Apetraho amin’i Jehovah ny fanahianao

MANANA antony tokony hahabe ahiahy ve ny lehilahy iray nanitsakitsa-bady sy namono olona? Izany tokoa raha mbola misy tavela ao aminy koa izay ho sarintsarin’ny fieritreretana. Nefa Davida dia nanana marimarina tokoa fieritreretana. Kanjo, teo ambanin’ny herin’ny fitiavana nirehitra, io mpanjaka hebreo fahiny io dia nijangajanga tamin’ny vehivavy anankiray nantsoina hoe Batseba. Nihasarotra ny raharaha rehefa nanana anaka io. Noho izany dia nahatsiaro tena ho voatery hanao teti-dratsy hamonoana ny vadiny i Davida mba hahafahana manambady azy.

Azonao sary an-tsaina ve ny tebiteby sy ny fanindronan’ny fieritreretana tsapan’i Davida rehefa nody ny sainy? Raha ny tena izy dia tsy mila ny maneho ny fihetseham-pony akory isika, satria ny tenan’i Davida mihitsy no nilazalaza izany tamintsika. Marina tokoa fa io fitohitohizana zava-niseho mahatsiravina io no nanosika azy hanoratra ny Salamo faha-51.

Ahoana no nahafahan’i Davida niaritra ny tebitebiny? Io salamo io dia mampahafantatra antsika fa niaiky an-karihary ny fahadisoany tamin’i Jehovah Andriamaniny izy tamin’ny fanehoana fibebahana lalina sy tsapa, ary avy eo dia nitaraina taminy mba hanampy azy hamboly toe-tsaina hafa tamin’izao teny izao: “Amorony fo madio aho, Andriamanitra ô; ary havaozy hiorina marina ny fanahiko ato anatiko.” (Salamo 51:10). Tamin’izany no nametrahany tamin’i Jehovah ny fanahiany rehetra’. — I Petera 5:7.

Moa ve Andriamanitra hanome ny fanampiany olona iray nanao heloka bevava toy izany? Raha ny amin’i Davida, dia niaiky ny amin’izany izy. Nanambara izy hoe: “Ny fanatitra ho an’Andriamanitra dia fanahy torotoro; ny fo torotoro sy mangorakoraka, Andriamanitra ô, tsy mba ataonao tsinontsinona.” (Salamo 51:17). Ny tantara dia mampiharihary fa Davida dia nizaka ny vokatry ny nataony nandritra ny andro sisa nahavelomany. Nefa noho ny fibebahany tamim-pahatsorana dia tsy nandao azy ny Mpamorona azy. Nanampy azy hiaritra ny tebitebiny izy.

Angamba isika tsy mbola namono olona mihitsy. Na izany aza dia mora azon’ny fanahiana daholo isika. Marina tokoa fa ny tsirairay avy amintsika dia manao fahotana; nefa ny fieritreretana tsy mandry dia enta-mavesatra foana. Ambonin’izany, saika ny olon-drehetra dia miahy ny amin’ny fahasalamany, ny amin’ny fiakaran’ny vidim-piainana, ny fanabeazana ny zanany raha misy izany, ny amin’ny asany, ny tsy fifanarahana mampifanohitra azy amin’ny manodidina azy, ny amin’ny ditran’ny tanora, ny amin’ny trosany na zava-manahirana hafa sahala amin’izany. Mikely aina mitondra ireny fanahiana ireny irery ve ianao? Raha ny tena izy dia tsy misy na iza na iza manery anao amin’izany. Ho sambatra kokoa ianao raha mamaly ity fanasana ao amin’ny Baiboly ity: “Apetraho amin’i Jehovah ny entanao, ary Izy no hanohana anao; tsy havelany hangozohozo mandrakizay ny marina.” — Salamo 55:22.

Ahoana no hangatahana fanampiana?

