Hahatohitra ny tsy fahafaliana ve ianao?
MISEHO aloha be ao amin’ny Soratra Masina ny fimonomononana sy ny fitarainana (Eksodosy 15:24). Amin’izao andro izao dia re hatraiza hatraiza maneran-tany ny fimonomononana toy izany ary mitatra hatrany. Mandrahona ny hitelina ny tsirairay avy amintsika io fironana io satria lehibe aoka izany ny heriny. Matetika izany no miseho amin’ny fitarainana, angamba moramora, amin’ny fimonomononana noho ny tsy fahafaliana sy ny tsy fahazoana fahafahampo. Tsy tokony ho resin’ny fironana toy izany ny kristiana marina. Fa ahoana no hahatoherana ny tsy fahafaliana?
Ny niandohan’ny tsy fahafaliana
Ara-dalàna tanteraka ny tsy hahitana fahafahampo ao anatin’ny tarehin-javatra sasany. Araka izany dia takatra ny nitomboan’ny “fitarainana ny amin’i Sodoma sy Gomora” noho ny faharatsian’ny mponina tao aminy (Genesisy 18:20, 21, MN ). Mifanohitra amin’izany, dia ny tsy fahafaliana no mahatonga antsika hitaraina na himonomonona. Ny niandohan’io toe-tsaina io anefa dia Satana Devoly “izay mamitaka izao tontolo izao”. (Apokalypsy 12:9.) Tao amin’ny saha Edena, izany dia niteraka tarehin-javatra izay tsy maintsy nahatonga tsy fahafahampo teo amin’i Eva aloha, avy eo dia teo amin’i Adama (Genesisy 3:1-7). Nanomboka tamin’io andro io i Satana dia afaka namorona tarehin-javatra izay miteraka tsy fahafaliana.
Taonjato maromaro taorian’ny fikomiana tany Edena, dia nanao anarana ho an’ny tenany Jehovah tamin’ny fanafahana ny Isiraelita tany Egypta sy tamin’ny fandaminana azy ireo ho firenena (Eksodosy 9:16). Niseho ho nankasitraka an’ilay Mpanafaka azy ve izy ireo? Tao anatin’ireo efapolo taona laniny tany an’efitra, dia tsy nitsahatra ny nimonomonona tamin’i Jehovah izy ireo, nivantana na tsy nivantana, rehefa nitaraina ny amin’i Mosesy sy Arona. Indray mandeha, dia nanontany toy izao Jehovah: “Mandra-pahoviana no mbola handeferako amin’izao fiangonana ratsy mimonomonona amiko izao?” (Nomery 14:26, 27; Eksodosy 16:2, 7). Naharitra teo amin’ny Isiraelita ny tsy fahafaliana tamin’ny fotoana rehetra nisian’ny tantarany. — Ezekiela 18:25.
Ireo izay mitaraina noho ny manjo azy
Mazava ho azy fa noho ny tsy fahatanterahany, dia mampalahelo fa ny olona iray dia mety ho voatarika tsy ho faly noho ny tarehin-javatra hitany. Nalahelo aoka izany noho izay rehetra nitranga taminy i Joba marina ka nanozona ny andro nahaterahany (Joba 3:1-3). Mety hisy kristiana hitaraina noho ny manjo azy ve? Eny, mety hisy izany ary efa nitranga.
Raha niresaka ny amin’ny “olona ratsy fanahy” nitsofoka tao anatin’ny kongregasiona tamin’ny taonjato voalohany i Joda mpianatra dia nanoratra toy izao: “Ireo dia mpimonomonona sy mpimoimoy [mpimenomenona noho ny manjo azy eo amin’ny fiainana, MN], mandeha araka ny filany [maloto] (ary ny vavany manao teny miavonavona loatra) ka mandoka olona mba hahazoany zavatra.” (Joda 3, 4, 16). Raha tiantsika ny hijanona ho kristiana mahatoky, dia tokony handosirantsika izany karazan’olona izany. Aleo lavitra mieritreritra ireo fitahiana maro ananantsika amin’ny maha-mpanompon’i Jehovah ka manohy maneho toe-tsaina izay hahatonga antsika hahazo ny fankasitrahan’Andriamanitra. — Galatiana 6:18.
