Salamo

Maskila nataon’i Davida tamin’izy tao anaty lava-bato.+ Vavaka.

142 Nanandratra ny feoko tamin’i Jehovah aho, mba hiantso vonjy.+

Nanandratra ny feoko tamin’i Jehovah aho, mba hitalaho famindram-po.+

2 Teo anatrehany no namborahako ny zavatra mampanahy ahy,+

Ary izy foana no nilazako ny fahoriako.+

3 Izany no nataoko rehefa rera-tsaina+ aho.

Koa ianao no nahafantatra izay nalehako.+

Eo amin’ny lalana izorako+

No anafenan’izy ireo fandrika hahazoana ahy.+

4 Tazano eo ankavanako ka jereo

Fa tsy mba misy olona mankasitraka ahy.+

Tsy misy toerana azoko andosirana intsony.+

Tsy mba misy manontany ny momba ahy.+

5 Niantso vonjy taminao aho, Jehovah ô!+

Hoy aho: “Ianao no fialofako,+

Sy anjarako+ eo amin’ny tanin’ny velona.”+

6 Mba henoy re ny fitalahoako e,+

Fa mahatsiaro ho mahantra fadiranovana+ aho!

Afaho aho tsy ho azon’ny mpanenjika+ ahy,

Fa matanjaka noho izaho ireny.+

7 Avoahy avy ato amin’ity lakaly figadrana+ ity aho,

Mba hiderako ny anaranao.+

Aoka hiangona manodidina ahy ny olo-marina,+

Satria mety ny ataonao amiko.+