Ahoana no azontsika ametrahana ny entantsika amin’i Jehovah? Miharihary tsara fa tsy maintsy mivavaka aminy isika mba hanambarana aminy ny fanahiantsika rehetra. Ny bokin’ny Ohabolana dia manome torohevitra tsara antsika momba izany. Izao no vakintsika: “Matokia an’i Jehovah amin’ny fonao rehetra, fa aza miankina amin’ny fahalalanao.” (Ohabolana 3:5). Noho izany, raha maniry handray soa amin’ny fanampian’i Jehovah isika dia tsy maintsy miankina amin’ny fahendreny fa tsy amin’ny antsika. Izany dia lesona tsy maintsy tsoahintsika indraindray amin’ny fanandraman-javatra.

Araka izany, ireo kristiana tany amin’ny tany anankiray dia niaritra fanenjehana tamin-kalozana. Araka ny fitantaran’izy ireo, dia nivavaka tamin’Andriamanitra aloha izy ireo mba hanampy azy, nefa tsy tamim-pahendrena. Marina tokoa fa tsy takatr’izy ireo ny antony tsy maintsy niaretany fijaliana toy izany; noho izany dia nanandrana nandidy an’i Jehovah izay tian’izy ireo ho hita hataony ho azy ireo izy.

Kanefa nony avy eo izy ireo dia nihanatanjaka ary nahatakatra fa tombontsoa ny nijaly noho ny fahamarinana. Araka izany, izy ireo dia tonga tamin’ny fanahafana bebe kokoa ireo apostoly izay rehefa avy nokapohina araka ny baikon’ireo filoha jiosy, dia “niala teo anatrehan’ny Synedriona, sady faly, satria natao miendrika hitondra fahafaham-baraka ho voninahitr’izany anarana izany”. (Asan’ny apostoly 5:41.) Ankehitriny, noho ny fanampian’Andriamanitra, ireny kristiana ireny dia manaiky amim-paharetana ireo fanenjehana rehetra amelezan’i Satana azy ireo. Miankina amin’i Jehovah izy ireo noho ny fahalalana fa hanova miandalana ny tarehin-javatra araka izay iriny izy, ary miandry tsy misy fahamaimaizana kely akory ny fotoana izay heveriny ho tsara hanafahana azy ireo izy. Amim-pitokiana tanteraka, dia mametraka aminy ny fanahiany rehetra izy ireo. — Ohabolana 14:26.

Ankoatr’izany, mba hametrahantsika ny fanahiantsika amin’i Jehovah, dia tokony hanana finoana isika fa afaka manampy antsika izy ary hanao toy izany tokoa. Aoka hotononintsika ny amin’ny vehivavy anankiray nahatakatra izany tsara. Tao anatin’ny fanahiana izy satria sady nahatsapa faniriana hanompo an’i Jehovah izy no nanaram-po tamin’ny sigara. Nivavaka tsara tamin’Andriamanitra ihany izy, nefa nifoka foana. Fotoana fohy taty aoriana, dia afaka nanambara izy tamin’ny farany hoe: “Afaka tamin’ny fifohana aho tamin’ny farany!” Fa nahoana izy no tsy afaka nanao izany teo aloha? “Nivavaka tamin’Andriamanitra aho mba hanampy ahy, hoy ny fiaikeny, nefa tsy nino marina aho fa afaka nanao izany izy.” Raha ny marina dia tsy nahazo ny fanampiana nilaina izy talohan’ny nangatahana izany tamim-pinoana. — Hebreo 11:6.

Noho izany, raha maniry ny hanampian’i Jehovah antsika hitondra ireo fanahiantsika isika, dia tokony hanatontosa ny andraikitsika. Izany no nohazavain’i Jesosy tamin’izao teny izao: “Mankanesa aty amiko, hianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana, fa Izaho no hanome anareo fitsaharana. Ento ny ziogako, ka mianara amiko; fa malemy fanahy sady tsy miavona am-po Aho; dia hahita fitsaharana ho an’ny fanahinareo hianareo.” — Matio 11:28, 29.