Ny fimonomononana amin’ireo rahalahy na ireo namana
Ireo mpanompon’i Jehovah dia tokony haniry ny hiaro ny fitiavana sy ny fifanarahana tsara eo amin’izy samy izy. Mety hanimba ny fifandraisana tsara eo amin’izy ireo anefa ny fimonomononana. Kora Levita sy ireo izay nanaraka azy dia nimonomonona tamin’i Mosesy sy Arona ka niseho ho nialona. Tsy nahafaly an’i Jehovah aoka izany ny toe-tsain’izy ireo ka niteraka fahafatesana ho azy. — Nomery toko faha-16.
Taonjato maro taty aoriana, ny apostoly Jaona dia niresaka ny amin’i Diotrefa izay nitady voninahitra ka ‘nibedibedy foana nanaratsy azy’. Raha afaka nitsidika an’io kongregasiona io i Jaona, dia tsy ho nanadino ny nikarakara an’io tsy faly io. — III Jaona 9, 10.
Tokony hitandrina àry isika mba tsy hanjary tsy ho afapo, mba tsy himonomonona ny amin’ireo andraikitsika ao anatin’ny kongregasiona. Ohatra, ho tsara ny hampanginana ny tsy fahafaliantsika raha misy olona voatendry handray andraikitra sasany heverintsika fa hain’ny tenantsika kokoa. Diso hevitra angamba isika ary tsy isalasalana fa tsy ho tia ny haneho toe-tsaina sahala amin’ny an’i Kora na Diotrefa.
Aoka isika hitady ny fanampian’ny Baiboly
Noho isika tsy tanteraka sy miaina amin’ny fotoan-tsarotra, dia tsy isalasalana fa indraindray isika rehetra dia somary mahatsapa tsy fahafaliana sasany. Manana ny fanampiana ilaina anefa isika satria ny Soratra Masina dia mampiseho amintsika ny fomba handresena ny tsy fahafaliana sy ny fironana himenomenona.
Zava-dehibe ny hahafantarana fa tsy ankasitrahan’i Jehovah izay mimonomonona, satria ny fihetsika toy izany dia mampiseho tsy fahampian’ny finoana sy ny fitiavana azy. Araka izany, dia mampitandrina antsika amin’izao teny izao ny apostoly Paoly: “Ary aoka tsy himonomonona hianareo tahaka ny sasany tamin’ireny [ny Isiraelita tany an’efitra], izay matin’ny mpandringana.” (I Korintiana 10:10; Nomery 14:35-38). Izao koa no voasoratra: “Ataovy ny zavatra rehetra amin’ny tsi-fimonomononana sy ny tsi-fisalasalana.” (Filipiana 2:14). Raha ny marina, ahoana no azon’ny olona iray anompoana amin’ny fanahiny rehetra ilay “Andriamanitra sambatra” raha tsy mitsahatra ny mimenomenona izy (I Timoty 1:11, MN]? Tokony hijery ny zavatra araka ny ahitan’i Jehovah azy àry isika ary hanana fitokisana tanteraka ny fahefany hanome fahafahampo antsika sy hanao izay hahasambatra antsika. Aoka tsy hohadinointsika fa anisan’ny vokatry ny fanahiny ny fifaliana. — Galatiana 5:22, 23.
Ho mora hahatohitra kokoa ny tsy fahafaliana isika raha mahatsapa fa iharan’ny fiovaovana foana ny fiainantsika. Noho izany, ny antony rehetra miteraka fitarainana dia mihelina ihany (jereo II Korintiana 4:17). Izany dia tokony hanampy antsika hifaly amin’ny asantsika ho an’i Jehovah amin’ny fotoana rehetra. Tsy tokony ho resin’ny fitebitebena sy ny tsy fahafaliana isika fa “raha manan-kanina sy fitafiana isika, dia aoka hianina amin’izany”. (I Timoty 6:8.) Mampahery ny mihevitra ity fampanantenan’i Jehovah ity: “Izaho tsy handao anao mihitsy na hahafoy anao akory.” Koa satria mikarakara antsika ny Raintsika any an-danitra, dia tsy manana ahiahy isika; koa aoka isika tsy himenomenona noho ny manjo antsika fa hianina amin’izay ‘ananantsika’. — Hebreo 13:5.
