Ny fomba hisetrana ny fahoriana
“AMIN’NY faharetanareo [fiaretanareo, MN ] no hahatananareo ny ainareo.” Ireo tenin’i Jesosy Kristy ireo dia anisan’ny faminaniany ny amin’ny “andro farany”. (Lioka 21:19; Daniela 12:4.) Azo atao ny manatsoaka hevitra roa tena lehibe avy amin’izany: 1) Tena ilaina ny fiaretana mba hamonjena ny ain’ny tena, ary 2) azo atao ny miaritra.
Fa amin’ny fomba ahoana no azontsika iaretana? Mba hamaliana an’io fanontaniana io, dia tokony ho fantatra sahady ny hoe nahoana Jehovah no mamela ny fahoriana sy ny fanenjehana hampiharina amin’ireo mpanompony.
Ny fahoriana sy ny fanenjehana: nahoana?
Matoa Andriamanitra namela izany toe-javatra izany hisy, dia satria indrindra nolavin’i Satana ny maha-ara-drariny sy ara-dalàna ny fiandrianany (Genesisy 3:1-19). Tapa-kevitra anefa Jehovah ny hamaly ny fihaikana noho ny anarany sy mba hahasoa ny zavaboariny.
Eken’Andriamanitra ny hijalian’ny olony noho ny antony iray hafa koa. Raha arahina tokoa ny fiheverana tsara ny amin’ireo fahoriana, dia mety hiharihary fa mahasoa tokoa izany. Ohatra, rehefa miaritra fitsapana isika nefa tsy mahatsiaro fahasosorana, dia asehontsika fa manana finoana marina isika, ny karazam-pinoana ankasitrahan’Andriamanitra (I Petera 1:6, 7; Hebreo 11:6). Etsy andaniny koa, indraindray ny fahoriana dia mampiharihary ao amin’ny toetrantsika, kilema toy ny fieboeboana, tsy faharetana sy fitiavana rendrarendra. Noho ny fanampian’ny fanahin’Andriamanitra, dia azontsika atao ny miezaka mba handresy izany kileman-toetra izany, ka hitafy ny toetra vaovao amin’ny fomba feno kokoa. — Kolosiana 3:9-14.
Nilaza izany hevitra izany tamin’ny fomba niavaka ny mpanao salamo rehefa nanoratra toy izao: “Soa ihany aho nampahorina, mba hianarako ny didinao.” (Salamo 119:71). Azo antoka fa fomba tsara fiheverana ny fahoriana izany. Tsy nitaraina izy, tsy nimonomonona, tsy niahy tamim-pitiavan-tena ny amin’izay nafoiny tao amin’ny fahoriana angamba. Tamim-pahendrena kosa, dia hitany fa ireo fitsapana navelan’i Jehovah hisy dia afaka nanampy azy hahatakatra kokoa ny didiny. Avelantsika hisy vokany toy izany eo amintsika ve ny fahoriana?
Nandray soa tamin’ny fahoriana nihatra taminy tany amin’ny distrikan’i Azia ny apostoly Paoly. Voalohany indrindra, izany fahasahiranana izany dia nitarika azy hitoky tamin’ny fomba feno kokoa tamin’i Jehovah. Tetsy andaniny koa, izany dia nampiharihary ny finoany ny fananganana ny maty, satria nizaka izany tamim-pitokisana tanteraka an’Andriamanitra “Izay manangana ny maty” izy. (II Korintiana 1:8-10.) Nandray soa tokoa i Paoly noho ny niaretana fahoriana.
Toy izany koa amin’izao andro izao ny amin’ny kristiana izay manana fiheverana tsara ny amin’ny fahoriana. Tany Zimbabwe, tany ravan’ny ady anaty akata teo aloha, ny kongregasionan’ny Vavolombelon’i Jehovah iray dia nafindra tany amin’ny vohitra voaro iray. Ny tsirairay avy tamin’ireo loholona telo tao amin’ny kongregasiona dia namoy ny zanaka iray noho ny ady. Ankoatr’izany, ireo teratany dia nampihatra fanerena maro tamin’ireny ray aman-dreny kristiana ireny mba hanosehana azy handika ny finoany sy hampitony ireo fanahy izay lazain’izy ireo fa tezitra. Inona no tsapan’ireo loholona ireo? Tamin’ny anaran’izy telo mirahalahy, dia izao no nambaran’ny anankiray taminy: “Raha miady ny firenena, izahay koa dia miady, amin’ireo fanahy ratsy. Manana tombontsoa noho ny fahavalo [ireo hery ara-panahy ratsy] anefa izahay, satria manana fanantenana, fanantenana velona. Amin’izany, na dia maty amin’io ady io aza izahay, raha mbola tsy mivadika amin’i Jehovah koa izahay, dia hatsangana amin’ny maty. Ho nandresy ny fahavalo izahay.” Tsy nohadinoin’ireo lehilahy nahatoky telo ireo na oviana na oviana fa nanana fahefana ny hanafaka azy ireo Jehovah. Rehefa mijery ny fiorenan’izy ireny mafy isika, dia tokony hino mafy koa fa afaka miaritra isika.
