Fanontanian’ny mpamaky
■ Raha toa ny vehivavy kristiana iray nahatoky ka nisara-panambadiana satria ny vadiny no nangataka izany voalohany, kanefa samy tsy nisy nanao fijangajangana izy ireo, hety ve, araka ny fomba fijerin’ny Soratra Masina, ny hiraisany fandriana amin’ny vadiny taloha rehefa tonga mitsidika ny fianakaviany io vadiny io?
Ny Tenin’Andriamanitra dia mampiseho mazava tsara fa ny firaisan’ny lahy sy ny vavy dia tsy ara-dalàna raha tsy amin’ny mpivady, fa tsy amin’ny lehilahy iray sy ny vehivavy iray tsy vita fanambadiana. Araka izany, ny mpivady izay nisaraka dia tsy afaka hiray fandriana intsony, satria hanao fijangajangana izy ireo amin’izay, ary samy tsy afaka ny hanambady indray izy ireo.
Marina fa ny kristiana dia miahy voalohany indrindra ny amin’ny fomba fihevitra sy ny toromarik’Andriamanitra. Manome izao torohevitra tena mazava izao ny Teniny: “Aoka hanan-kaja amin’ny olona rehetra ny fanambadiana, ary aoka tsy ho voaloto ny fandriana: fa ny mpijangajanga sy ny mpaka vadin’olona dia hohelohin’Andriamanitra.” (Hebreo 13:3). Aoka hojerentsika ny fifandraisana misy amin’io torohevitra io sy ny tarehin-javatra voalaza eo amin’ny fanontaniana eo ambony.
Any amin’ny faritra maro eto amin’ny gilaoby dia mahazatra ny mahita lehilahy sy vehivavy tsy mpivady manao firaisan’ny lahy sy ny vavy. Ny sasany dia nihevitra fa araka ny lalàm-pitondrantena tsara izany ary ankasitrahan’Andriamanitra raha mbola “mifankatia” koa ireo mpiaraka ary efa nifanaiky. Tsy izany ny fomba fihevitra kristiana. Noho ny fahatsapany fa Jehovah dia ‘hanameloka ny mpijangajanga sy ny mpaka vadin’olona’, ny kristiana dia handa ny fijangajangana sy ny fanitsakitsaham-bady.
Rehefa mivady ny lehilahy iray sy ny vehivavy iray dia mampiseho amin’ny toetra izy fa miray amin’ny maha-mpivady. Eo anatrehan’ny lalàna, ny fitambaran’olona sy Andriamanitra, dia manana fahafahana àry izy ireo handray ny tombontsoa azo amin’ny fanambadiana, indrindra fa ny firaisana miafina. Raha ny marina, ny Soratra Masina dia mamporisika ireo mpivady mba tsy hifampihafy amin’ny zon’izy ireo amin’ny lafin’ny firaisan’ny lahy sy ny vavy. “Aoka ny lahy hanao izay tsy maintsy hatao amin’ny vadiny, ary toy izany koa ny vavy amin’ny vadiny.” — I Korintiana 7:3, Amiot.
Inona àry ankehitriny no holazaina raha toa misara-toerana fotsiny ny lehilahy sy ny vehivavy, araka izay avelan’ny lalàna any amin’ny tany sasany? Satria eo anatrehan’ny lalàna sy ny Soratra Masina dia mbola tafaray foana ao amin’ny fatoram-panambadiana izy ireo, dia tsy afaka ny hanana firaisana amin’olon-kafa, satria hanao fijangajangana izay ‘handoto ny fandriana’ izy ireo. Kanefa io lehilahy sy vehivavy io dia manana fahafahana foana ny hiara-mipetraka indray amin’ny maha-mpivady, mbola toy izany foana izy ireo rehefa avy nanafoana ny fisarahany toerana mifanaraka amin’ny lalàna. — I Korintiana 7:10, 11.
Aoka hodinihintsika izao ny amin’ny tarehin-javatra izay ny anankiray amin’ny mpivady, ohatra, ny lehilahy, dia lasa lavitra kokoa noho ny fisarahan-toerana (séparation) ka nahazo fisaraham-panambadiana (divorce). Ny vehivavy kristiana iray mahatoky izay hahafantatra aty aoriana (taloha na taorian’ny nahazoan’ny vadiny fisaraham-panambadiana) fa namitaka azy ny vadiny, àry dia ho afaka ny hanambady indray, satria ny fanambadiany teo aloha dia ho foana na eo anatrehan’ny lalàna na eo imason’i Jehovah Andriamanitra. Mifanohitra amin’izany kosa raha nivoaka ara-dalàna ny fisaraham-panambadiana, kanefa tsy nisy fijangajangana, io fisaraham-panambadiana io tsy afaka fotsiny hanapaka ny fanambadiana eo imason’Andriamanitra. Marina tokoa fa ny Baiboly dia mampiseho fa ny fijangajangana nataon’ny anankiray amin’ny mpivady ihany no antony azo ekena hisarahana. — Matio 19:6, 9.
Toy izany ny tarehin-javatra mifamatotra amin’ilay fanontaniana satria voalaza mazava tsara fa tsy nisy fijangajangana. Nandao ny vadiny ilay lehilahy ary nahazo fisarahana noho ny antony tsy mifototra amin’ny Baiboly. Araka izany dia tsy mpivady intsony amin’ny hevitry ny teny feno izy ireo satria nahazo fanafoanana ara-dalàna ny fanambadiany ilay lehilahy. Ahoana kosa raha tonga mitsidika ny fianakaviany izy ka manome fahafahampo ny filany mikasika ny lahy sy ny vavy na ny an’ny vadiny teo aloha? Eo anatrehan’ny lalàna sy ny mpiara-monina, ny firaisany miafina dia tsy ho tena samy hafa amin’ny ananan’ny lehilahy sy ny vehivavy tsy mpivady; hitovy amin’ny fijangajangana izany.
Amin’io tarehin-javatra io, dia tsy misy olona fahatelo tafiditra, izay ilaina mba hanomezana fototra araka ny Baiboly an’io fisarahana ara-dalàna io. Araka ny fomba fihevitr’Andriamanitra, na ny lehilahy na ny vehivavy àry dia tsy afaka ny hanambady indray na ny andaniny na ny ankilany (I Korintiana 6:16-18). Kanefa raha manao firaisan’ny lahy sy ny vavy izy ireo, dia tsy hiraharaha ny torohevitr’Andriamanitra. Amin’ny heviny sasany dia handoto ny fandriana izy ireo satria eo anatrehan’ny lalàna dia foana ny fanambadiany. Ny fitondrantena toy izany dia hitondra fanalam-baraka eo amin’ny kongregasion kristiana izay maha-mpikambana ilay vehivavy. Raha maniry ny hijanona eo anivon’ny kongregasiona àry ravehivavy dia tokony hifady izay rehetra firaisan’ny lahy sy ny vavy amin’io lehilahy io raha tsy mbola nankalazaina indray ny fanambadiana. Tokony hifikitra amin’izay amporisihan’ny Soratra Masina sy ny fitondrantena tsara izy, dia ny hoe natokana ho an’ny mpivady ara-dalàna ny firaisan’ny lahy sy ny vavy. Raha manao izany izy dia hanome haja ny fanambadiana izay araka ny asehon’ny Baiboly dia tena mendrika izany haja izany.