Nampianatra ny Lalàn’i Jehovah i Ezra

Efa 70 taona teo ho eo izay ny ankamaroan’ny Israelita no niverina nody tany Jerosalema. Ny Israelita sasany kosa mbola nipetraka tao amin’ny Fanjakana Persianina, anisan’izany ilay mpisorona atao hoe Ezra. Nampianatra ny Lalàn’i Jehovah izy. Henony hoe tsy nankatò ny Lalàna ny olona tany Jerosalema, dia te ho any izy mba hanampy an-dry zareo. Hoy àry i Artaksersesy mpanjakan’i Persa taminy: ‘Nataon’Andriamanitra mahay mampianatra ny Lalàny ianao. Mandehana àry dia ento izay te hiaraka aminao.’ Dia nantsoin’i Ezra daholo izay te hody tany Jerosalema. Nivavaka tamin’i Jehovah ry zareo mba harovany eny an-dalana, dia lasa avy eo.

Tonga tany Jerosalema ry zareo, rehefa afaka efa-bolana. Hoy ny olona ambony tany tamin’i Ezra: ‘Tsy nankatò an’i Jehovah ny Israelita fa nanambady vehivavy mpanompo sampy.’ Dia inona no nataon’i Ezra? Nandohalika teo anatrehan’ny vahoaka izy, dia nivavaka hoe: ‘Tsara fanahy be aminay ianao, Jehovah, nefa izahay manota aminao foana.’ Dia nifona ny olona, nefa mbola nanao zavatra tsy mety ihany. Nifidy anti-panahy sy mpitsara hanampy an-dry zareo àry i Ezra. Rehefa afaka telo volana, dia noroahina izay rehetra tsy nivavaka tamin’i Jehovah.

Naorina indray ny mandan’i Jerosalema, tao anatin’ny 12 taona. Dia nasain’i Ezra nankeo amin’ny tany malalaka ny vahoaka. Nitsangana ry zareo rehefa nosokafan’i Ezra ny boky misy ny Lalàn’Andriamanitra. Nidera an’i Jehovah i Ezra, ary nanangan-tanana ny vahoaka mba hampisehoana hoe nanaiky an’izay nolazainy. Novakin’i Ezra avy eo ny Lalàna sady nohazavainy, ary nihaino tsara ny vahoaka. Niaiky ry zareo hoe nivadika tamin’i Jehovah indray, dia nitomany. Mbola namaky ny Lalàna tamin’ny olona i Ezra ny ampitson’iny. Lasa fantatra àry hoe kely sisa ry zareo dia tokony hankalaza ny Fetin’ny Trano Rantsankazo. Tonga dia niomana hanao an’ilay fety ry zareo.

Fito andro ilay fety. Faly be ny vahoaka nandritra an’ilay izy, sady nisaotra an’i Jehovah fa be dia be ny vokatra. Mbola tsy nisy fety hoatran’iny mihitsy tany Israely, hatramin’ny andron’i Josoa. Dia nivory ry zareo rehefa vita ilay fety ka nivavaka hoe: ‘Jehovah ô, andevo izahay no novonjenao, dia nomenao sakafo tany an-tany efitra, dia avy eo nomenao an’ity tany tsara be ity. Tsy nankatò anao foana anefa izahay. Nasainao niteny anay ny mpaminany, fa tsy nohenoinay. Nandefitra foana anefa ianao. Nitana ny teninao tamin’i Abrahama ianao. Mivoady izahay izao hoe hankatò anao amin’izay.’ Nosoratana ilay voady, dia nanisy tombo-kase an’ilay izy ny olona ambony sy ny Levita ary ny mpisorona.