Rehefa misy fanenjehana mahery vaika
“Fa inona no hatao raha enjehina mafy isika na raha iharan’ny fampijaliana amim-pahasiahana, hoy angamba ny fanontanianao. Azo atao fotsiny ve ny miaritra sy tsy mandà ny finoan’ny tenantsika?” Raha ny marina, ireo kristiana voalohany dia afaka niaritra fitondrana nahatsiravina nefa tsy nivadika tamin’ny finoany.
Toy izany koa, tamin’izao androntsika izao, ny kristiana iray monina any amin’ny faritra mitokana any Zimbabwe dia naneho finoana tanteraka an’i Jehovah. Irery nandritra ny fotoana kelikely izy, satria ny vadiny lasa nitsidika ny zanak’izy ireo vavy efa manambady. Avy hatrany dia niampanga lainga azy noho ny toerany amin’ny maha-kristiana ny lehilahy nitam-piadiana. Rehefa avy nikapoka azy tamin-kabibiana ireo olona ireo, dia nampandeha azy teo ambony biriky nivaivay ary namatotra vitsivitsy tamin’izany teo anelanelan’ny ranjony. Avy eo, dia navelany ho faty teo izy io. Noho ny fiovan’ny tarehin-javatra tsy nampoizina nitranga tao amin’io faritra io, dia tsy azo natao ny nandeha lavitra; noho izany, dia tsy afaka nahafantatra ny toe-javatra sarotra nisy azy ny vadiny. Tetsy andaniny koa, ny manodidina dia nahazo baiko tsy hamonjy azy, raha tsy izany dia hovonoina ho faty. Nijanona irery nandritra ny telo volana maninjitra àry izy. Isan’andro, dia nanampo ny ho faty izy.
Afaka ny ho velona io kristiana nampahorina io noho ny tahirin-drano sy katsaka tao an-tranony. Noho ny fitondrana ratsy nampiharina taminy anefa, dia tsy afaka nandeha intsony izy. Noho izany, rehefa lany ny kitay rehetra azony noraisina, dia voatery namaky fanaka izy ka nandoro izany mba hihinanana. Tsy ela dia feno olitra ny rano izay nanomboka nihandrona. Nandeha nana foana ny may taminy.
Tao anatin’izany toe-javatra izany no nisy an’io lehilahy io rehefa afaka nody tao an-tranony ny vadiny tamin’ny farany, taorian’ny telo volana tsy naha-tao azy. Alao sary an-tsaina izay tsy maintsy ho tsapany rehefa nahita azy! Avy hatrany izy dia nanao fandaharana mba hitondrana azy tany amin’ny hopitaly. Tamin’izany, dia tsy maintsy nitondra azy tamin’ny boroety izy hatreo amin’ny fandraisana aotobisy ka rehefa avy eo dia nitondra azy tany an-tanàna, tany amin’ny hopitaly. Rehefa afaka telo herinandro taty aoriana, dia tafavoaka avy tany izy; rehefa avy eo izy dia nankany amin’ny zanany vavy ka tany izy dia afaka nandray fanampiana ara-panahy sy fampaherezana nilaina avy tamin’ireo mpikambana tao amin’ny kongregasionan’ny Vavolombelon’i Jehovah teo an-toerana.
Inona no nanampy an’io mpiaro mahatoky ny Fanjakan’Andriamanitra io hiaritra fitondrana tamin-kalozana toy izany? Nandritra ny telo volana izy, dia irery tanteraka. Tena nanampo ny ho faty izy. Kanefa rehefa nanontaniana izay tsapany tao anatin’izany fitsapana izany izy, dia izao no navaliny: “Fantatro fa niaraka tamiko foana Jehovah.” Tsy nitaraina noho ny nataon’ireo mpanenjika azy izy na nimenomenona noho izay nitranga; nolazainy fotsiny ny fiaikeny mafy fa tsy mahafoy na oviana na oviana ireo mpanompony mahatoky Jehovah. — Salamo 37:28.
Eny, afaka miaritra ny kristiana. Fantany fa raha avelan’i Jehovah hisy ny fahoriana, dia noho ny fikasana tsara, ary azo atao ny mizaka izany. Manome toky antsika ny amin’izany ny Tenin’Andriamanitra sy ny ohatra omen’ny kristiana hafa (Matio 24:13). Rehefa miaritra fitsapana anefa isika, dia mila fampaherezana. Aiza no tokony hitodihantsika mba hahitana izany?