Ny ohabolana iray dia milaza hoe: “Ampio ny tenanao dia hanampy anao ny lanitra.” Kanefa ireo tenin’i Jesosy voalaza eo aloha dia mampiharihary fa raha ny tena izy, ‘Andriamanitra dia manampy ireo izay manampy ny namany.’ Marina tokoa fa Jesosy dia manolotra ny hampionona na hanamaivana ny fanahian’ireo izay vonona ny ‘hitondra ny ziogany’, izany hoe manaiky ho eo ambany fitarihany, hanompo an’Andriamanitra sy ny namany tahaka izay nataon’ny tenany. — Matio 9:35-38; Jakoba 1:27; I Jaona 3:17.

Ahoana no isehoan’ny fanampian’i Jehovah?

Araka izany àry, raha toa tojo fanahiana mafy isika dia mivavaka amin’Andriamanitra amim-pinoana tanteraka ary mampiseho ny fahatsoran’ny finoantsika amin’ny fiezahantsika manao ny Sitrapony, manompo azy sy manampy ny namantsika, karazana fanampiana toy inona no azontsika antenaina?

Angamba Andriamanitra hanafoana tanteraka ny zava-manahirana izay mahatonga ny tebitebintsika. Izany no mitranga indraindray. Etsy andanin’izany, dia afaka koa manome antsika ny fahendrena ilaina mba handaminan’ny tenantsika ihany izany izy na hanavaka ny fomba tsara handaminana azy. Amin’izany no hanaporofoantsika ny fahamarinan’ilay ohabolana araka ny Baiboly ity: “Izay matoky ny fony dia adala; fa izay mandeha amin’ny fahendrena no ho afa-miala.” — Ohabolana 28:26.

Ahoana no ahafahantsika mahazo ny fahendren’Andriamanitra? Fomba roa no tonga ao an-tsaintsika avy hatrany: ny fankanesana any amin’ireo fivorian’ny vahoakan’i Jehovah, ary koa ny famakiana ny Baiboly sy ireo zavatra vita an-tsoratra mifandray amin’izany. Ny renim-pianakaviana kristiana anankiray izay nitebiteby fatratra noho ny vadiny mpimamo dia nanambara hoe: “Ny famakiana, ny fianarana ary ny fampiharana ireo torohevitra avy tamin’ny Ny Tilikambo Fiambenana dia nanampy ahy mihoatra noho ny zavatra hafa rehetra.” — Hebreo 10:24, 25; Salamo 119:97-104.

Afaka manampy antsika koa Jehovah amin’ny alalan’ireo rahalahintsika kristiana. Ny loholona anankiray dia naharay avy tamin’ny mpikambana roa tao amin’ny kongregasinonany, taratasy kely feno hafanana izay nilaza toy izao ankoatra ny zavatra hafa: “Misaotra noho ny nihainoana anay matetika aoka izany sy nanampiana anay handamina ireo zava-manahirana anay, noho ny nampaherezana anay rehefa ketraka izahay, noho ny nitsidihana anay rehefa narary izahay, noho ny nahatongavana na tamin’ny firy na tamin’ny firy niantsoanay anao, noho ny nandaniana alina iray manontolo tany amin’ny hopitaly rehefa nila anao ny fianakavianay. Tena velom-pankasitrahana an’i Jehovah izahay noho ny nanomezany anay rahalahy anankiray izay nikarakara anay fatratra toy izany.”

Manomboka izao, raha tratry ny fanahiana ianao, nahoana raha mamboraka izany amin’ireo olona matotra ao amin’ny kongregasionanareo? Jehovah dia afaka tsara manampy anao amin’ny alalan’izy ireo, ary ho tsapanao eo anelanelan’izany ny fahamarinan’ilay ohabolana izay milaza hoe: “Izay tena sakaiza tokoa dia tia amin’ny andro rehetra, sady miseho ho rahalahy hamonjy amin’ny fahoriana.” — Ohabolana 17:17.

Mazava ho azy fa Jehovah akory tsy voatery hampanjavona ireo zava-manahirana fototry ny fanahiantsika. Kanefa, amin’ny fiorenantsika mafy amin’ny alalan’ny Baiboly, ny fanahy masina na ireo rahalahintsika, dia hanampy antsika hahita ireo fahasahiranantsika amin’ny tena endriny tokoa izy ka hiantsorohantsika izany amim-pahendrena. Amin’izay no hiombonantsika amin’ny fihetseham-po nambaran’i Paoly tamin’izao teny izao: “Mahay ny zavatra rehetra aho ao amin’Ilay mampahery ahy.” (Filipiana 4:13). Eny, na dia maharitra aza ny zava-manahirana antsika, Jehovah Andriamanitra dia hitana ny fampanantenany hoe: “Izaho tsy hanao anao mihitsy na hahafoy anao akory.” — Hebreo 13:5.

