄວາມຕ້ອງການຢາກໄດ້ຂອງທ່ານທັງຫຼາຍທຸກສິ່ງ ທ່ານຈົ່ງໃຫ້ຊາບແກ່ພະເຈົ້າ . . . ແລະຄວາມສຸກສຳລານແຫ່ງພະເຈົ້າອັນເຫຼືອລົ້ນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈໄດ້ກໍຈະຮັກສາໃຈແລະຄວາມຄຶດທັງຫຼາຍຂອງພວກທ່ານໄວ້.”—ຟີລິບ 4:6, 7.
ຄຳແນະນຳ
ເມື່ອເຈົ້າຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈ ໃຫ້ໄປຍ່າງແບບໄວໆ. ການອອກໄປຂ້າງນອກແລະອອກກຳລັງກາຍສາມາດພາໃຫ້ສະຫງົບໃຈແລະຮູ້ສຶກດີ.
ເຈົ້າຮູ້ບໍ . . .?
ຜູ້ທີ່ຂ້າຕົວຕາຍບໍ່ໄດ້ທຳລາຍຊີວິດຂອງຕົນເອງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງລວມເຖິງຜູ້ທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່ເຊິ່ງຮັກລາວ.
ແຜນພາກປະຕິບັດ!
ຖ້າຮູ້ສຶກວ່າໄຮ້ຄ່າຫຼືບໍ່ເປັນທີ່ຮັກໄຄ່ ຂ້ອຍຈະລົມເປັນສ່ວນຕົວກັບ (ໃຫ້ຂຽນຊື່ຂອງຜູ້ທີ່ເຈົ້າສາມາດລົມເປັນສ່ວນຕົວນຳໄດ້) ․․․․․
ພະພອນຢ່າງໜຶ່ງໃນຊີວິດທີ່ຂ້ອຍສາມາດຄິດເຖິງແລະຮູ້ຄຸນຄ່າແມ່ນ ․․․․․
ສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກຖາມພໍ່ (ແມ່) ກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ແມ່ນ ․․․․․
ເຈົ້າຄິດວ່າແນວໃດ?
• ເຖິງແມ່ນວ່າບັນຫາຕ່າງໆທີ່ຮ້າຍແຮງມີຢູ່ພຽງຊົ່ວຄາວເທົ່ານັ້ນ. ການຫາເຫດຜົນຈາກຄວາມເປັນຈິງນັ້ນຊ່ວຍເຈົ້າແນວໃດ?
• ໂດຍວິທີໃດແດ່ທີ່ການຂ້າຕົວຕາຍສົ່ງບັນຫາຂອງຄົນນັ້ນຕໍ່ໃຫ້ກັບຄົນອື່ນອີກ?
[ຈຸດເດັ່ນໜ້າ 104]
“ຫຼາຍຄັ້ງ ຄວາມຮູ້ສຶກຫົດຫູ່ໃຈມີຫຼາຍເຫຼືອເກີນຈົນເຖິງຂັ້ນທີ່ຂ້ອຍຢາກຕາຍ ແຕ່ຕອນນີ້ຂ້ອຍສາມາດມີຊີວິດໄດ້ຕາມປົກກະຕິ ເປັນຍ້ອນຂ້ອຍໄດ້ອະທິດຖານຢ່າງບໍ່ລົດລະແລະໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວ.”—ນາງ ໄຣດີ
[ກອບໜ້າ 100]
ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກຈົມຢູ່ກັບຄວາມທຸກ
ແມ່ນແຕ່ຊາຍຍິງທີ່ສັດຊື່ບາງຄົນເຊິ່ງກ່າວໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ ບາງຄັ້ງຄາວກໍຮູ້ສຶກຈົມຢູ່ກັບຄວາມທຸກເນື່ອງຈາກຄວາມກັງວົນໃນຊີວິດ. ຂໍໃຫ້ພິຈາລະນາບາງຕົວຢ່າງ.
ເລເບກາ “ຖ້າຢ່າງນັ້ນເປັນສັນໃດຕົວເຮົາຍັງເປັນຢູ່?”—ຕົ້ນເດີມ 25:22.
ໂມເຊ “ຂໍເຊີນພະອົງໂຜດຂ້າຂ້ານ້ອຍເຖີ້ນ...ຂ້ານ້ອຍຈະບໍ່ເຫັນການອັນຕະລາຍທີ່ມາຖືກຂ້ານ້ອຍ.”—ຈົດເຊັນບັນຊີ 11:15.
ເອລີຢາ “ໂອ້ພະເຢໂຫວາເຊີນເອົາຈິດໃຈຂ້ານ້ອຍໄປເຖີ້ນ ເຫດວ່າຂ້ານ້ອຍບໍ່ດີກວ່າພວກປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງຂ້ານ້ອຍ.”—1 ກະສັດ 19:4.
ໂຢບ “ໂອ້ຖ້າພະອົງຢາກໄດ້ເຊື່ອງຂ້ານ້ອຍໄວ້ໃນບ່ອນທີ່ຕາບໍ່ເຫັນ...ຈົນ...ໝາຍເວລາກຳນົດໄວ້ຈົນພະອົງຈະລະນຶກຄຶດຮອດຂ້ານ້ອຍ.”—ໂຢບ 14:13.
ໃນແຕ່ລະກໍລະນີທີ່ກ່າວເຖິງຂ້າງເທິງນັ້ນ ໃນທີ່ສຸດສະພາບການໄດ້ປ່ຽນໄປໃນທາງທີ່ດີຂຶ້ນແລະໃນແບບທີ່ຜູ້ທົນທຸກບໍ່ໄດ້ຮູ້ລ່ວງໜ້າກ່ອນ. ຂໍໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າສິ່ງດຽວກັນນັ້ນສາມາດເປັນຈິງໃນກໍລະນີຂອງເຈົ້າ!
[ຮູບພາບໜ້າ 102]
ຄວາມຮູ້ສຶກໝົດຫວັງເປັນຄືກັບພາຍຸເມກ ໃນທີ່ສຸດມັນຈະຜ່ານພົ້ນໄປ
-