Jesosy, ny fiainany sy ny fanompoany

Ny finoana lehibe nananan’ny manamboninahitra iray

REHEFA manonona ny Toriteniny teo an-tendrombohitra Jesosy, dia efa eo ho eo amin’ny antsasaky ny fotoana nanompoany. Midika izany fa tsy manana afa-tsy herintaona sy sivy volana izy mba hamitana ny asany teto an-tany.

Miditra ao an-tanànan’i Kapernaomy izao Jesosy, ka nanodidina azy io no nandaminany ny asany. Tamin’izay no nanatona azy ny loholon’ny Jiosy mba hanao fangatahana. Nirahin’ny manamboninahitra iray ao amin’ny tafika romana izy ireo, Jentilisa iray na tsy Jiosy.

Ny mpanompon’io, izay tiany aoka izany, dia narary mafy efa ho faty, ary niriny ny hanasitranan’i Jesosy azy. Nitalaho avy hatrany tamin’i Jesosy ho tombontsoan’ilay manamboninahitra ireo Jiosy: “Mendrika ny hanaovanao izany izy, hoy izy ireo, satria tia ny firenentsika izy, ary izy no nanao ny synagoga ho antsika.”

Tsy misalasala manaraka azy ireo Jesosy. Kanefa, rehefa manakaiky izy ireo, ilay manamboninahitra dia maniraka sakaiza hilaza aminy hoe: “Tompoko, aza manahirana ny tenanao hianao, fa tsy miendrika ny hidiranao ao ambanin’ny tafon-tranoko aho. Koa na dia ny tenako aza dia nataoko fa tsy miendrika hankeo aminao.”

Fanetren-tena toy inona moa izany avy amin’ny manamboninahitra iray izay zatra ny manome baiko! Kanefa dia mety ho nihevitra an’i Jesosy koa izy, noho ny fahafantarana ny fomba fanao mandrara ny Jiosy tsy hanana fifandraisana amin’ny tsy Jiosy. Petera aza dia nanambara hoe: “Hianareo mahalala fa fady amin’ny Jiosy ny hanan-draharaha na hiantrano amin’ny olona hafa firenena.”

Angamba noho ny faniriana hisoroka ny fandikan’i Jesosy io fomba fanao io sy ny fizakana ny vokatr’izany, no nanirahan’ilay manamboninahitra ireo sakaizany izay nangataka taminy hoe: “Mitenena ihany, dia ho sitrana ny ankizilahiko! fa izaho koa mba lehilahy manan-dehibe ihany, ka manana miaramila izay feheziko, koa hoy izaho amin’ny anankiray: ‘Mandehana’, dia mandeha izy, ary amin’ny anankiray: ‘Avia’, dia avy izy, ary amin’ny mpanompoko hoe: ‘Ataovy izao’, dia manao izy.”

Eny tokoa, fa tena taitra i Jesosy raha nahare izany. “Lazaiko aminareo marina tokoa, hoy izy, fa tsy mbola nahita finoana lehibe toy izany Aho na dia tamin’ny Isiraely aza.” Taorian’ny nanasitranany ny mpanompon’ilay manamboninahitra, Jesosy dia nanararaotra ny toe-javatra mba hilazana fa ny tsy Jiosy izay maneho finoana dia handray fitahiana arian’ny Jiosy tsy manam-pinoana.

“Maro, hoy Jesosy, ny avy any atsinanana sy avy any andrefana no ho tonga ka hipetraka hiara-mihinana amin’i Abrahama sy Isaka ary Jakoba any amin’ny fanjakan’ny lanitra; fa ny zanaky ny fanjakana dia hariana any amin’ny maizina any ivelany; any no hisy ny fitomaniana sy ny fikitroha-nify.”

“Ny zanaky ny fanjakana (...) hariana any amin’ny maizina any ivelany” dia ny Jiosy araka ny nofo tsy manaiky ny fanolorana, natao ho azy aloha, dia ny hanjaka miaraka amin’i Kristy. Abrahama, Isaka ary Jakoba dia mampiseho ny Fanjakan’Andriamanitra. Jesosy àry dia nanambara fa tena horaisina eo amin’ny latabatra any an-danitra, “ao amin’ny fanjakan’ny lanitra” ny Jentilisa. Lioka 7:1-10; Matio 8:5-13; Asan’ny apostoly 10:28.

◆ Nahoana no nisy Jiosy nitalaho tamin’i Jesosy ho an’ny manamboninahitra jentilisa iray?

◆ Inona no mety ho antony nangatahan’ilay manamboninahitra an’i Jesosy tsy hiditra ao an-tranony?

◆ Inona no tian’i Jesosy hambara tamin’ny famaranan-teniny?