Voatahy be dia be isika
Tsy faly noho izay nataonao teo amin’ny fiainana ve ianao indraindray? Raha izany no izy, dia eritrereto ny toeranao taloha raha oharina amin’ny tombontsoa anananao ankehitriny ao anatin’ny paradisa ara-panahy ananan’ny kristiana marina (jereo II Korintiana 12:1-4). Ireo mpianatr’i Kristy voahosotra dia ‘nantsoina hiala tamin’ny maizina ho amin’ny fahazavan’Andriamanitra mahagaga’. Ireo namany, anisan’ny “olona betsaka”, dia mandray soa koa amin’ny fahazavan’ny fahamarinana mahagaga ary manana fahatsinjovan-javatra kanto eo anoloany (I Petera 2:9; Apokalypsy 7:9-14). Moa ve isika tsy tokony ho afapo sy faran’izay sambatra aza manana fahazavana ara-panahy sy tombontsoa mahalala sy manompo an’i Jehovah Andriamanitra sy Jesosy Kristy Mpanjakantsika?
Isika dia anisan’ny fianakaviambe iraisam-pirenen’ny mpirahalahy sy mpianadahy, dia fandaminana fantatra maneran-tany izay tarihin’i Jesosy Kristy amin’ny alalan’ny “mpanompo mahatoky sy malina”. Manatanteraka ny sitrapon’Andriamanitra io fianakaviana iraisam-pirenena io amin’ny fitoriana ny vaovao tsaran’ny Fanjakana sy amin’ny fanaovana mpianatra (Matio 24:14, 45-47, MN; 28:19, 20; I Petera 2:17). Endrey izany antony mahatalanjona tokony hahafapo!
Raha toa anefa isika eo amin’ny lafiny manokana ka tsy afapo amin’ny endriny sasany amin’ny fandaminana ny kongregasiona, dia mety ho tsy manana fahatakarana toe-javatra vaovao sasany isika. Afa-tsy izany koa, dia somary diso angamba ny fiheverantsika, ka tena mety hitranga izany eo amin’ny kristiana tsy tanteraka, na dia nanolo-tena ho an’Andriamanitra aza izy ireny (jereo Ohabolana 16:2; Galatiana 2:11-14; Filipiana 4:2). Etsy andaniny koa, raha manana ny marina isika, moa ve isika tsy tokony hatoky fa afaka manarina ny zavatra Jehovah rehefa ilaina izany, amin’ny alalan’ny Zanany, dia ilay Filohan’ny kongregasiona (Efesiana 5:22, 23)? Aleo lavitra miseho ho maharitra toy izay hampiseho ny tsy fahafalian’ny tena.
Rehefa misaintsaina ny fomba fiasan’i Jehovah amin’ny vahoakany amin’ny maha-fandaminana isika, dia manana antony tsara tokony hahafapo. Ohatra, nanjary nazava tanteraka ireo fampianarana araka ny Baiboly, ka izany dia nanatanjaka ara-panahy ny olon’i Jehovah. Nohazavaina ny fiheveran’Andriamanitra ny amin’ny fahadiovana, hany ka na dia tsy tanteraka aza ny Vavolombelon’i Jehovah dia manana fitondrantena miavaka. Takatsika tsara kokoa amin’izao andro izao ny fomba tokony hiasan’ny tena fandaminana kristiana, ka noho izany dia manompo an’i Jehovah mifanaraka amin’ireo toromarika ao amin’ny Soratra Masina momba ny fandaminana ny kongregasiona isika (Filipiana 1:1). Moa ve izany tsy tokony ho antony miteraka fahafahampo amboniny ho antsika kristiana nanolo-tena ho an’Andriamanitra?
Ireo kristiana mahatoky koa dia mamelona fanantenana mahafinaritra ny amin’ny ho avy, dia fanantenana tokony hanampy azy ireny hizaka izay rehetra mety hahatonga tsy fahafahampo mihelina miankina amin’ny toe-javatra. Akaiky dia akaiky izao ny fotoana hideran’ny zavatra velona rehetra an’i Jehovah (Salamo 150). Eo am-piandrasana, dia aoka isika tsy ho resin’ny fimonomononana. Aoka kosa isika hanompo ny Raintsika any an-danitra feno fitiavana amim-pifaliana.