Nanao izany fanandraman-javatra izany i Alma. Taona vitsivitsy izay, io vehivavy kristiana io dia voan’ny lozam-piarakodia. Hatramin’izay dia malemy ny tongony roa; miaritra fanaintainana mafy izy nefa fantany fa tsy ho ela Andriamanitra dia hanala ny aretina sy ny fijaliana, ary izany dia mampionona sy manampy azy be dia be. Eo am-piandrasana izany dia izao no nolazainy: “Mivavaka amin’i Jehovah aho mba hanampiany ahy hiaritra isan’andro. Avy eo, rehefa mifarana ny andro dia fantatro fa mihena andro iray ny fiandrasako.”

Tsy diso ny manatrika na dia ny anankiray aza amin’ny fivorian’ny kongregasiona kristiana i Alma. Manararaotra ny fahafahana rehetra izy mba hampitana amin’ny hafa ny fahatokiana izay hibanjinany ny ho avy. Amin’ny fametrahany ny entany amin’i Jehovah toy izany dia tsapany fa manohana azy izy.

Azontsika antoka fa ny fanampian’i Jehovah, na manao ahoana na manao ahoana fomba fisehony, dia ampy hanome fahafahampo amin’izay ilaintsika. Tamim-pinoana, dia nanambara ny apostoly Paoly hoe: “Fantatsika fa ny zavatra rehetra dia miara-miasa hahasoa izay tia an’Andriamanitra.” (Romana 8:28). Na dia mijaly ho maritiora aza isika, dia afaka mahatsapa ny fanampian’i Jehovah Andriamanitra. Milaza amintsika i Paoly hoe: “Aza manahy na inona na inona; fa aoka ny fivavahana sy ny fifonana mbamin’ny fisaorana no ho entinareo manambara ny fangatahanareo amin’Andriamanitra amin’ny zavatra rehetra. Ary ny fiadanan’Andriamanitra, izay mihoatra noho ny fahalalana rehetra, hiaro ny fonareo sy ny hevitrareo ao amin’i Kristy Jesosy.” — Filipiana 4:6, 7.

Hatramin’izao, na inona na inona fanahiantsika na entantsika, dia aoka isika hanaraka amim-pahatokiana ny torohevitry ny apostoly Petera hoe: “Koa amin’izany manetre tena ambanin’ny tàna-maherin’Andriamanitra, mba hanandratany anareo amin’ny fotoan’andro; ary apetraho aminy ny fanahianareo rehetra; fa Izy no miahy anareo.” — I Petera 5:6, 7.

[Efajoro, pejy 8]

Nampanantena Jehovah fa hanampy antsika hitondra ny entantsika. Voakasiky ny sasantsasany amin’ireto zava-manahirana manaraka ireto ve ianao?

□ Marary ve ianao?

□ Mijaly noho ny fahaketrahana ve ianao?

□ Tsy mandry ve ny fieritreretanao?

□ Mahatsiaro ny tenanao ho tsinontsinona ve ianao?

□ Tsy ampy fifehezan-tena ve ianao?

□ Iharan’ny fanenjehana na ny fampahoriana ve ianao?

□ Iharam-pahavoazana ve ianao noho ny fitompoan-teny fantatra ny amin’ny firazananao, ny toeranao ara-tsosialy na noho ianao lehilahy na vehivavy?

□ Reraka ve ianao noho ireo ahiahinao isan’andro?

□ Sarotra aminao ve ny mizaka ny toetry ny hafa?

□ Mampanahy anao ve ny ho avinao?

Raha izany no izy, nahoana no mikiry mitondra izany samy irery? Ho zakanao mora lavitra izany raha manaiky ny fanampiana atolotr’i Jehovah anao ianao.